Eric Leltz  RSS feed    

Inschattingsfouten

Donderdag 06 juni 2019

Eric Leltz

De Europese verkiezingen zijn voorbij en die waren voor de SP geen feestje. De socialisten haalden de kiesdrempel niet en verdwijnen uit het Europese parlement. In hun campagne werd een zekere Hans Brusselmans naar voren geschoven in een heuse videoclip. Wat zullen ze zelf gelachen hebben bij het maken van dat filmpje. Maar omdat er geen eigen verhaal is kwam het over de hekel halen van een opponent eerder over als wanhoopspoging. Het werd een prachtige mislukking waar PvdA kandidaat Frans Timmermans volop garen bij spinde. SP-voorzitter Ron Meyer probeerde nog te redden wat er te redden viel en noemde het filmpje satire. Maar satire en een politieke partij gaan niet echt goed samen omdat dan snel de geloofwaardigheid in het geding is. Een kapitale inschattingsfout met desastreuse gevolgen: 2 zetels verlies, afscheid van het Europees parlement en een prachtige foto waarbij journalisten rond de fractievoorzitter in de tweede kamer, Lilian Marijnissen, staan en voorzitter Meyer van een afstand, alleen en heel beteuterd, toekijkt. Eind dit jaar ruimt hij het veld. Einde van het voorzitterschap van de destijds door het SP-bestuur naar voren geschoven kandidaat. Bij de voorzitter-verkiezingen had tweede kamerlid Sharon Gesthuizen het lef om zichzelf ook kandidaat te stellen. Dat was niet de bedoeling en ze werd dan ook vakkundig de mond gesnoerd.

Wie ook de mond werd gesnoerd? Zihni Özdil van GroenLinks. Mede fractiegenoot Kathalijne Buitenweg verbood hem verder te twitteren nadat hij op de foto was gegaan met een rechtse opiniemaker en Forum voor Democratie sympathisant. De ietwat eigenzinnige Ozdil had wars van de fractiediscipline ook al een interview gegeven waarin hij lijnrecht tegen het partijstandpunt over het leenstelsel inging. Dit moest wel lelijk eindigen. En dat deed het ook. Fractievoorzitter Jesse Klaver liet zich verleiden om in een mail aan de leden, waarin het vertrek van Özdil werd aangekondigd, op de man te spelen. En op de vraag van een journalist waarom hij in die mail een bak modder over het kamerlid uitgooide, kwam hij al hakkelend niet verder dan ‘goede vraag’ maar het antwoord bleef hij schuldig. Het kwaad was al geschied en ‘damage control’ mocht niet meer baten. Het betekende niet alleen een deuk in het imago van Klaver, maar Özdil kon nu ook in de slachtofferrol treden en de sympathie van de publieke opinie naar zich toetrekken. Een kapitale inschattingsfout. Klaver heeft een homogeen team om zich heen gebouwd met veel persoonlijke vrienden. Vertrouwelingen zelfs, al hoor je soms ook voorzichtig het woord ‘paladijnen’ vallen. Zelfs good old Bram van Ojik werd van stal .... pardon, er bij gehaald voor de nodige senioriteit. Voor vrijdenkers was nauwelijks plaats. Daar kunnen oud-kamerlid Liesbeth van Tongeren en het toenmalig bestuur uitvoerig over meepraten.

Leiding geven aan een homogene vriendengroep hoeft niet zo moeilijk te zijn. De kopjes buigen snel in de gewenste richting maar het kan ook snel leiden tot tunnelvisie. Belangrijk is dan om tegenkracht te organiseren. Geef vrijdenkers en dwarsdenker de ruimte. Laat je dat na dan kom je jezelf vroeg of laat tegen. Leiding geven aan een diverse groep is iets heel anders. Dan wordt echt een beroep gedaan op leidinggevende kwaliteiten. Daar valt zo te zien bij de Tweede-Kamer fractie van GroenLinks nog wel het een en ander te leren.

Geplaatst in raadsledennieuws | Er zijn 4 reacties
 

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee