Eric Leltz  RSS feed    

Avondklok

Vrijdag 12 februari 2021

Eric Leltz
Het is dan zover, we hebben een avondklok. Het ging in het Tweede-Kamerdebat wel weer op z’n Hollands, iedere fractie wilde er een plasje over doen. Voor de een moest er een halfuurtje bij en voor de ander moest dat er juist weer vanaf. En zo waren we weer thuis, midden in de polder. Ook de burgemeesters hadden allerlei mitsen en maren. De een had het over ‘niet te handhaven’ en de ander vond ‘dat het kabinet eerst maar moeten laten zien dat het helpt’. Er was totaal geen regie. Koren op de molen van argumenten voor diegene die niet van plan zijn om zich aan de avondklok te houden. En natuurlijk, een avondklok is een maatregel met de hoofdletter ‘M’ die de beschikbare ruimte nog meer inperkt en het gevoel van autonomie nog meer aantast. Het is dus goed dat hier uitgebreid over wordt gesproken. Maar, waar de discussie nauwelijks over ging is wat de gevolgen zijn van weer een maatregel voor de inwoners van de gemeentes van dezelfde burgemeesters die het maar niet lukt om met één stem te spreken. 

De samenleving kan het na een klein jaar Corona nog maar amper aan. Ga er ook maar aan staan: gescheiden leven van je dierbaren, beseffen dat je er niet bij kunt zijn als je geliefde moederziel alleen sterft, een gelimiteerd aantal familieleden bij de begrafenis, werken als een paard zoals artsen en verpleegkundigen en daarnaast anderen die gedwongen niets moeten doen. Er ontstaat een ‘Corona generatie’ die de afgelopen maanden de school amper van binnen heeft gezien. Deze kinderen krijgen niet alleen een leerachterstand maar ook hun sociale ontwikkeling stokt. En de sociale verschillen tussen kinderen met verschillende thuissituaties zoals een eigen ruimte om te studeren, hulp van ouders, en digitale middelen, worden alleen maar groter. De eenzaamheid groeit en psychologen maken zich dan ook zorgen over de toename van depressies en stoornissen.

Zoals gebruikelijk in een crisis zijn de maatregelen gericht op de korte termijn maar is er weinig oog voor de lange termijn. Als een leeuw in een kooi die zinloze rondjes loopt stompen steeds meer inwoners af. Ze missen perspectief. Hun gevoel van vrijheid en autonomie staat hevig onder druk. En dat terwijl er grote behoefte is aan vrijheden in plaats van inperkingen. Zie de volle parkeerplaatsen bij wandelgebieden waar zelfs verkeersregelaars moeten worden ingezet. Daarnaast is de samenhorigheid uit de eerste lockdown omgeslagen in ongeduld, argwaan en polarisatie. De onzekerheid en de afhankelijkheid van een overheid die steeds minder wordt vertrouwd, vormen een cocktail van verzet en weerstand. En via Social media vindt dit snel en eenvoudig een podium. 

Het gaat steeds over beperkende maatregelen waar bijvoorbeeld ook ruimte kan zijn voor adviezen over hoe je weerstand kunt verbeteren door een andere leefstijl. In plaats van zich druk te maken over de handhaving van de avondklok kunnen de burgemeesters deze maatregel beter omarmen om zich vervolgens gezamenlijk in te zetten voor het welzijn van hun inwoners. Daar is nog genoeg werk aan de winkel.

 

Archief



Rubrieken