Eric Leltz  RSS feed    

Briefpost

Dinsdag 18 oktober 2011

Eric Leltz

Vorige week kreeg ik per goede oude briefpost bijgaande brief. Het bleek een dreigbrief specifiek gericht aan mij. Als raadslid krijg je wel vaker bedreigingen maar meestal per mail en niet op naam. Deze keer dus wel.

De tekst spreekt voor zich. De schoolkwestie, maar ook de keuzes van GroenLinks landelijk, bleken onrustige gevoelens los te maken bij de schrijver. Het zij zo.

eric leltz

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er is 1 reactie

Wake up call

Woensdag 16 juni 2010

 eric leltz

GroenLinks heeft bij de 2de kamer verkiezingen 3 zetels gewonnen. We komen met 10 leden in de kamer. Een goed resultaat en als het even meezit gaan we nog regeren ook. Maar voordat we ons nu teveel op de borst kloppen, 10 zetels is nog altijd 11 zetels minder dan grote verliezer CDA. Tijd om al te uitbundig te feesten is er sowieso niet want er moet nog heel veel worden gedaan in Nederland. En daar wil, daar kan, en daar moet GroenLinks gewoon een rol in spelen.

Daarnaast moeten we binnen GroenLinks ook de tijd nemen om te reflecteren. Laten we dit moment benutten om intern ook de nodige veranderingen door te voeren We kunnen dan wel een vernieuwende partij zijn maar wat de kandidatenlijst betreft was dat niet altijd zichtbaar. We moesten zelfs de leden vragen om af te zien van de regel dat 2de kamer leden niet meer dan 3 termijnen in de kamer zitten. Voor Femke Halsema werd een uitzondering gemaakt en in haar slipstream kon Ineke van Gent eigenlijk niet worden geweigerd. We hadden ons dit natuurlijk eerder moeten realiseren zodat er gewoon goede kandidaat lijsttrekkers klaar hadden gestaan. Want hoewel Femke Halsema het heel goed heeft gedaan, staat een dergelijke uitzondering wel verfrissing en vernieuwing in de weg. Laten we over (maximaal!) 4 jaar niet dezelfde problemen over ons afroepen. Het is ook goed als nieuwe mensen de tijd krijgen om zich voor te bereiden op de mooie en belangrijke rol van volksvertegenwoordiger.

Maar er is meer. Het CDA heeft gemerkt hoe de achterban “in de provincie” kan gaan morren als je vervreemd van hen. De mensen buiten de Randstad voelen zich buitengesloten en keren de partij massaal de rug toe. Laat dat niet gebeuren met GroenLinks en laat daarom bij de volgende verkiezingen de kandidatenlijst een goede afspiegeling zijn van de leden in het land. Dat kun je niet pareren door te stellen “dat iedereen zich toch kandidaat kan stellen”. Want hier ligt een hele hoge drempel. De lijst heeft een hoog Randstad en “ons kent ons” gehalte. Mensen die dicht bij het vuur staan komen snel op de kandidatenlijst. Zelfs mensen die in januari nog geen lid waren staan op de lijst. Dit gaat ten koste van mensen die jaren verdienstelijk zijn geweest voor de partij. Zij staan buitenspel. Maar dit zijn wel de mensen die bij de volgende verkiezingen weer op donkere avonden posters plakken op verkiezingsborden of op een koude regenachtige zaterdag staan te folderen in de stad. Dit zijn ook de mensen met een lokale achterban. Hou deze mensen gemotiveerd door ze perspectief te bieden en laat hen niet zo gemakkelijk “links” liggen.

  

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er is 1 reactie

Pragmatisme in de politiek

Zondag 06 december 2009

    

eric leltz

 

Langzaam zie ik de linkse politiek verschuiven van ideologisch gedreven naar pragmatisme. Van vasthouden aan dogma’s naar “inschuiven en uitschuiven” om doelen te bereiken. Naar de achterban is dit niet altijd gemakkelijk uit te leggen. Maar dat moet je wel doen want anders loop je veel te ver voor de muziek uit. En er moet wel binding blijven. Bij de linkse achterban leeft nog vaak een ideologie. Daar ligt, denk ik, een belangrijke reden waarom mensen eerder lid worden van een belangenorganisatie als bijvoorbeeld Greenpeace dan van een politieke partij. Deze organisaties kunnen veel gemakkelijker vanuit een ideologie dogmatisch, in de goed zin van het woord, voor hun wereld ten strijde trekken. Maar dit is wel een deel van de wereld, hun wereld. In de politiek gaat het om meer, dan moeten deelbelangen tegen elkaar worden afgewogen en gaat het ook om het algemeen belang. En juist deze afweging geeft de politieke haar politieke dimensie. En natuurlijk kun je ook politiek bedrijven vanuit een aspect maar doorgaans krijg je daar niet breed de handen voor op elkaar en blijft het bij applaus in eigen huis. Maar of je hiermee echt iets veranderd is wel de vraag.

Ik merk dit spanningsveld nu ook bij de samenstelling van de kandidatenlijst en het verkiezingsprogramma. Bij de kandidatenlijst kun je heel secuur te werk gaan en kijken hoe je het sterkste team kunt samenstellen. Maar je bent dan wel naar binnen gericht. Je kunt ook kijken naar wat de kiezer gaat doen. Deze geeft, zeker bij een partij als GroenLinks/Progressief Ede, een vrouw en een allochtoon alle ruimte. Als je dit beseft en je door pragmatisme laat leiden zet je hen dus hoog op de lijst. En bij het programma een zelfde redenering. Geef je de fractie een boodschappenlijstje mee met gedetailleerde doelen of laat je ruimte waar de fractie vervolgens afhankelijk van de situatie en op zoek naar een meerderheid zelf invulling aan kan geven? Oftewel ben je de missionaris die andere overtuigd van de enige waarheid of stel je jezelf iets genuanceerder op met het risico dat de achterban zich niet herkent in het uiteindelijk genomen besluit. Ik kies voor pragmatisme en de uitdaging is dan om binnen gehoorsafstand te blijven.

     

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn 2 reacties

Communiceren moet je leren

Maandag 14 september 2009

\ eric leltz

Afgelopen dinsdag verscheen het rapport “Eigenheid of eigenzinnigheid” over de mate van radicalisering in Ede. Met een persconferentie inclusief persberichten heeft het college de onderzoeksresultaten kenbaar gemaakt. En dit is overgekomen want op woensdag stond er het een en ander over te lezen in de pers. Dagblad Trouw kopte zelfs enigszins ongenuanceerd “Ede leeft op voet van oorlog”. Ietwat koddig ontvingen we een paar dagen later een mail met excuus van de journalist. Maar waar het natuurlijk over de inhoud van het rapport moet gaan is door de amateuristische wijze van communiceren de aandacht verlegd naar de communicatie over het rapport. Inmiddels zijn hier ook al raadsvragen over gesteld. Ik schrijf met opzet amateuristisch omdat de Raad, notabene het hoogste orgaan van de gemeente, niet tijdig is ingelicht. Een aantal raadsleden werd woensdag gebeld door journalisten over de onderzoeksresultaten en voelden zich overvallen. Ze wisten niet dat het rapport een dag eerder was verschenen laat staan dat ze het rapport gelezen hadden om een afgewogen oordeel te vellen. En zoals de Raad overvallen is zo geldt het ook voor de maatschappelijke organisaties die betrokken zijn bij de rapportage. Zo wist de Marokkaanse gemeenschap van niets. Net als de politie. Een hele slechte beurt van het college.

Helaas staat dit niet op zichzelf. Dit blijkt wel uit de opmerkingen die in de laatste raadsvergadering zijn gemaakt over het communiceren van de gemeente. Ik heb toen bijvoorbeeld gezegd dat de gemeentelijke organisatie moet leren om van buiten naar binnen te kijken. Dus hoe kijkt de klant zoals bijvoorbeeld de inwoners of de ondernemers naar de gemeente? Dan komt het aan op het effectief inrichten van de organisatie en veel minder op het efficiënt inrichten van de organisatie. Helaas voert het laatste veelal de boventoon. En niet alleen bij de gemeentelijke organisatie. Dit zorgt voor een naar binnen gerichte houding. Een van de eerste lessen in de communicatieleer is kijken wie de belanghebbenden zijn om de boodschap op deze doelgroepen te kunnen afstemmen.

Dat door de gemeente zeker op dit vlak nog veel moet worden geleerd blijkt ook uit de toestanden bij het creëren van parkeerruimte bij “de witte Hinde”. Bij dit appartementencomplex wordt als het aan het college ligt de achtertuin betegeld zodat dit kan dienen als parkeerplaats. In plaats van dit eerst te overleggen met de bewoners moesten zij dit uit de krant lezen. Treurig natuurlijk. Is het dan vreemd dat de inwoners zich afkeren tegen de gemeente en de politiek omdat er geen vertrouwensband is?

    

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er is 1 reactie
<< [1]234567 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee