Eric Leltz  RSS feed    

Het hemd is vaak nader dan de rok

Zaterdag 12 januari 2008

Deze avond was het nieuwjaarsconcert van de leerlingen van Cultura. De raad is hiervoor uitgenodigd en ik ben er dan ook eens naar gaan kijken en luisteren. Ik werd aangenaam verrast door het aanwezige talent. En daar waar het talent iets minder was kwam het enthousiasme wel bovendrijven. En zo kon ieder, maximaal gebruik makend van het eigen beschikbare vermogen, op zijn of haar niveau een eigen steentje bijdragen. Er waren helaas niet veel raadsleden: twee om precies te zijn. Van de partijen die zo hard roepen dat de amateurkunst belangrijk is was er al helemaal niemand.

In de ochtend heb ik de Gelderlander gelezen en daarin vielen me twee dingen op. Een ingezonden brief van een meneer over de aansluitvarianten bij Ede-oost. De meneer schreef dat het college en de raad niet naar de burger luisteren. En dit komt omdat er niet gekozen wordt voor de “beste” oplossing. En natuurlijk wordt deze beste oplossing in het ingezonden stuk meteen meegeleverd. Grappig als mensen eensgezindheid voorwenden. Dan is er altijd wat aan de hand. Als ik voor mij zelf spreek, natuurlijk luister ik niet naar de burger. Want deze bestaat namelijk niet. Wat is dan de mening van die burger? Als die inderdaad eenstemmig is dan wil ik graag luisteren maar diezelfde burgers spreken met heel veel stemmen. En de beste oplossing van die meneer is voor een andere burger helemaal niet zo’n beste oplossing. Dus niet luisteren naar de burger vertaal ik liever in "niet doen wat een specifieke burger, of in het beste geval een groep van burgers, zegt". En dat is meestal maar goed ook want een raadslid staat voor het algemeen belang en niet voor het belang van een beperkte groep burgers. Die gaan vaak voor het NIVEA effect zoals ik dat al eerder in de raad heb genoemd. Niet In Voor En Achtertuin. Daarnaast hebben we in Nederland een partijen stelsel dus is het heel begrijpelijk dat iedere partij zijn eigen accenten legt en dus ook een individuele inwoner zich bij de ene partij beter thuis zal voelen dan bij de andere omdat deze daar beter gehoord wordt. Ook stond in de krant een commentaar van de redactie. Het ging over de bijeenkomst over de Islam aanstaande dinsdag. Het kwam er eigenlijk op neer of dit wel zo nodig is. Zijn raadsleden niet zelf in staat om deze informatie op te doen? Een uurtje zoeken op Internet levert al voldoende informatie op was de teneur. En het ging verder met gemeenplaatsen als “het zelfstandig vergaren van informatie mag een volksvertegenwoordiger toch niet al te veel moeilijkheden opleveren” en “waarom niet gewoon zelf een gesprek aangaan met een van de duizenden moslims die in Ede wonen”. Het zou dan ook voorkomen dat er wel over moslims maar niet met moslims wordt gesproken. Wat een kortzichtigheid. Alsof je wanneer je het een doet het ander zult laten. Nee, meneer of mevrouw de commentator (een naam stond niet bij het stuk) in mijn fractie hebben de raadsleden zich wel degelijk zelfstandig verdiept in de materie. Nu geef ik toe, daar hoeft mijn fractie nog niet eens zoveel moeite voor te doen want wij hebben een moslim in de fractie. Vreemd overigens dat ik dit soort geluiden niet hoorde bij de voorgaande informatieve bijeenkomsten. Waren die dan wel nodig? Hadden raadsleden toen ook niet zelfstandig aan informatie kunnen komen? Overigens ook in dit commentaar stond weer een zin over de relatie tussen de burgers en de raad. De raad vertegenwoordigt alle edenaren volgens het stuk. Dat klopt. De raad wel maar een fractie of individueel raadslid zeker niet. Die komt op voor bepaalde belangen waar de ene burger zich beter bij thuis zal voelen dan de andere. Dit kan worden aangegeven in de stemhokjes. Maar dan moet die andere burger niet zeggen dat de politiek niet luistert. Deze partij heeft gewoon een andere visie. Bij mij moet je daar niet mee aankomen. Ik volg de lijn van het partij programma. En ik wil graag naar iedereen luisteren maar alleen de burgers die op mijn partij hebben gestemd of met de partij sympathiseren en die aangeven dat ik mijn beloftes niet nakom, mogen mij hier keihard op afrekenen. Desnoods in het stemhokje.

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties

De expositie “Verontrustend huiselijk”

Zaterdag 24 november 2007

“Verontrustend huiselijk” is de naam van een expositie van 7 edese kunstenaars. Zij exposeren aan het Bunschoterplein in de voormalige Boni supermarkt en vandaag was de opening. Ik kreeg een uitnodiging dus ik ben maar eens langs gegaan. Architect Theo Verburg gaf een inleiding over het thema waarin hij inging op de tegenstelling die in de woorden “verontrustend” en “huiselijk” zit. Hij voerde ons via zijn jeugd naar zijn branche, de architectuur. Aan de hand van foto’s van gebouwen liet hij voorbeelden zien van de tegenstelling. Aan de ene kant de bedoeling van de architect en aan de andere kant het gebruik van het gebouw door de bewoners. De ruimte was gevuld met een 40-tal kunstwerken van de kunstenaars. Natuurlijk veel schilderijen en etsen maar ook met alle respect, het betere knutselwerk, van staal, hout en karton. Zo was er een "lopende tafel" en een "tafel van staaldraad" te bewonderen. Alle kunstenaars zijn verbonden aan PEK: platform edese kunstenaars. De gemeente heeft toen de Boni twee jaar geleden wegging, de ruimte tijdelijk beschikbaar gesteld voor dit platform. Het wordt nu alleen gebruikt als expositieruimte maar voor mij zou het gebouw beter kunnen worden gebruikt door er ook een aantal ateliers te vestigen.

In de stad vielen mij de reclame posters van C&A en Chanel op. Waar je ook liep, ze waren onvermijdelijk. En ze waren ook veel sensueler dan de poster van dat cabaretduo van vorige maand. Maar nu hoor ik niemand over de posters. Ik kan dan ook met een gerust hart concluderen dat het de vorige keer dus toch echt alleen om de verborgen (?) religieuze handeling op de poster ging.

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties

Bij de lokale omroep

Dinsdag 06 november 2007

Iedere dinsdagavond is op de lokale omroep het programma “de verrassing” van Jan Both. En iedere dinsdag voor de raadsvergadering gaat de uitzending over deze vergadering. Dat is een zekerheid en dus eigenlijk geen verrassing meer. Deze avond waren alle fractievoorzitters en de griffier uitgenodigd. De griffier was er, en ik was er ook. Maar verder niemand. Geen enkele andere fractievoorzitter had dus de moeite genomen om naar de studio te komen. Onbegrijpelijk, en eigenlijk een schande voor de politiek. Ik vind dat je iedere mogelijkheid bij een serieus medium om je te verantwoorden naar de burger moet accepteren. Ik vind dit een morele plicht. Nu kreeg ik ruim de tijd om GroenLinks/PE voor het voetlicht te brengen. We hebben gesproken over het dualisme, de programmabegroting en de uitzendingen via internet. Na de uitzending ben ik snel naar huis gegaan om de raadsvergadering voor te bereiden.

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties

Helpen in woonzorgcentrum Beringhem te Bennekom

Zaterdag 03 november 2007

Om 8 uur stond ik bij woonzorgcentrum Beringhem te Bennekom. Ik had toegezegd om mee te werken aan het rondbrengen van het ontbijt voor de bewoners. En om het allemaal echt te beleven moest ik me ook even omkleden en kreeg een mooie schort voor. Er was veel zorg besteed aan het ontbijt. Waar de bewoners normaal een paar sneetjes brood krijgen ontvingen ze nu een mooie doos met daarin een croissant, een luxe broodje en een krentenbol. Daarnaast was er een hard gekookt eitje en sinaasappelsap. De meeste bewoners zaten echt op het ontbijt te wachten. Ze zaten er als het ware klaar voor. Aan alle bewoners was gevraagd of ze er een probleem mee hadden dat een onbekend iemand bij hun op de kamer zou komen voor het ontbijt. Een enkeling had vooraf aangegeven hier problemen mee te hebben en daar ben ik natuurlijk niet langs geweest. Maar de meeste bewoners vonden het juist leuk dat er iemand van buiten kwam kijken. Een paar bewoners wisten zelfs dat een politicus op bezoek kwam en een mevrouw kende mij van foto’s uit de krant. En “omdat ik het ontbijt zo opgewekt gebracht heb, zal ze de volgende keer op mij stemmen” vertelde ze me. In Beringhem zijn 104 kamers die over het algemeen bewoond worden door een persoon. Maar er wonen ook een aantal echtparen in het woonzorgcentrum. Voor hen zijn twee aparte kamers aan elkaar gekoppeld. Na afloop van de ronde heb ik nog even nagepraat met de medewerkers. Het was een zeer zinvolle en leerzame ochtend. Woonzorgcentrum Beringhem hoort tot de Opellagroep. Dezelfde organisatie waarmee ik twee maanden terug nog in de clinch lag over hun uitvoering van de thuiszorg. Mooi, dat ik hen nu van een heel andere en veel betere kant heb leren kennen.

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties
<< 12[3]4567 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee