Eric Leltz  RSS feed    

Het Otterlose Bos

Vrijdag 26 april 2013

eric leltz

De afsluiting van het Otterlose bos aan de openbaarheid roept veel emotie op. Het is dan gemakkelijk om als raadslid hierin mee te gaan. Immers "je moet luisteren naar wat er leeft onder de inwoners". Maar luisteren is nog niet meteen ook doen wat de inwoners zeggen en je hebt als raadslid ook een eigen verantwoordelijkheid.

Hoe dan ook, het Nationaal Park De Hoge Veluwe is eigenaar van het bos. Dat inwoners van Otterlo en vakantiegangers jarenlang gebruik hebben mogen maken van het bos en dit inmiddels als een verworven recht zien, doet daar niets aan af. Maar nu de eigenaar het stuk voor zichzelf c.q. de dieren wil hebben komen de emoties. Begrijpelijk, want het voelt alsof iets wordt afgepakt. En iets verliezen doet nu eenmaal meer pijn dan iets niet krijgen wat je nog nooit hebt gehad.

De gemeente heeft volgens GroenLinks/PE geen sterke zaak. De voor de gemeente negatieve uitspraak van de Provincie kwam dan ook niet als een verrassing. Toch zijn we akkoord gegaan met een gang naar de rechter. Als je nu niets doet is het bos zeker verloren voor de openbaarheid. Ga je in beroep is er een kleine kans dat het bos behouden blijft. En de wethouder ziet die kans. Hij maakte dit duidelijk door min of meer aan te geven dat de gemeente bij de Provincie de zaak slecht had voorbereid. Nu is een advocaat in de arm genomen die nieuwe mogelijkheden ziet. Hoe onafhankelijk dit advies is bleef onduidelijkheid. Toch geven we het voordeel van de twijfel. De inwoners van Otterlo weten dan dat de gemeente er alles aan heeft gedaan. Dit maakt een eventueel verlies beter hanteerbaar.

Rest dan nog de vraag of de gemeente er het geld voor een rechtsgang voor over moet hebben als er maar een kleine kans is om het bos te behouden. Wellicht dat de inwoners van Otterlo en de recreatiebedrijven hier hun financiële steentje aan bij kunnen dragen.

Geplaatst in Otterlo | Er zijn geen reacties

Hoge winst, hoge premies

Zondag 21 april 2013

eric leltz

Zorgverzekeraar CZ heeft in 2012 €518 miljoen winst gemaakt. Topman Wim van der Meeren bracht het met trots. En terecht natuurlijk want welke topman is niet blij met een fraaie winst. Goed nieuws dus, maar wel voor de verzekeraar want de 3,5 miljoen verzekerden van CZ schieten er niets mee op. De verzekeringspremie gaat namelijk niet omlaag. Als argumenten voert CZ aan:

  • Verzekeraars moeten reserves opbouwen voor slechtere tijden
  • De winst kwam door een eenmalige beleggingsmeevaller van €183 miljoen
  • Er kunnen nog kosten komen omdat bijvoorbeeld ziekenhuizen laat declareren.

Dus de winst moet volgens de verzekeraar in reserve worden gehouden en kan zeker niet worden gebruikt voor premieverlaging. Het opgebouwde vermogen van CZ is inmiddels wel gegroeid tot bijna €2 miljard!

Sinds de invoering van het nieuwe zorgstelsel in 2006 zijn de premies bij de grote zorgverzekeraars (CZ, Achmea, Menzis, VGZ) met 20% gestegen. Dit komt volgens hen omdat de kosten van de zorg veel sterker zijn gestegen dan toen was voorzien. Maar laat CZ met zo’n enorme winst niet zien dat de kosten juist flink lager kunnen zijn? De prijzen van geneesmiddelen zijn in ieder geval gedaald en de verzekeraars kopen veel scherper in. Waarom zien de verzekerden dit dan niet terug in hun premie?  

Intussen voelt de CZ topman zich te kort gedaan gezien zijn uitspraak “Lukt het om de kosten van de zorg omlaag te drukken is het weer niet goed”. Het toont de intern gerichtheid van CZ waarbij het drukken van de kosten een doel op zichzelf is. Het omlaag halen van de kosten heeft natuurlijk een doel: het goedkoper maken van de zorg voor de verzekerden. Dat lijkt CZ even uit het oog te hebben verloren. CZ stuurt als een intern gerichte organisatie: eerst op efficiency, daarna op effectiviteit.

De winst had trouwens nog hoger kunnen zijn, maar daar horen we CZ niet over. De topman had ook genoegen kunnen nemen met een normaal salaris. Van der Meeren verdient €418.000. Maar daar staat wel tegenover dat CZ "niet aan bonussen doet". Ja, makkelijk gezegd, die bonussen zitten dus al verwerkt in het salaris!

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties

Vertrouwen

Zondag 14 april 2013

eric leltz

Deze week riep premier Rutte ons op om vooral niet somber te zijn. De bezuinigingen kunnen (ineens) even wachten en we moeten ons geld maar uitgeven. We mogen wat hem betreft wel wat meer vertrouwen hebben in de economie.

Nu is "de economie" een containerbegrip. De economie bestaat uit actoren als consumenten, (semi-) overheid, producenten en dienstverleners. Vertrouwen in de economie is dus terug te voeren in vertrouwen in deze actoren. Maar daar is in de afgelopen jaren juist onder de vlag van het liberalisme het een en ander misgegaan. De voorbeelden zijn ruim voorhanden: de banken, de scholengemeenschappen, de voedselindustrie. Daar heeft het vertrouwen van de consument een flinke knauw gekregen. Ook het kabinet heeft hier haar steentje aan bijgedragen. Door snel terug te komen op het eigen regeerakkoord met de inkomensafhankelijke zorgpremie, het woonakkoord en de langstudeerboete, toont ze weliswaar aan over een flexibele geest te beschikken maar het laat ook een beeld van instabiliteit achter. Juist dat maakt consumenten onzeker en zorgt dat ze even wachten voor ze hun geld uitgeven.

Met het deze week gesloten sociaal akkoord hoopt het kabinet op een ommekeer. Duidelijkheid over het ontslagrecht en de duur van de uitkering bij werkloosheid, geeft een mate van werkzekerheid. Dit kan een begin van het herstel van vertrouwen zijn omdat er minder noodzaak is om reserves te handhaven of op te bouwen. In dat licht is de opmerking van premier Rutte wel te begrijpen.

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties

Ede wordt fairtrade gemeente

Maandag 08 april 2013

eric leltz

Vandaag kreeg Ede te horen dat ze op 11 mei aanstaande wordt uitgeroepen tot Fairtrade gemeente. Een hele prestatie die zonder de inspanning van met name de werkgroepleden nooit zo snel voor elkaar was gekomen. Ik schreef heel in het begin van de weg naar de titel, op 5 oktober 2010, al over. En toen nog in de verwachting dat we de titel eerder (in 2011!) zouden binnenhalen.

Wat hebben Groningen, Goes en  Culemborg  met elkaar gemeen? Het zijn allen “fairtrade gemeenten”. Fairtrade staat voor eerlijke handel. Het gaat er om dat artikelen die in de plaatselijke winkels, restaurants en bedrijven te koop zijn op een eerlijke manier zijn gemaakt. Eerlijk betekent dan dat de artikelen op een transparante en zuivere manier zijn geproduceerd en dat hier een redelijke beloning tegenover staat. En het gaat niet alleen om voedingsartikelen als koffie, thee, rijst en wijn maar ook om bijvoorbeeld kleren, speelgoed en sieraden. En iets ruimer gezien gaat het zelfs over het inkopen van groene energie en eerlijk bankieren. Om “fairtrade gemeente” te kunnen zijn is het niet voldoende dat er alleen in de winkels eerlijke producten liggen. Ook bij scholen en in sportkantines moet je eerlijke producten kunnen kopen. Het gaat in feite om maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Om “fairtrade gemeente” te zijn moet een gemeente aan een aantal criteria voldoen. En aan criteria als “fairtrade opnemen in het beleid” of “het organiseren van een evenement waarbij de nadruk op fairtrade ligt”, kan een gemeente redelijk zelfstandig werken maar om te zorgen dat zo veel mogelijk eerlijke producten in de schappen liggen, zal zij toch echt de winkeliers, de scholen en de verenigingen mee moeten krijgen.

Dat de gemeente dit gelukkig niet helemaal alleen hoeft te doen bewijzen de eerder genoemde steden wel. Daar zijn winkeliers actief die enthousiast het voortouw nemen om anderen te stimuleren om eerlijke producten te verkopen. In een kleine groep zijn we gestart om Ede per 1 oktober 2011 “fairtrade gemeente” te maken. Dit past ook mooi bij de millenniumgemeente die Ede is.

Geplaatst in Fairtrade | Er zijn geen reacties
 

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee