Eric Leltz  RSS feed    

De bromsnor samenleving

Woensdag 19 januari 2011

ericleltz

Enige tijd geleden kreeg de voorzitter van het bestuur van de plaatselijke VVD alle aandacht omdat hij de cultuur van de Edese raad niet vond passen bij een 100.000 plus gemeente. Ik moet hem daarin gelijk geven. Sterker nog ik heb hetzelfde, inclusief de door de voorzitter aangehaalde voorbeelden, al een keer verwoord in de Edese gemeenteraad. Dus in het hol van de leeuw. Ik heb daar in november bijgaande blog over geschreven.

De fractie van GroenLinks/PE maakt zich al tijden zorgen over de bestuurscultuur in Ede. We vragen ons ernstig af of we op deze wijze een 100.000 plus gemeente kunnen blijven besturen. Besluiten laten te lang op zich wachten. Als je naar de begroting kijkt die onlangs is vastgesteld. Het proces ziet er op papier goed uit. Iedere inwoner heeft kunnen inspreken en ook de raad is om haar visie gevraagd. Dan is er voldoende informatie voor het college om met een goed onderbouwd voorstel te komen. Maar juist dat ontbrak toen de raad echt moest besluiten. Er stond nog heel veel open. En natuurlijk is het niet gemakkelijk om een besluit te nemen en natuurlijk doet dat ergens pijn. Maar dat is nog geen reden om keuzes voor je uit te schuiven. Nu laat het college inwoners, verenigingen en organisaties veel te lang in onzekerheid waar zij juist duidelijkheid van de bestuurders verwachten. Speel dan in op die verwachting. Dat hoort ook bij besturen. Maar ook de eigen ambtelijke organisatie tast in het duister. Want de forse bezuiniging die daar te wachten staat is niet concreet ingevuld. Het college rept dan wel over “het nieuwe werken” maar met alleen anders werken redt je het niet. En wat betekent het als je akkoord gaat met de begroting? Weten wij dan wel waar we ‘ja’ tegen zeggen?. Misschien gaat dan de balie bij burgerzaken wel voor de helft van de tijd op slot en wordt meteen het sterke punt dat uit het onderzoek “Ede beter” naar voren kwam, namelijk “afname wachttijd balies”, teniet gedaan.

En de onzekerheid onder de inwoners creëert een geheel eigen dynamiek. Nu probeert iedereen het eigen belang, voor het voetlicht te brengen. En er komen wat brieven en mailtjes langs. Op zich hele sympathieke verzoeken waar je moeilijk ‘nee’ tegen kunt zeggen. En dat doen we dan ook niet. En begrijp me goed, de verzoeken klinken allemaal redelijk. Maar echt afwegen van deze verzoeken, met het oog op de lange termijn en met een niet zo’n dikke portemonnee in de hand, daar komt het niet van. Omdat ‘het grote plaatje’ ontbreekt, lijkt het wel een jungle waar het recht van de sterkste geldt en we niet ‘nee’ zeggen tegen de grootste al of niet terechte roepers. Ja, de politiek luistert wel naar haar inwoners, maar het is allemaal zeer selectief en vol opportunisme. Deze werkwijze past heel goed bij een “bromsnor” samenleving waar alles aan de keukentafel wordt geregeld, maar toch echt niet meer bij een 100.000 plus gemeente anno 2010.

Het uitblijven van besluiten komt in de ogen van mijn fractie doordat een kader waarop we kunnen beslissen ontbreekt. Mijn fractie heeft al vaker gewezen op het nut van een kerntakendiscussie. Dan wordt de vraag beantwoord wat voor gemeente we willen zijn en wat we wel doen en wat we niet doen. En dit natuurlijk bovenop de wettelijke taken. Omdat een dergelijk kader ontbreekt laten we ons veel te gemakkelijk leiden door ‘incidenten’. En dan kan het gebeuren dat we

·     een half uur spreken over de oprit van een inwoner omdat deze bezwaar heeft gemaakt of

·     dat we driekwartier spreken over de mogelijke bezuinigingen bij de kinderboerderij omdat zij een protest actie met kinderen hebben georganiseerd,

 

maar dat de miljoenen bezuiniging op het gemeentehuis vrijwel geen aandacht krijgt.

 

Noem het kader bijvoorbeeld “Koers op Ede in 2020” en spreek hierin ambitie uit. Een dergelijk document geeft je een argument om de keuzes te onderbouwen, want je hebt dan zicht op de maatschappelijke gevolgen. Dit is besturen anno 2011 in een 100.000 plus gemeente.

Greenbusters

Woensdag 05 januari 2011

ericleltz

 

In het klimaatplan 2009-2012 van de gemeente Ede is als doel opgenomen dat Ede 2% energie per jaar zal besparen en 20% van de gebruikte energie in 2020 duurzaam zal zijn. Voor een deel zal deze energie lokaal worden opgewekt via windturbines, een bio-energie centrale en door vergisting.

Als je naar het energiegebruik in Ede kijkt zie je dat de huishoudens met 31% veruit de grootste gebruikers zijn. Daar valt dus nog wel wat winst te halen. Zeker als je ook nog kijkt naar het bouwjaar van de huizen. Nieuwbouw huizen zijn aanzienlijk beter geïsoleerd dan huizen van voor 1980. De gemeente Ede probeert dan ook juist bij deze oudere huizen het energieverbruik te verminderen. Voor de woningen in het bezit van een woningbouwvereniging is dit eenvoudiger dan voor de woningen in particulier bezit. Met woningbouwverenigingen bestaan al talrijke afspraken. Dan kunnen de klimaat afspraken er wel bij. De particuliere huizenbezitter is echter lastiger te bereiken. Het kan via voorlichting op de gemeente website en via de krant maar dat is toch alleen maar zenden. Je hebt weinig invloed op wat met deze informatie wordt gedaan. En dat is jammer want je streeft in feite gedragsverandering bij de inwoners na. En dat zijn hele lastige veranderingen waar je eigenlijk bovenop moet zitten. Door het verstrekken van subsidies en een mogelijkheid om een gunstige lening af te sluiten, leg je de drempel al wat lager en kom je de inwoners meer tegemoet. Nadeel van dit soort hulp is dat de subsidiepotten weer snel leeg zijn en dan staat het project, wegens succes, weer een tijdje stil.

Nog een stapje verder gaat het als je op het moment dat de inwoners met een verbouwing willen beginnen op de stoep staat. Maar het lastige is dat je niet weet wanneer mensen gaan verbouwen. Ja, in de uitzonderlijke gevallen dat er een bouwvergunning moet worden aangevraagd wel. Maar door deregulering komt een dergelijke aanvraag steeds minder voor. Voor een verbouwing heb je natuurlijk wel spullen nodig als je zelf (ver)bouwt of je neemt een aannemer in de hand. Dan liggen daar mogelijkheden om als gemeente je gezicht te laten zien. Betrek dus bouwmarkten en aannemers in je ambitie. Dan bereik je ook de inwoners. Zoek de oplossingen dus dichtbij bij de inwoners en neem ze dan mee in je enthousiasme.

Hoewel hiermee een belangrijke stap is gezet, is het nog niet voldoende. Je hebt de mensen dan wel bereikt maar daarmee is het huis nog niet geïsoleerd. Zet daarom ‘greenbusters’ in. Zij kunnen maatwerkadvies geven voor ieder die dat wenst. De kosten hiervoor verdienen zich snel terug omdat je immers je doelstellingen eerder haalt. Dan is Ede echt een groene gemeente.

  

 

Archief



Rubrieken