Eric Leltz  RSS feed    

Participatie overheid

Woensdag 09 oktober 2013

eric leltz

In toenemende mate wordt een beroep gedaan op de ‘eigen verantwoordelijkheid’ van inwoners. Daar is niets mis mee want daar ligt ook een kracht: je hebt er een goed overzicht van wat geaccepteerd wordt. Zo voorkom je bijvoorbeeld dat vanachter een bureau een trapveldje wordt bedacht waar de bewoners liever een bloemenperk hebben. Maar om optimaal gebruik te maken van de "kijk van de wijk" past het om de wijk te ondersteunen. Dus "faciliteren en stimuleren". Hier ligt een rol voor de (lokale) overheid. De 10% fanatiekelingen hebben dit niet nodig, zij nemen als vanzelfsprekend het initiatief. De 10% zeurpieten zullen ook hierdoor niet over de brug komen. Maar dat geeft niet want zij zijn toch nog niet klaar om een ander te helpen. De overige 80% wil wel helpen en meedoen maar dan moeten er niet al te veel drempels zijn.

Dit "faciliteren en stimuleren" kan op veel manieren en op veel niveaus. Wat dit laatste betreft kan het betrekking hebben direct op de "zorg"vrager, op de (sociale) omgeving zoals buren en vrienden, en op de familiaire omgeving. Een voorbeeld van het eerste is de thuishulp. Een voorbeeld van het tweede is zorgen dat mensen elkaar leren kennen. Dan help je elkaar eerder. Bijvoorbeeld kleinschalige winkels in de wijk, projecten waarbij scholen opdrachten doen in de wijk, een wijkboerderij en een buurthuis.

De hulp op de eerste twee niveaus is direct van persoon tot persoon. Dit is op het derde niveau soms lastig omdat de familie ver weg woont. Deze kan dan afhaken. Een systeem waarbij de zorg voor een familielid dan plaatsvervangend in een andere stad kan worden gedaan, biedt uitkomst. Zorg dan dat het familielid "zorgpunten" kan verdienen die een ander familielid elders weer kan inzetten. En bijkomend voordeel is dat deze punten helemaal niet met zorgtaken verdiend hoeven te worden. Want maar al te vaak wordt er van uit gegaan dat iedereen zomaar zorgtaken op zich kan nemen. Alsof dat geen vak is. Dus grasmaaien bij de buren in Groningen en daarmee zorgpunten verdienen voor tante in Maastricht, zodat zij thuishulp kan inroepen.

En klinkt dit allemaal ingewikkeld. Informatie en communicatietechnologie kan hier een grote rol in spelen door vraag en aanbod aan elkaar te koppelen. Dit kan ook via een ruilmiddel. Ik introduceerde in mijn blog van 4 april 2010 al de EDO. Je krijgt dan een complementair betaalsysteem. Met een dergelijk systeem kun je vrijwilligerswerk waarderen zonder dat daar geld aan te pas komt. De waardering vindt plaats op grond van wederkerigheid en de “munt”eenheid is een uur. Met een uur werk voor de een kun je een uur van een ander vragen. En het mooie is, je kunt dit uurtje zelf gebruiken maar je kunt het dus ook aan een ander geven. Zoals bijvoorbeeld aan tante uit Maastricht.

Op deze wijze vloeien door de "social media", de "netwerk samenleving" en de door het kabinet gewenste "participatie samenleving" naadloos in een.

Geplaatst in samenleving | Er zijn 2 reacties

Politiestaat

Donderdag 03 oktober 2013

eric leltz

Gisteren was er veel ophef over het proefverlof van Volkert van der G. In mei 2014 heeft hij 2/3 van zijn strafmaat uitgezeten en in Nederland betekent dit dat de straf er dan ook op zit. Het is voor de gevangene dan goed om al vast te wennen aan de samenleving, vandaar het proefverlof. Tussen het begin van de gevangenisstraf en nu is er immers veel veranderd in de maatschappij. De raad van strafrechttoepassing gaf ook groen licht voor een proefverlof "omdat de kans op herhaling verwaarloosbaar is". Daarbij moet niet worden vergeten dat ook als het proefverlof niet doorgaat, de straf er sowieso in mei 2014 op zit. Dan heeft van der G. gewoon het recht op vrijheid. We praten dus over driekwart jaar eerder (proef)vrij of niet.

Het is in dit licht ongepast als de politiek zich gaat bemoeien met de vrijstelling. Ingrijpen in de afspraken die we met elkaar hebben gemaakt over de rechtspraak neigt naar een politiestaat waarbij emotie en willekeur de overhand nemen. In het geval van van der G. speelt natuurlijk de maatschappelijke onrust een rol. Die is door de impact van zijn daad vele malen groter dan die van menig andere gevangene die met proefverlof gaat. Maar dat betekent nog niet dat hij geen rechten heeft en wij ons niet aan onze eigen spelregels hoeven te houden. En ik begrijp best dat dit lastig is en ik begrijp ook dat er risico's aan zijn vrijlating verbonden zijn. Maar daar moet dan specifiek de aandacht op worden gericht. Dat past bij een volwassen rechtsstaat.

In feite vindt de discussie van nu zijn oorsprong in de strafmaat die destijds is opgelegd: 18 jaar waarvan dus effectief 12 jaar moet worden uitgezeten. Dit wordt door velen als veel te laag gezien. Dit werd destijds nog onderstreept door het Openbaar Ministerie die levenslang had geëist. Wellicht valt hieruit de les te leren dat de rechtelijke macht wat beter moet aanvoelen wat breed in de maatschappij leeft.

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties

Boodschappenlijstje

Dinsdag 01 oktober 2013

eric leltz

Dit schreef ik begin van dit jaar. Inmiddels is Ede fairtradegemeente. Dat kan al van het lijstje.

Begin volgend jaar zijn de gemeenteraadsverkiezingen en daarom zullen dit jaar alle partijen druk zijn met de voorbereiding. De meest omvangrijke "klussen" zijn dan het selecteren van geschikte kandidaten en het samenstellen van het verkiezingsprogramma. En zoals het bij een gerespecteerd partij hoort, zal dit programma een evenwichtig geheel zijn waar het hele palet van activiteiten die de gemeente uitvoert langs de meetlat wordt gelegd. En overal wordt een zegje over gedaan. Vervolgens mogen de leden er in de algemene ledenvergadering (als die er nog is!) nog hun plasje over doen en komt er een mooi kaftje omheen en kan de activiteit "schrijven verkiezingsprogramma" ook weer van het actielijstje van het bestuur worden geschrapt. Niet dat het programma ooit wordt gelezen. Ja, hooguit door een door de wol geverfde fractievoorzitter van een andere partij in de aanloop van de verkiezingsdebatten.

Zou het niet mooier zijn als het programma gewoon bestond uit een eenvoudig lijstje van zaken waar de partij de komende periode voor gaat zorgen? En hoewel we allemaal de ambitie hebben van een deelneemster aan de paralympics, hoeft dit lijstje niet lang te zijn. Hooguit een A4-tje. Op mijn lijstje zou zeker prijken:

  • Vuurwerk vrije gemeente
  • Fairtrade gemeente
  • Vleesvrije vrijdag
  • Oprichten stadsboerderij
  • Regelluwe en regelvrije zone's
  • Geen (semi) ambtenaar boven de "van der Knaap" norm
  • Aanzet om in 2025 CO2 neutrale gemeente te zijn

Welke partij en welke programmacommissie heeft het lef om een dergelijk lijstje op te stellen?

Geplaatst in verkiezingen | Er zijn geen reacties
 

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee