Eric Leltz  RSS feed    

Zo vrij als een vogel

Maandag 04 mei 2009

eric leltz

Vandaag heb ik twee minuten stil gestaan bij "allen die zijn gevallen voor de vrijheid" zoals dat zo mooi heet. Ik was daarvoor op de voor de stad Ede gebruikelijke plaats: het Mausoleum. Voor een foto van mijzelf op de website van de gemeente had ik drie jaar geleden ook al gekozen voor deze locatie. Ik schreef toen dat ik gekozen heb voor het Mausoleum om daar mee aan te geven dat we met respect voor het verleden naar de toekomst kunnen kijken. De in steen gebeitelde zin `Gesteund door het recht streden zij voor de vrijheid` is mij uit het hart gegrepen. De zwaarbevochten vrijheid van na de tweede wereldoorlog, waar het mausoleum een symbool van is, hebben we in de loop van de tijd verder kunnen uitbreiden. Het is mijn ambitie om iedereen volop van deze vrijheid te laten genieten. Maar die vrijheid heeft ook grenzen. Die grenzen worden bereikt als de ene persoon last krijgt van de gewenste vrijheid van de ander. In het bepalen van deze grenzen ligt een rol voor de politiek. Helaas is vrijheid niet vanzelfsprekend. Niet iedereen is altijd in staat om op eigen kracht te genieten van de vrijheid. Soms zit het tegen en dan heb je even een duwtje nodig. Dan is het goed als er anderen zijn om die steun te geven. Daarom moeten we de vrijheid eerlijk kunnen delen. Mijn missie voor Ede is om er voor te zorgen dat iedereen mee kan doen en haar of zijn talenten zo goed mogelijk kan inzetten. Niemand hoeft ongewenst langs de kant te staan en iedereen telt mee. Het gaat dan over hoe we omgaan met elkaar, hoe we omgaan met de natuur en hoe we omgaan met onze verantwoordelijkheid.

   

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties

Managen van verwachtingen

Donderdag 16 april 2009

   

eric leltz

         

Vandaag was ik op werkbezoek in Heerhugowaard en in Wageningen. Ik heb daar twee warmtecentrales die midden in een woonwijk liggen bezocht. In Heerhugowaard worden 2250 woningen verwarmd en in Wageningen 750. In Ede komt ook een dergelijke centrale en dan gaat het om 1500 woningen.

Er is in Ede nogal wat commotie over de huidige tijdelijke warmtecentrale in Kernhem en dan is het goed om eens te kijken hoe andere gemeenten omgaan met een warmtecentrale in een woonwijk. Beide centrales zijn in eigendom van Nuon die ook de centrale in Ede gaat beheren. Van Nuon kreeg ik een toelichting inclusief rondleiding. In Heerhugowaard leek de centrale wel op een kasteel inclusief slotgracht. Het zag er allemaal mooi uit en de controles worden ook volgens het boekje uitgevoerd. Klachten uit de buurt waren er volgens de beheerder in Heerhugowaard eigenlijk niet of het moet de geringe condensvorming zijn en de groene aanslag in de gracht rondom de centrale. Omdat ik er aan hecht om dan ook maar de andere kant van het verhaal te horen heb ik bij een paar huizen aangebeld. Daar kreeg ik toch een iets ander beeld. De condens zorgt in de winter voor een spekglad wegdek van de parkeerplaats naast de centrale. Ook had men in de buurt vaak last van geïrriteerde ogen en rook men de afvoerdampen. Dit laatste punt was inmiddels verholpen omdat de schoorsteen hoger is gemaakt. Maar vertelde de bewoner “als u een straat verder gaat vragen dan hoort u nu daar de klachten die wij eerst hadden”. De vertegenwoordiger van Nuon gaf overigens aan dat de schoorsteen al bij het ontwerp hoog was. Pas later vertelde hij dat de schoorsteen is aangepast. Wellicht is het antwoord in eerste instantie gegeven uit onwetendheid, maar dit draagt natuurlijk niet bij aan het vertrouwen tussen buurt en Nuon. De bewoners in Wageningen waren positiever. Hooguit was er af en toe irritatie in de ogen.

Opmerkelijk was dat er bij Nuon dus eigenlijk geen klachten bekend zijn terwijl de bewoners die wel hebben. Het vermoeden van de vertegenwoordiger van Nuon is dat de klachten wel bij de gemeente zijn ingediend maar dat ze dus nooit zijn doorgestuurd. Hij vond het echter niet op de weg van Nuon liggen om allerlei rapporten over de centrale openbaar te maken en om te vragen naar de klachten. De bewoners in Heerhugowaard hebben het gevoel dat ze buitenspel worden gezet en niet alle informatie krijgen. Precies het gevoel dat de bewoners in Kernhem ook hebben. Jammer, want de gegevens zijn vaak wel bekend en horen ook openbaar te zijn. Ook is een warmtecentrale in een woonwijk helemaal niets nieuws en zou dus ook gewoon veilig moeten kunnen functioneren. Dat zowel gemeente als Nuon niet pro-actief hun gegevens aan elkaar doorgeven en met de bewoners delen is natuurlijk niet handig. Hiermee suggereer je wat achter te houden en geeft het voeding aan speculatie en misverstanden. Zo vertelde een bewoner in Heerhugowaard dat hij de centrale niet in mocht terwijl de beheerder van Nuon spontaan aanbod om meteen te gaan kijken.   

