Eric Leltz  RSS feed    

Zelfverrijking bij Woningcorporaties

Donderdag 29 december 2011

eric leltz

Afgelopen week is de directeur van Stichting Gereformeerde Bouwcorporatie voor Bejaarden (SGBB) veroordeeld tot 3 jaar cel. De rechtbank achtte de man schuldig aan oplichting, valsheid in geschrifte en witwassen. De inmiddels ex-directeur heeft gefraudeerd met miljoenen euro's van de corporatie door vastgoedprojecten aan te laten kopen door een onderneming waaraan een kennis leiding gaf. Deze projecten werden vervolgens voor een veel hogere prijs doorverkocht aan SGBB. De winst verdeelden de twee via een witwas-BV waarvoor de (schoon) zus van de ex-directeur werkzaam was. Onnodig om te vermelden dat zij mee profiteerde van de winst. Het zou zo maar kunnen dat de raad van toezicht van SGBB, waar wethouder van Milligen destijds deel van uit maakte, door de directeur bewust op het verkeerde been is gezet. Maar het Centraal Fonds Volkshuisvesting (CFV) heeft de leden van de raad van toezicht alvast wel aansprakelijk gesteld. Zij kunnen volgende maand een dagvaarding in de bus verwachten.

Deze zaak lijkt niet op zichzelf te staan. Zo hebben bestuurders van woningcorporaties de afgelopen jaren bijna €30 miljoen in eigen zak gestoken. De schade loopt op tot meer dan €300 miljoen. Dit blijkt uit een inventarisatie van schadeclaims en rechtszaken. Diverse corporaties kampen met problemen:

  • Het Amsterdamse Rochdale waar de directeur zichzelf niet alleen teveel pensioengelden toekende maar zichzelf ook een Maserati als dienstauto cadeau gaf,
  • PWS uit Rotterdam, waar de directeur en een lid van de raad van toezicht samen spanden om zichzelf te verrijken,
  • Woonbron uit Rotterdam, verloor met de aankoop van een cruiseschip €80 miljoen,
  • Rentree uit Deventer verloor door grondspeculaties €60 miljoen,
  • Woningstichting Geertruidenberg (WSG) verloor door de aankoop van vastgoedprojecten en gronden €60 miljoen en diende een claim in tegen de directeur.

Het is dus een zootje bij een aantal woningcorporaties. Er gaan enorme bedragen om in de woningbouwsector. Het gebrek aan intern toezicht is volgens deskundigen een belangrijke oorzaak voor de problemen. Deze problemen lijken zich te concentreren rond de aankoop en verkoop van grond. In een markt met stijgende huizenprijzen kon het voor Woningcorporaties niet op. Het geld leek als vanzelf binnen te komen. Maar nu de huizenprijzen niet meer stijgen komen de problemen en het wanbeleid aan het licht. Het is zoals de rechter in de uitspraak in de zaak tegen de ex-directeur van SGBB zie "de verdachte heeft een volstrekt gebrek aan moraal en hij heeft daarnaast zijn positie grof misbruikt om diefstal mogelijk te maken". Het zijn zeker voor de wandaden van dit kaliber goed gekozen woorden.

Geen kernafval in Ede

Zaterdag 24 december 2011

eric leltz

In de raadsvergadering van december is een motie aangenomen waarin de gemeente Ede zich keert tegen het opslaan van kernafval in Ede. Dit ging niet zonder slag of stoot. Zo werd door de VVD het emotionele argument aangevoerd dat je dan ook mensen die afhankelijk zijn van radiofarmacie voor de bestrijding van kanker, niet meer kunt helpen. Onzin, want het gaat alleen om afval uit kerncentrales voor energieopwekking. De wethouder maakte het nog bonter door te stellen tegen de motie te zijn omdat hij het een uitvloeisel van de milieulobby vond. In de voorbijgaande weken had hij vele mails ontvangen via een website van een natuurorganisatie. Hij zag dit als spam, als lastig dus, en gebruikte dat als argument om tegen te zijn! De SGP spande echter de kroon door te stellen dat goed rentmeesterschap betekent dat je er voor zorgt dat de generaties na ons ook energie hebben en je er daarom voor moet zorgen dat er een tweede kerncentrale komt. Het mag gezien worden als de dwaling van het jaar. Alsof je met het opslaan van radioactief kernafval in de grond de generaties na ons niet opzadelt met een probleem.

Voor degenen die nog al badinerend deden over de motie omdat deze ver voor de zaken vooruit zou lopen breng ik toch even in herinnering dat de regering dit jaar 4 gebieden heeft aangewezen om kernafval op te slaan. En Ede ligt in een van die gebieden. Daarnaast loopt een discussie over het bouwen van een tweede kerncentrale. Een van de problemen waar de minister tegenaan loopt is dat hij het kernafval van die centrale niet kwijt kan. Om tegenstanders de wind uit de zeilen te nemen, is het vanuit het standpunt van de minister mooi als hij kan aangeven dat dit geen probleem is omdat hij immers voldoende plaatsen heeft waar het afval in de grond kan worden opgeborgen. Als alle gemeenten die in de aangewezen gebieden liggen een motie aannemen waar in staat dat de minister in die gemeente zijn kernafval niet kwijt kan, kan dat argument niet gebruikt worden voor een tweede kerncentrale. Dit niet willen zien is misschien naïef, dit wel willen zien getuigt in ieder geval van inzicht en pro-actief handelen.

En zij die de motie bestempelen als Nimby of zoals ik liever schrijf Nivea, "niet in voor en achtertuin", omdat we toch ergens heen moeten met het kernafval, accepteren veel te snel dat er een tweede kerncentrale moet komen. De beste manier om kernafval te voorkomen, is om geen kerncentrales te hebben. De natuur geeft ons al voldoende mogelijkheden om energie op te wekken. Met dank aan de zon, de wind en het water.

Homo emotico

Donderdag 08 december 2011

eric leltz

De grote belangstelling voor boeken over "het brein" heeft alles te maken met de trits van crises waar we middenin zitten: de klimaatcrisis, de energiecrisis, de kredietcrisis, de eurocrisis, de landencrisis.

We komen tot het besef dat de huidige economische modellen niet meer voldoen in een snelle, innoverende maar complexe wereld. Deze modellen zijn gebaseerd op groei, efficiency, massa en rendement. Ze stammen uit een (industrieel) tijdperk toen omstandigheden niet zo snel veranderden en hulpbronnen in overvloed aanwezig waren. Vandaar dat essentiële zaken als het uitputten van de aarde en luchtvervuiling nauwelijks een rol spelen in deze modellen. Het draait er enkel om welvaart en dat kan tot gevolg hebben dat een lekkende olietanker in de Golf van Mexico een ramp is voor het milieu maar goed is voor het bruto nationaal product (BNP) van dat land. Het besef dat economie meer is dan welvaart en dat het welzijn van mensen ook een prominente rol mag spelen dringt maar langzaam door. Het gaat dan als het ware niet alleen om het BNP maar ook om het BNG, het bruto nationaal geluk. Niet langer draait de economie alleen om de rationele kant van de mens die streeft naar winstmaximalisatie maar gaat het ook om de emotionele kant en winstoptimalisatie. De "homo economicus" van Plato en de "ik denk dus ik besta" gedachte van Descartes vormen slechts een deel van de economische werkelijkheid.

Pas sinds begin van deze eeuw wordt in de economie meer rekening gehouden met de gevoelsmatige kant van de mens. In 2002 wonnen Kahneman en Tverski de Nobelprijs voor de economie voor hun onderzoek naar intuïtieve besluitvorming. Vooroordelen en emoties spelen een grote rol in de besluitvorming. Daarom moet niet langer de wiskunde met zijn modellen basis zijn voor de economie, maar de psychologie. Freud, met zijn "irrationele drijfveren" en Keynes met zijn "animal spirits" hadden het nog niet zo slecht gezien. Mensen zoeken resultaten die goed genoeg zijn en dat hoeven niet altijd financieel optimale resultaten te zijn.

De opkomst van het denken van de mens als gevoelig wezen in de economie is tevens de tijd van de opkomst van de ICT. Bij uitstek een technisch en wiskundig kader maar dat wel wordt ingezet voor personalisatie en om maatwerk te leveren, waarbij ieder mens zich kan onderscheiden. Dit heeft geleid tot een kennissamenleving en een bijbehorende kenniseconomie. Bij deze economie passen fijnmaziger modellen omdat niet iedereen over een kam kan worden geschoren. Ieder beweegt vanuit een eigen unieke ruimte en maakt van daaruit keuzes. Het maakt dan nieuwsgierig naar door welke prikkels deze "homo emotico" zich laat beïnvloeden en door welke juist niet. En dan is inzicht in de diepere drijfveren, waarom maakt iemand een keuze, relevanter dan de keuze zelf.

 

Archief



Rubrieken