Eric Leltz  RSS feed    

Hoe de vuurwerkramp een kans werd

Vrijdag 03 oktober 2008

Op 13 mei 2000 werd Enschede opgeschrikt door de vuurwerkramp in de wijk Roombeek. Vandaag ben ik met de welstandscommissie wezen kijken naar hoe deze ramp is omgezet in een kans. Of zoals het motto bij de wederopbouw was: “building a dream together”. Naast het rampgebied zijn ook een aantal oude textiel fabrieken meegenomen in de wederopbouw. Bij deze opbouw is het oorspronkelijke karakter van het gebied bewaard gebleven. Zodoende maken enkele karakteristieke industriële gebouwen onderdeel uit van de wijk en hebben een functie als appartementencomplex of als wijkgebouw of museum. Het oude tracé van de spoorlijn naar Oldenzaal bijvoorbeeld, loopt dwars door de wijk en wordt gebruikt voor hoogwaardig openbaar vervoer. Bij de bouw is een deel van de wijk ook particulier opdrachtgeverschap toegepast. Met maar een paar eisen zoals minimale en maximaal hoogte van het huis, de kleuren van de stenen aan de buitenkant en het inhuren van een toparchitect kon ieder die een kavel wist te bemachtigen aan de slag. Toch zie je dat mensen dan de grenzen opzoeken en hier ook wel weer overheen gaan. Zie bijgaande foto.

null

Bij de opbouw zijn de bewoners nadrukkelijk betrokken. Een van de uitgangspunten was te zorgen voor een groene openbare ruimte. Daarom staan de auto’s veelal ondergronds geparkeerd. We werden ontvangen in de aula van het wijkcentrum. Hier waren allerlei voorzieningen samengebracht. De aula was meer een kleine schouwburgzaal. Naast gebruik als aula van drie scholen werd deze ook gebruikt voor allerlei voorstellingen. De woningbouwvereniging zorgt voor de exploitatie. Ook zijn we op bezoek geweest in een oude spinnerij die is omgevormd tot een bedrijvencentrum. Hier kunnen ondernemers flexibel in tijd en grootte van de kantoren, ruimtes huren. Opmerkelijk was dat niet het hele gebouw was opgeknapt. Aan de bovenkant van de kamers en kantoren kon je nog de oude bestemming van het gebouw terug zien. En dat gaf een mooie link met het verleden. Tot slot zijn we in het muziekcentrum in aanbouw wezen kijken. Ook hier zijn een aantal organisaties die de ruimte delen. Er was volop bedrijvigheid. Dat was ook wel nodig want over een week is de eerste uitvoering.

Mark Rutte in Ede

Vrijdag 26 september 2008

Vorige week waren de algemene beschouwingen in de tweedekamer naar aanleiding van de op de derde dinsdag van september uitgekomen rijksbegroting. Vandaag kwam Mark Rutte, fractievoorzitter van de VVD, tekst en uitleg geven aan de leden over zijn kritiek op de begroting. Een mooie gelegenheid voor mij om “te gluren bij de buren”. Dus zat ik tussen de VVD’ers in Cultura. Ik hoorde natuurlijk weer veel bekende uitgangspunten van de VVD zoals verantwoordelijkheid bij het individu en de overheid die er is voor het geven van kansen en niet voor het geven van geluk. Voor dat geluk moet het individu zelf zorgen en de overheid biedt hiervoor de kansen. Op deze wijze kunnen we volstaan met een kleine en krachtige overheid, die met veel minder overhead toe kan. En de gelden die dit uitspaart kan naar de mensen waarmee ze gemakkelijker zelf hun keuzes kunnen maken. Ja, dat klinkt mooi en logisch tot dat je wat dieper gaat inzoemen. En dan blijkt dat er toch ook mensen zijn die helemaal niet zo goed in staat zijn om zelf hun keuzes te bepalen. Wat Rutte mist in de begroting is aandacht voor het omlaag brengen van de staatsschuld en de belastingen. Het geld mag naar defensie, veiligheid en onderwijs. Hij ging ook in op zijn visie op duurzaamheid. Hierin is eerder plaats voor kerncentrales dan voor windmolens “want deze draaien alleen op subsidie”. Kerncentrales zijn nodig omdat we onafhankelijk moeten worden van de tsaren en ayatollahs (Rusland en het Midden Oosten). Het doel deel ik met hem maar over het middel verschillen we van mening. Bovendien mag er ook wel wat meer nadruk komen te liggen op de eindigheid van de conventionele energiebronnen steenkolen, gas en olie en de afvalproblemen van kernenergie. Tot slot ging Rutte nog in op de problemen in de wijk Veldhuizen met de Marokkaanse jeugd. Hiermee kan de plaatselijke afdeling zich volgens hem profileren op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen. Je hebt er “goud mee in de handen”. En over de aanpak was hij ook duidelijk: “lik op stuk beleid, snelrecht en strafkampen”. Al met al een aangename avond.

Een prettige afsluiting van het raadsjaar

Vrijdag 11 juli 2008

Vandaag dan de officiële afsluiting van het raadsjaar 2007-2008. We begonnen in Buitenzorg met een lunch. Daarna zijn we naar Huize Kernhem gegaan. Via de kruidentuin zijn we naar de Kernhemlaan gelopen. Van oorsprong een ruim opgezette oprijlaan naar Huize Kernhem met een weerszijde hoge bomen. Het zag er prachtig en statig uit. De boswachters namen de kans te baat om de raadsleden duidelijk te maken dat de bomenrij weg zal moeten omdat ze aan het afsterven is. En aan het begin van de bomenrij was ook een groot hek geplaatst met het opschrift “verboden toegang wegens gevaar van vallende takken” erbij. En het moet gezegd her en daar lag ook een gevallen tak. Maar de bomenrij zag er toch ook nog wel gezond uit. Af en toe stond er een minder mooie boom tussen en ik zag ook een dode boom maar of dat meteen een reden is om de hele bomenrij aan beide kanten maar om te hakken en daarmee een karakteristieke laan voor tientallen jaren te veranderen? En hoe zit het dan met de vleermuizen die ook in het gebied leven? Ik had niet veel tijd om daar over na te denken want we gingen verder. Nu op de fiets naar zorgboerderij Makandra. Hier wordt van alles verbouwd op macro biologische grondslag. In een letterlijk en figuurlijke beschutte omgeving kunnen mensen daar tot rust komen. Het is mooi om te zien hoe met zorg voor mens en natuur wordt omgegaan. Via de Doesburgermolen zijn we naar de uitzichtkoepel in Lunteren gefietst. Daar heb ik genoten van het mooie uitzicht en een fraai klassiek concert. ‘s-Avonds was er nog een barbecue maar ik vond het prettiger om samen met mijn dochter te eten. Zodoende ben ik naar huis gegaan. Toen ik rond 17:30 weer langs de Kernhemlaan fietste was het hekwerk inclusief het opschrift over de vallende takken alweer weggehaald. Het was er dus alleen maar neergezet om indruk te maken en de besluitvorming te beïnvloeden. Voor mij reden genoeg om bij de uiteindelijke beoordeling of de bomenrij wel of niet moet worden gekapt niet alleen op de kennis van de boswachters af te gaan. Hun mening over de bomenrij is mij vanmiddag wel duidelijk geworden.

Satire bij Humanitas

Woensdag 21 mei 2008

Humanitas is een vereniging die opkomt voor een samenleving waarin mensen actief vorm geven aan hun eigen leven en verantwoordelijkheid nemen voor het samenleven met elkaar. Centraal staat verantwoordelijkheid, gelijkwaardigheid en zelfbeschikking. Dit komt tot uiting in persoonlijke dienstverlening van hulpverleners van Humanitas op het gebied van welzijn, wonen en zorg. Want in een samenleving ben je niet alleen verantwoordelijk voor jezelf, maar ook voor anderen. Dat is een mooi uitgangspunt. Uiteindelijk moeten zo veel mogelijk hulpvragers hun eigen leven weer vorm kunnen geven. Dat is dus de zelfbeschikking. Humanitas komt voort uit de socialistische gedachte. Waar na de tweede wereldoorlog de kerken de hulpverlening op gang brachten voor de gelovigen was er voor de “ongelovigen” niets georganiseerd. In dit gat sprong Humanitas. Deze avond had Humanitas een thema bijeenkomst “Humanitas in de praktijk” georganiseerd. We hoorden wel wat praktijk verhalen maar dan wel vertelt door bestuurders. Helaas kwamen de mensen die echt in de praktijk staan niet aan het woord. Maar je kunt het ook zien dat juist zij deze avond even niet “aan de bak” hoefden te komen en gewoon ontspannen konden luisteren. Dat was wellicht ook de bedoeling. Anders kan ik de voordracht van een zogenaamde professor niet uitleggen. Hij ging college geven over Humanitas in een bredere context. Dat was af en toe een humoristisch verhaal. Maar het was ook een zeer verwarrend verhaal tot het moment dat je begreep dat het hier om satire ging.

Archief



Rubrieken