Het lijkt me dan ook geen kwestie van onwil maar meer van onvermogen om met elkaar te communiceren. Kijk over de muren van je eigen organisatie heen en kijk naar wat anderen van je verwachten en speel daar vervolgens op in. Dat heet in het jargon “managen van verwachtingen”. Laat dat een les zijn voor de gemeenten en Nuon.   

        

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties

In de politiek moet je ergens tegen kunnen maar er zijn grenzen

Maandag 23 juni 2008

Deze week is het rustig wat betreft verplichtingen buiten de deur. Maandag had ik alleen een afstemmingsoverleg met de andere fractievoorzitters over eventueel in te dienen moties bij de bespreking van de perspectiefnota volgende week. Wij overwegen de volgende moties:

  1. Groene oasen voor meer groene plekken in de wijk
  2. Een ruimte voor de amateurkunst
  3. Een veilige oversteek bij de Kerkweg
  4. Een invulling van het minderhedenbeleid

De rust kan ik goed gebruiken om achter de schermen aan een tweetal zaken te werken. Natuurlijk de algemene beschouwing van volgende week maar ook een visie overleg met de fractie. We zijn nu halverwege de bestuurstijd en dan is het goed om terug te kijken naar wat goed ging en beter kan en vooruit te kijken naar hoe we onze visie op de maatschappij het beste voor het voetlicht kunnen brengen. Verder moet ik niet onvermeld laten dat ik vorige week anderhalf uur bij de politie heb gezeten om aangifte te doen. Twee maal eerder kreeg ik van mijn advocaat het advies om aangifte te doen. De eerste keer was toen vorig jaar april de man van ex raadslid Liesbeth van der Hart onder valse naam mijn naam en die van de partij door het slijk haalde (smaad) en de tweede keer toen er allerlei verwensingen binnen kwamen via de post en via de mail toen we ons als raad begin van dit jaar verdiepten in de islam (bedreiging). Beide keren heb ik geen aangifte gedaan omdat ik weet dat ik me hiertegen eenvoudig kan verweren. Ook had ik in het eerste geval een excuusbrief ontvangen. Het is in beide gevallen ook voor ieder wel denkend mens duidelijk wat of wie nu recht en wat of wie nu krom is. Nu heb ik dus wel aangifte gedaan. En net als destijds in "de zaak van der Hart" had ik mijn huiswerk goed gedaan. Ook nu kon ik het bewijsmateriaal inclusief bekentenis zo overhandigen. De politie was er blij mee en ik heb weer even laten zien dat je zo niet met mij moet omgaan. Je moet als politicus ergens tegen kunnen maar er zijn dus wel degelijk grenzen.

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties

De politiek luistert niet naar de burger

Woensdag 04 juni 2008

Vandaag las ik in de krant een stukje over het protest van de bewoners aan de van Heutszlaan over de komst van een kerk van het Leger des Heils. De kop van het artikel "Politiek luistert niet naar de burger" intrigeerde mij. Dit komt omdat het naar mijn stellige overtuiging niet waar is. Ik heb er al eens eerder over geschreven op mijn weblog. De politiek luistert namelijk wel. Om die reden was mijn fractie vorige week ook aanwezig bij de informatie avond die de bewoners gaven. Dit ondanks het feit dat wij vrij laat op de hoogte zijn gesteld. Ook andere partijen waren die avond aanwezig en zullen heus ook wel hebben geluisterd. Maar waar komt dan dat gevoel vandaan dat de politiek niet luistert? De politiek dient belangen af te wegen en daar gaat het wel eens mis in de communicatie. Ook in deze zaak kan de wethouder niet duidelijk uitleggen waarop hij zijn keuzes baseert. En dat mag "de politiek", maar in dit geval dus de wethouder, zich best aantrekken. Mijn fractie heeft de wethouder daar al een keer op gewezen en zal dat deze week nogmaals doen. Kortom: volgens mij luistert de politiek wel maar doet ze niet altijd wat bepaalde burgers voorstellen c.q. willen. Dat is ook de kern van het politieke vak: afwegen van belangen in het licht van de hele stad en niet van een deel van de stad. Anders bereik je alleen maar deeloplossingen en sub optimalisaties. Vaak zijn er goede redenen voor de gemaakte afweging maar deze moeten dan wel goed en helder worden gecommuniceerd. Dat zie ik als een opdracht voor de politiek.

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn geen reacties
<< 1[2]34567 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee