Het zand in de machine
De Nationale ombudsman heeft een vernietigend rapport geschreven over de invoering van het Persoonsgebonden Budget (PGB). Het menselijk belang is volgens hem op alle fronten uit het oog verloren. Omdat dit niet de eerste keer is dat een ingrijpende verandering gepaard gaat met veel problemen schetst de ombudsman een beeld van een overheid die maar niet leert van eerder gemaakte fouten.
De ombudsman schrijft dat bij de start van de invoering alle deelnemers van goede wil waren. Het menselijke belang stond in het vizier van alle spelers maar het verzandde steeds meer in verstikkende regelgeving. Hierdoor is de dagelijkse praktijk steeds meer op de achtergrond komen te staan.
Dit is helaas zoals het zo vaak gaat bij grote veranderingen. Er wordt begonnen met de beste intenties maar het verzand al snel in gerommel omdat het oorspronkelijke systeem niet flexibel genoeg is om praktijk problemen op te vangen. De systemen worden ontworpen door mensen op stafafdelingen die ver van de praktijk staan. Ze hebben wel een kijk op de praktijk maar dat is een theoretische kijk. Dat is de praktijk zoals het zou kunnen als iedereen zich voorspelbaar, als het ware als een machine, gedraagt. En er wordt niet altijd aan gedacht, zeker in het publieke domein, om de mensen in het werkveld te betrekken bij het ontwerp. Op de werkvloer blijkt het systeem echter nauwelijks te werken omdat daar moet worden omgegaan met onverwachte gebeurtenissen. Daar wringt de systeemwereld met de leefwereld. De regelgeving geeft dan weliswaar duidelijkheid maar ook starheid. Alle flexibiliteit wordt uit het systeem gehaald. Als blijkt dat de door de stafafdeling ontworpen ideale werkomgeving in de praktijk niet werkt volgt de bekende reflex van nog meer regels. Deze cumulatie van regel op regel werkt als zand in de machine. Het zorgt voor een ondoordringbare spaghetti aan regels. Hiermee creëer je een onwerkbare situatie.
Niet dat de leefwereld krakend tot stilstand komt! De professionals in de praktijk vinden steeds weer 'bypasses' om toch zo goed en zo kwaad als het kan tot uitvoering of oplossingen te komen. Maar dat gebeurt dan wel meer ondanks het systeem dan dankzij het systeem.
Gevolgenethiek
Onlangs was er commotie omdat een motoragent een arrestant op nogal opvallende wijze meenam naar het bureau. De arrestant moest, vastgeketend aan de motor, op een drafje meelopen naast de rijdende agent. Het ging niet om een alternatieve straf maar om een oplossing voor het probleem waar de agent voor stond: "hoe breng ik deze arrestant zo snel mogelijk naar het bureau?". Waarom hij niet kon wachten op assistentie in een politieauto is onbekend.
In de reacties zie je 2 ethische invalshoeken terug:
-
beginselethiek waarbij in de systeemwereld (achter het bureau) zo veel mogelijk wordt geregeld en je je in de leefwereld (op straat) hier aan dient te houden. Het motto is 'regel is regel' en bij afwijkingen moet vooraf toestemming worden gevraagd,
-
gevolgenethiek waarbij het bereiken van het doel het belangrijkste is. Dan geldt 'het doel heiligt de middelen'. Bij het overtreden van de regel kan hooguit achteraf nog 'sorry' worden gezegd.
In een samenleving die steeds ingewikkelder wordt en te maken heeft met vergaande bezuinigingen, zal vaker volgens de gevolgenethiek worden gewerkt. Immers professionals willen doen waar ze voor zijn aangesteld. In het geval van de motoragent dus 'boeven' vangen. In de leefwereld zullen daarom steeds meer problemen ontstaan waar in de systeemwereld niet in is voorzien. Er moet dan een beroep worden gedaan op de creativiteit van de professional. En dan kom je uit op onorthodoxe en 'out of the box' oplossingen.
Maar hoe voorkom je willekeur? Dan gaat het over de speelruimte die de professional zich in de leefwereld mag toe-eigenen. Inzicht hierover dient al tijdens de opleiding aandacht te krijgen. Hier start het werken aan 'gezamenlijke waarden' binnen een beroepsgroep. Daarnaast dienen voorvallen te worden geëvalueerd. Hierdoor ontstaat casuïstiek waarmee de speelruimte in de leefwereld inzichtelijker wordt gemaakt.
Youtopia
Afgelopen weekend was ik in het kader van Tegenlicht073 bij een debat over 'Youtopia', hoe ziet de ideale samenleving er uit? Op een gegeven moment was er discussie of de samenleving 'top-down' of juist 'bottom-up' moet worden georganiseerd. Dan gaat het eigenlijk over de vraag: waar ligt de aansturing? In de systeemwereld (top) of in de leefwereld (bottom).
De maatschappij van de toekomst zal worden vormgegeven in de leefwereld. Het gaat om voor en door de mensen, bottom-up dus, waar kleine overzichtelijke gemeenschappen onderling verbonden zijn. Eigenlijk net zoals Internet, hét communicatiemiddel in de nieuwe wereld, georganiseerd is.
Deze nieuwe samenleving heeft tijd nodig om te groeien. En in de overgangsfase bestaan de oude en de nieuwe samenleving naast elkaar. Dat maakt deze tijd zo boeiend maar ook verwarrend. Tijdens de verbouwing gaat de verkoop als het ware gewoon door. Ik heb dit eerder vergeleken met het plaatje waarin de een de oude vrouw ziet en de ander de jonge vrouw. We kijken naar hetzelfde maar zien wat anders. Het is daarom aanvankelijk niet een kwestie van of top-down of bottom-up maar van en top-down en bottom-up. De twee maatschappijtypen gaan een tijdje gelijk op maar waar de een al wel is gevormd maar langzaam aan kracht verliest, heeft de ander nog geen vorm maar al wel veel (opwaartse) kracht.
De kentering gaat nog langzaam maar als eenmaal het 'tipping point' is bereikt, dan gaat het snel. Dit punt bereik je als je ongeveer 23% van de mensen mee hebt. Vrij naar de 'innovation curve' van Rogers kun je stellen dat 10% van de mensen aan het begin van een nieuwe beweging meteen enthousiast zijn. Dit zijn de koplopers. Daarna volgt een grote middengroep volgens Rogers verdeeld over de early adopters, de early majority en de late majority. Helemaal achteraan staan de laggards. Die zullen nooit de voordelen zien.
Als de middengroep gaat bewegen komt de nieuwe samenleving snel tot wasdom. Het komt er dan op aan om deze groep, te beginnen met de early adopters, in beweging te krijgen. En daar dragen de uitzendingen en bijbehorende debatten van Tegenlicht een steentje aan bij.
Niets is onmogelijk
Toen Jesse Klaver het voorzitterschap van de tweede kamer fractie van GroenLinks overnam, gaf hij veel aandacht aan zijn afkomst. Het werd als opstapje gebruikt om de stelling "niets is onmogelijk" te onderschrijven. Of in de woorden van Klaver "laat je nooit vertellen dat iets onmogelijk is of niet kan" en "laat angst los en je kunt alles bereiken".
De achterliggende gedachte is dat wie voor een dubbeltje geboren is altijd een kwartje kan worden. Een mooie gedachte maar de keerzijde is dat als dit niet lukt, dit ook helemaal aan jezelf ligt. Je kunt niet meer wegduiken door de omstandigheden de schuld te geven. Immers niets is onmogelijk en als je faalt, heb je jouw angst niet losgelaten. Je bent dan als het ware een 'loser'.
Zie falen daarom niet als eindpunt maar als opstap om te evalueren en te leren. Goed falen brengt je verder. Je leert als het ware op te krabbelen nadat je bent gevallen. En als dat een keer moeizaam gaat, is er de samenleving om je daarbij te helpen. Pas als je deze kansen laat liggen ben je een echte loser.
Archief
- november 2024
- oktober 2024
- september 2024
- augustus 2024
- juli 2024
- juni 2023
- mei 2023
- april 2023
- november 2022
- oktober 2022
- september 2022
- augustus 2022
- april 2022
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- oktober 2021
- september 2021
- augustus 2021
- juni 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
- juli 2010
- juni 2010
- mei 2010
- april 2010
- maart 2010
- februari 2010
- januari 2010
- december 2009
- november 2009
- oktober 2009
- september 2009
- augustus 2009
- juli 2009
- juni 2009
- mei 2009
- april 2009
- maart 2009
- februari 2009
- januari 2009
- december 2008
- november 2008
- oktober 2008
- september 2008
- augustus 2008
- juli 2008
- juni 2008
- mei 2008
- april 2008
- maart 2008
- februari 2008
- januari 2008
- december 2007
- november 2007
- oktober 2007
- september 2007
- augustus 2007
- juli 2007
- juni 2007
- mei 2007
- april 2007
- maart 2007
- februari 2007
- januari 2007
- december 2006
- november 2006
- oktober 2006
- september 2006
- augustus 2006
- juli 2006
- juni 2006
- mei 2006
- april 2006
- maart 2006
- februari 2006
- januari 2006
- december 2005
- november 2005
Rubrieken
- aanbesteding
- agendacommissie
- algemene zaken en middelen
- begroting
- bestuursakkoord
- bezuinigen
- Big data
- blog
- Boek: Organisaties in Transitie
- Bonussen
- Burgerparticipatie
- Cinemec
- Circus
- citymarketing
- Communicatie
- cultuur
- dagboek
- de zanding
- Den Bosch
- dierenwelzijn
- duurzaamheid
- Economie
- Economy for the common good
- ede oost
- europa
- Fairtrade
- fietsvervoer
- food valley
- fractie
- framing
- Gemeente.nu
- gemeenteraad
- GroenLinks
- groenlinks/progressief ede
- harskamp
- het nieuwe landgoed
- integratie
- integriteit
- Internet of Things
- jongerenraad
- kernhem
- kredietcrisis
- Leiderschap
- masterscreen
- milieu
- natura2000
- onderwijs
- Otterlo
- Out of the box
- Permar
- Presidium
- Privacy
- raadsledennieuws
- raadsvergadering
- raadsvragen
- Raadszaal
- reclamebelasting
- ruimtelijke ontwikkeling
- samen voor Ede
- samenleving
- Schoolbank
- Senspiratie
- spoorzone
- Stadslandbouw
- Starterslening
- stedenband
- Transitie
- UMTS
- veldhuizen
- vergrijzing
- verkiezingen
- Vertrouwelijkheid
- volksvertegenwoordiger
- VVV
- Walas
- Wielrennen
- WMO
- wonen in recreatiegebieden
- Woningmarkt
- Zorg