Eric Leltz  RSS feed    

Speelkwartier is voorbij

Zaterdag 28 maart 2009

eric leltz

Afgelopen donderdag stond de financiële steun van de gemeente aan Plantion op de raadsagenda. Plantion is de bloemenveiling die zich in Ede wil vestigen. Om een en ander te financieren hebben ze een lening afgesloten bij de RABO bank, maar met het oog op de kredietcrisis is de RABO bank teruggekomen op de eerder gemaakte afspraken. En nu zit Plantion met een financieringsprobleem en klopt het aan bij de provincie en de gemeente voor een garantstelling.

Steunverlening door gemeenten aan ondernemingen gebeurt in veel verschillende vormen. Denk aan grondverkoop tegen een te lage prijs, leningen tegen niet-commerciële voorwaarden en natuurlijk subsidies. Omdat steun van overheden aan ondernemingen de gelijke concurrentievoorwaarden op de gemeenschappelijke markt ongunstig kan beïnvloeden moeten steunmaatregelen worden goedgekeurd door de Europese Commissie. Echter niet altijd wordt gekeken of de verleende steun voldoet aan de Europese staatssteunregels. Zo ook in dit geval. Mijn fractie heeft de wethouder hier al eerder, namelijk in de commissie AZ&M, op gewezen. Opmerkelijk is overigens dat in de stukken van de provincie wel iets over mogelijke staatsteun staat maar dat dit in de gemeentelijke stukken ontbreekt.

Bij de voorbereiding van dit agendapunt hebben wij ons laten informeren door het Kenniscentrum Europa decentraal. Dit centrum is wat betreft het Europees staatssteunrecht een eerste aanspreekpunt voor decentrale overheden. De gemeente Ede heeft hier in het geval van Plantion echter nooit aangeklopt. Via de informatie van Europa decentraal kregen we door dat er nog heel veel vraagtekens zijn of de steun wel door de beugel kan. Zo mag bijvoorbeeld een onderneming die steun ontvangt:

  • niet in financiële moeilijkheden zijn,
  • niet jonger zijn dan 3 jaar,
  • mag de steun niet meer bedragen dan een bepaald percentage van de loonsom en
  • moet er een einddatum tot wanneer de garantstelling loopt, zijn vastgesteld.

Dit zijn zomaar een paar voorwaarden die meteen al vragen oproepen. De wethouder is hier helemaal niet achteraan gegaan. En ik weet wel dat de wethouder zijn uiterste best heeft gedaan om de bloemenveiling naar Ede te halen maar juist dan loop je het gevaar dat je hobbels verder op in het traject veronachtzaamd. Ik krijg de stellige indruk dat de wethouder pas na de melding van mijn fractie in de commissie vergadering van mogelijke staatsteun hier mee aan de slag is gegaan. Maar toen had hij te weinig tijd om dit nog voor de raadsvergadering helder te krijgen. Het speelkwartiertje was daarvoor te kort.

Mijn fractie neemt een besluit op grond van de informatie die tot aan de raadsvergadering voor handen is. En dan kunnen wij helaas niet instemmen met de garantstelling. Ik neem het de wethouder kwalijk dat hij niet op tijd is gestart met het onderzoeken of hier sprake is van staatsteun. Had hij dat wel gedaan dan hadden we een weloverwogen keuze kunnen maken en hadden we wellicht ook “ja” kunnen zeggen tegen de constructie. Dat is iets wat we het liefst hadden gedaan want dan zeggen we ook “ja” tegen de bedrijvigheid in Ede. Dat was ons veel waard geweest maar niet met het risico dat we worden teruggefloten door Europa.

 

Geplaatst in europa | Er zijn geen reacties

Poppenkast

Zondag 22 maart 2009

eric leltz 

 

Afgelopen vrijdag was weer een politieke avond in Veldhuizen. Het is een jaarlijks ritueel waar de politiek de wijkbewoners ontmoet. Nu moet je dit ook weer niet te breed zien want het merendeel van de aanwezigen is vanuit de functie aanwezig. Het echte aantal wijkbewoners was gering. Het is ook een jaarlijkse poppenkast waar twee werelden botsen. Aan de ene kant de burger die problemen ervaart en onvoldoende gehoor vindt en aan de andere kant de politiek die toch wel haar best doet maar dit niet zichtbaar kan maken. Nu is dit ook niet eenvoudig want de wijk denkt vaak verschillend over heikele onderwerpen. Een voorbeeld is het camera toezicht. “Ja”, zeggen sommigen “de wijk is hierdoor veiliger”. “Nee”, zeggen anderen “we voelen ons hierdoor bekeken en het beperkt onze vrijheid”. Ook kan het wensenpakket in de loop van de tijd wijzigen. Vorig jaar was de grootste wens bij de jongeren een eigen honk in het wijkcentrum. Nu was een hangplek favoriet. De formule “politieke leiders gaan rechtstreeks in gesprek met de inwoners” is helaas een lastige, zag ik deze avond weer. De verwachtingen zijn niet gelijk, de ervaringen zijn niet gelijk en de nuance ontbreekt te vaak. In een kleine groep kan het wel omdat je dan eerder bereid bent om naar elkaar te luisteren en niet meteen stelling inneemt. Dan kan vanuit begrip een brug worden geslagen.

Hoewel niet iedereen zich even veilig voelt in de wijk is het niet zo dat er niets aan de wijk wordt gedaan. Ik durf te stellen dat Veldhuizen in het afgelopen jaar veruit de meeste aandacht heeft gehad van alle wijken en dorpen in Ede. Als je weet dat er 5 extra politiemensen in Veldhuizen rondlopen dan gaat dat gewoon ten koste van de aanwezigheid in andere delen van Ede, want het geld kan maar een keer worden uitgegeven. Dat de politie wellicht onvoldoende zichtbaar is of in de ogen van de bewoners onvoldoende resultaat boekt is dan een ander aspect. Hier kan ook iets aan worden gedaan want als bij een mevrouw de auto voor de deur in brand wordt gestoken en na het opmaken van het proces verbaal totaal niets meer wordt vernomen van politie, gemeente en andere instanties, dan valt daar nog wel wat te winnen.

De poppenkast wordt natuurlijk ook gevoed door de aanwezigen wensenlijstjes te laten opstellen zonder dat daar tegenover staat waar het geld vandaan moet komen of wat dan niet gedaan hoeft te worden. Het is niet iedereen gegeven om over de eigen buurt heen te kijken en misschien moet je dat ook niet verwachten van de wijkbewoners. Maar dan ligt daar wel een mooie taak voor de politiek om wél de afweging te maken waar we dit jaar gaan investeren en waar we dat niet doen. En dan moet je dit vervolgens ook goed communiceren.

 

Geplaatst in veldhuizen | Er zijn geen reacties

Vechten vóór windmolens

Woensdag 18 maart 2009

eric leltz

Vandaag las ik in de krant twee berichten over windenergie. In het eerste stond dat Shell stopt met investeren in windenergie “omdat windenergie worstelt met de winstgevendheid”. In gewone mensentaal: windenergie levert niets op. Een staaltje korte termijn denken want met het uitputten van fossiele energiebronnen als olie en gas worden deze steeds duurder en zijn investeringen in windenergie maar ook zonne-energie sneller rendabel. Immers, de wind waait voor ons allemaal, en zo schijnt ook de zon. Overigens nog niet zo lang geleden stopte Shell ook al met investeringen in zonnecellen. Dus ze zijn op de goede weg…….

Het tweede bericht ging er over dat windenergie de burger alleen maar geld kost. Maar het gaat dan wel over decentrale opwekking met behulp van kleine windmolens. Hiervan is het vermogen inderdaad nog te laag, zeker in verhouding met de kosten die je moet maken om de molens te laten draaien. Wellicht is dit iets voor de toekomst maar voor de korte termijn zijn de grootschalige initiatieven een uitkomst. Denk dan aan het idee om een lint van windmolenparken voor de kusten van de Noordzeelanden Groot-Brittannië, Nederland, Denemarken, België, Frankrijk, Duitsland en Noorwegen te plaatsen. Samen vormt zo’n lint een ring. Hiermee kan heel Europa van energie worden voorzien. En om niet afhankelijk te zijn van één bron kunnen daarnaast zonnepanelen als bron van aanvullende energie worden ingezet. De techniek van zonnepanelen is inmiddels al wél zo ver gevorderd dat deze decentraal kunnen worden geplaatst. Hiermee wordt de overstap gemaakt van oude, vervuilende en fossiele energiebronnen naar schone, duurzame en natuurlijke energiebronnen. In tegenstelling tot Duitsland en Denemarken onderkennen we in Nederland onvoldoende het belang van schone energie. Niet alleen voor het milieu maar ook uit strategisch oogpunt. Immers met de  energievoorziening uit fossiele bronnen ben je afhankelijk van een aantal instabiele landen en heb je ook nog een energiebron die langzaam opdroogt met dus navenant stijgende prijzen. Het lint van windmolens fungeert meteen als transport netwerk waarbij af en toe een vertakking naar het vasteland moet worden aangebracht. Zo’n netwerk ligt er natuurlijk niet zomaar. Daar moet heel wat werk voor worden verzet. En juist dat werk is nu met de recessie in het achterhoofd welkom. Dus aan de slag ermee.

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

Groenlinks kan het dak op!

Dinsdag 10 maart 2009

eric leltz

Mijn fractie heeft vandaag raadsvragen gesteld over de ontwikkeling van een “Groene Daken Plan”, waar iedereen die investeert van profiteert. Inwoners besparen op hun energierekening, Ede wordt mooier, krijgt schonere lucht en helpt het Rijk een handje met het behalen van haar klimaatdoelen.

De meeste platte of hellende daken zijn in een handomdraai van een groene laag te voorzien, door er gras, mos, vetplantjes, heide of kruiden op te planten. Bij daken met een stevige constructie zijn zelfs hele daktuinen met struiken mogelijk.
Groene daken bieden voordelen aan bewoners én milieu. In de eerste plaats zien groene daken er gewoon mooi en fris uit. Bovendien houden mensen van groen in hun woonomgeving. Zo wordt de stad meer leefbaar. Ook functioneert de plantenlaag als warmte-isolatie: zomers houdt het de warmte van buiten tegen en in de winter houdt het de warmte van binnen vast. Ook dempen groene daken lawaai. Ze vormen ook een waterbuffer doordat de begroeiing regenwater opneemt. Zo wordt overbelasting van het riool, een toenemend probleem, voorkomen. Bovendien slaan de planten CO2 op en filteren ze fijnstof uit de lucht. Inwoners kunnen aan de slag met bestaande woningen. De gemeente kan een subsidieregeling in het leven roepen, zoals Groningen en Rotterdam al hebben gedaan. Op landelijk niveau maakt GroenLinks zich er sterk voor dat ook het Rijk een steentje gaat bijdragen.

Mijn fractie schreef eerder al het pamflet “maak van een kikker een prinses” waarin ondermeer een oproep wordt gedaan om groene investeringen te doen om de economie op gang te houden. Het stimuleren van de aanleg van groene daken past hier goed in. Stelt u het zich eens voor: Ede, de stad met de hangende tuinen.

 

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties
<< [1]2 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee