Eric Leltz  RSS feed    

Stil staan

Maandag 17 mei 2021

Eric Leltz
Laatst zag ik de oneliner ‘Als het leven een loopje met je neemt, sta je in elk geval niet stil’ van dichteres Merel Morre. In deze zin zit de impliciete gedachte dat stilstand niet goed is. Dat is wel een typisch neo-liberaal uitgangspunt waar beweging oftewel groei, de norm is omdat dit noodzakelijk is om het economisch bootje drijvende te houden. Het is juist goed om af en toe wél stil te staan bij de weg die is afgelegd en de weg die voor ligt. Of weg, eigenlijk is het een kruispunt waarbij je op ieder moment alle kanten op kunt. Dat stilstaan heet reflectie of bezinning. In hun persoonlijk leven doen veel mensen dit al, zou het ons, als maatschappij, ook niet sieren als we dat deden?

Afgelopen jaar stonden we stil. Noodgedwongen, dat wel, maar we stonden stil. Wat voor onmogelijk werd gehouden gebeurde: de economie moest pas op de plaats maken. Alle eerdere bezwaren om een stapje terug te doen, werden overstemd door een virus. Een mooi moment dus voor maatschappelijke reflectie. Hoe willen we verder? Blijven we zo omgaan met elkaar? En met de aarde? Maar de gegeven tijd wordt nauwelijks gebruikt voor reflectie. En kom niet aan met ‘daar is nu geen tijd voor’. Het is een attitude, toen we er wel tijd voor hadden deden we het ook niet. De overheid die hierin het voortouw of op zijn minst het goede voorbeeld zou kunnen nemen, heeft de handen vol aan crisismanagement en vaccinatiebeleid. Daarnaast probeert ze het oude autootje, dat een jaar geleden abrupt tot stilstand kwam, weer aan de praat te krijgen. Dus worden Fieldlabs georganiseerd. En daar laat dit kabinet enorme kansen liggen om een andere weg in te slaan.  

  • In plaats van vliegreizen naar verre oorden te organiseren had ze ook kunnen kiezen voor treinreizen naar mooie plekken dichterbij,
  • In plaats van massafeesten te organiseren had ze ook kunnen kiezen voor meerdere kleine feesten passend bij de specifieke lokatie,
  • In plaats van massa’s mensen uit de bol te laten gaan in een pretpark had ze ook kunnen kiezen voor kleinschalig vermaak in de wijk.

De korte termijn roep van ‘het volk’ was weer luider dan de stille duurzame wenk van de lange termijn. En onder druk van onzekere burgemeesters die geen raad weten met de handhaving blijkt het perspectief om terug te keren naar vroeger aanlokkelijker dan te werken aan een wereld waar we minder reizen, minder consumeren en tot andere eetpatronen komen. Als het kabinet haar rol niet pakt kan de gemeenteraad dit altijd nog wel doen. Gebruik de stilstand wél voor reflectie: wat voor gemeente wil je zijn? Is daar nog wel plaats voor massale feesten? Stem hier vervolgens je beleid met betrekking tot vergunningen, subsidiestromen en de ontwikkeling van kleinschalige groene gebieden, op af. Een deel van de inwoners is hier zeker gevoelig voor. Zie de terrassen die niet opengaan omdat de restauranthouders het onverantwoord vinden zolang sprake is van overvolle ziekenhuizen en stijgende besmettingen. Of luister naar de kritiek op het gedrag van de feestende massa op Koningsdag. 

Durf je nek uit te steken gemeenteraad en pak deze kans. Het wordt niet per definitie beter of slechter dan vroeger, maar het wordt wel anders. En daar kan de gemeenteraad een leidende rol in spelen. Dat is een lange en bochtige weg, maar ook een marathon begint met een eerste stap. 

 

Archief



Rubrieken