Eric Leltz  RSS feed    

Trump

Dinsdag 26 juli 2016

Eric LeltzVorige week was er opvallend veel ophef over de 'plagiaat toespraak' van mevrouw Trump. Opvallend, omdat die speeches van de achterban van kandidaten toch eigenlijk altijd obligate praatjes vol gemeenplaatsen zijn. Niets om je druk over te maken, het hoort bij de folklore. Bovendien is het echt niet zo dat alleen in de ouderlijke woning van mevrouw Obama over respect voor anderen werd gesproken. Het leek er meer op dat de blijdschap overheerste dat eindelijk iets gevonden was om het Trump kamp aan te pakken. Want Trump zelf lijkt ongrijpbaar en kritiek op hem glijdt als bij teflon van hem af.

Trump wordt, door hem neer te zetten als een soort van dorpsclown die niet serieus genomen hoeft te worden, enorm onderschat. Dat zou zomaar zijn grootste kracht kunnen zijn. In plaats van de aandacht te richten op randzaken, kan deze aandacht beter worden verlegd naar hoe om te gaan met het populisme van Trump. Dat is tot nu toe nog niet zo goed gelukt. Het simpel inhoudelijk weerleggen van zijn uitspraken is onvoldoende gebleken. Daar is ook gewoon geen beginnen aan.

De toekomst is veel te belangrijk om niet alles op alles te zetten om een overwinning van Trump te voorkomen. Want een Trump aan het roer is economisch, ecologisch en ethisch een ramp. Niet alleen voor Amerika, maar voor de hele wereld.

Geplaatst in samenleving | Er zijn 4 reacties

Nooit meer op het podium

Zondag 24 juli 2016

Eric Leltz

In de 3 meest recente grote wielerrondes: Spanje, Italië en Frankrijk denderde telkens een Nederlandse wielrenner in een van de laatste dagen uit de top3 en dus van het eindpodium. Dat kan geen toeval zijn. De conclusie zou kunnen zijn: 'Nederlanders kunnen wel goed fietsen, maar niet 3 weken lang'. Na een goede twee weken sluipen schoonheidsfouten binnen.

En hoe dit komt? Is het een mentale zaak en kunnen Nederlandse wielrenners de oplopende druk niet aan? Is het een conditionele kwestie? En zo ja, komt dit dan door een ploeg die niet optimaal is voorbereid? Dat laatste is niet geheel onwaarschijnlijk als je de militaire precisie ziet waarin binnen de ploeg van Tourwinnaar Froome alles in het teken van de overwinning van de kopman staat. Met bijpassend budget voor het aantrekken van helpers die voor een groot deel zelf de capaciteit hebben om in iets kleinere wielerrondes te excelleren. Dan draait een sportief evenement dus toch weer uit op geld.

Zolang Nederlandse wielrenners niet in de positie zijn om in een ploeg te rijden die helemaal om hen heen is gebouwd, is de kans zeer klein om ooit het eindpodium van een grote ronde te halen. Helper in een topploeg of kopman in een subploeg is dan het hoogst haalbare. Laten we daar maar vast aan wennen.

Geplaatst in Wielrennen | Er zijn geen reacties

Een verziekt systeem

Donderdag 07 juli 2016

Eric Leltz

Een aantal verpleeghuizen hebben deze week het principe van 'naming and shaming' ondervonden. Ze stonden op een door de staatssecretaris verzonden lijst van slecht presterende instellingen.

De problemen zijn volgens de inspecteurs samen te vatten in

  1. bestuurders die onvoldoende doen om de kwaliteit en veiligheid van de zorg te verbeteren en
  2. te laag gekwalificeerd (lees niet HBO) personeel

Ook punt 2 is in feite een management aangelegenheid.

De kwaliteit en veiligheid van de zorg is zeer belangrijk maar als je kijkt naar hoe dit wordt gemeten kun je enige nuancering aanbrengen bij het hele systeem. In feite draait het in de dienstverlening, dus ook in een verpleeghuis, om de uitvoering. Het gaat dan om de beleving in de alledaagse leefwereld van de bewoners. Maar de verpleeghuizen worden bij de beoordeling meer langs de meetlat van waarden uit de systeemwereld gelegd. Dat is de wereld van regelgeving. En dan scoor je niet goed wanneer:

  • Ergens een handtekening ontbreekt,
  • De maaltijden iets te koud worden geserveerd of
  • Een instructiekaart bij een apparaat ontbreekt.

Allemaal belangrijk en soms zelfs heel belangrijk, maar het gaat in de eerste plaats wel om de beleving van de bewoners. Of zoals een verpleegkundige het verwoordde: "Ik ben hier komen werken om voor de mensen te zorgen, maar daar kijkt de inspectie niet naar".

De verantwoording in regels is zo ver doorgeschoten dat verpleegkundigen wel tegen de 40% van hun tijd "achter de computer" moeten zitten en die tijd dus niet kunnen benutten door er gewoon te zijn voor de bewoners. Of ze besluiten vanuit hun natuurlijke habitat er wel te zijn, en nemen dan de registratie even voor lief. Dan botst de regelgeving uit de systeemwereld met de weerbarstige praktijk van de leefwereld. Voeg dit teveel aan registratie bij het tekort aan personeel door diverse bezuinigingsrondes en de organisatieproblemen binnen de branche komen niet als een verrassing. Daar zit in de kern het probleem van een verziekt systeem.

Door meer vertrouwen te geven en door minder regelgeving kan al veel worden verbeterd. En hoewel het werk in een verpleeghuis inderdaad intensiever is geworden en hoger gekwalificeerd personeel vraagt, is niet overal een HBO-diploma voor nodig. Zeker niet als het gaat om het geven van liefde en aandacht.

Geplaatst in Zorg | Er is 1 reactie
 

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee