Eric Leltz  RSS feed    

De Klaver show

Maandag 16 januari 2017

Eric Leltz

GroenLinks lijsttrekker Klaver is bezig om van zijn partij een beweging te maken. En daar passen geen bijeenkomsten in achteraf zaaltjes voor 13 man bij maar wel Meetup XL's in theaterzalen met 1300 man.

Afgelopen vrijdag sprak Klaver in de Vereeniging te Nijmegen waarbij hij zelfs lonkte naar het premierschap. Bij een Meetup XL wordt Klaver niet aangekondigd waarna hij van rij 1 naar het spreekgestoelte loopt. Nee, onder de opzwepende muziek van de Black Eyed Peas loopt Klaver met opgerolde hemdsmouwen van achter uit de zaal in en deelt onderweg naar het podium high five's uit, toont met een brede lach verwondering over zoveel aanwezigen en wijst af en toe naar iemand in de verte om daarna in lichaamstaal uit te drukken "Hé, jij ook hier!". In Nijmegen herkende hij een meisje die dezelfde ochtend in de lokale krant stond omdat ze voor het eerst naar een politieke bijeenkomst ging. Natuurlijk is het meisje op de eerste rij gezet en natuurlijk is Klaver ingefluisterd. Het hoort allemaal bij de show net zoals de mensen die achter hem op het podium zitten.

Klaver vertoeft in een warm bubbelbad van gelijkgezinden. Het is te hopen dat hij voldoende tegenkracht krijgt. Met kreten als 'Jesse, we can', 'Jessetopia' en 'de Jessiah is neergedaald' uit zijn directe omgeving is dat nog niet zo zeker. Hoe prijzenswaardig de poging om zijn partij klaar te stomen voor een nieuwe tijd ook is, Klaver en zijn entourage nemen hiermee een risico. Als GroenLinks niet substantieel meer zetels haalt dan de 4 die ze nu heeft, zal blijken dat Klaver zich in de aanloop naar de verkiezingen in de voet heeft geschoten. Dan zullen politieke tegenstanders zijn poging tot vernieuwing met termen als 'een gebrek aan realiteitszin', 'zelfoverschatting' en 'bluf' nog vaak kunnen gebruiken om hem terecht te wijzen. Klaver is dan politiek gezien aangeschoten wild.

Geplaatst in GroenLinks | Er zijn 3 reacties

Tegenkracht

Vrijdag 12 juni 2015

eric leltz

Jesse Klaver is de nieuwe leider van de tweede kamer fractie van GroenLinks. En met een nieuwe leider kwam ook een nieuw elan. Er wordt nog duidelijker afstand genomen van de oude wereld die draait om koude waarden als 'efficiency' en 'rendement'. Daar wordt een warme waarde als kwaliteit voor in de plaats gezet: "niet alles van waarde kan gemeten worden". GroenLinks laat hiermee zien dat ze de tijdgeest goed aanvoelt want onder de rader leeft veel. Nederland kantelt met veel initiatieven in de onderstroom waarbij de 'drive' juist in die warme waarden zit.

Een onverwachte hulp bij de wisseling van de wacht kwam uit de oude wereld. Want wie verzint dat een vertegenwoordiger van de gevestigde orde uit de oude wereld met een priemende vinger naar Jesse Klaver wijst en dat dit nog op de 'gevoelige plaat' wordt vastgelegd ook. Of dat een presentator van de oude stempel het woord 'snotneus' in de mond neemt als hij Jesse Klaver afkondigt. Je kunt het niet mooier krijgen als je je juist afzet tegen de oude wereld.

GroenLinks is in een euforische stemming. De verwachtingen, binnen GroenLinks, zijn dan ook torenhoog. Ondertussen heeft Klaver, binnen GroenLinks, welhaast mythische vormen gekregen. Inclusief de bijbehorende terminologie: "Jesse we can" verwijzend naar Obama, "Jessetopia" en "de Jessiah die is neergedaald". In een dergelijke stemming schuilt het gevaar van groepsdenken.

Misschien gebeurt het al maar als dit nog niet zo is zou het goed zijn als GroenLinks tegenkracht organiseert. Immers wie hoog stijgt kan diep vallen: collectief en individueel. En zeker de linkse politiek is goed in het laten vallen van voormalige 'godenzonen' (of -dochters) als ze niet meer aan de veel te hoog gespannen verwachtingen voldoen. Dat is niet alleen triest, het is ook niet echt duurzaam.

Geplaatst in GroenLinks | Er zijn 7 reacties

Scherven brengen geluk

Zondag 07 oktober 2012

eric leltz

We hebben deze week heel wat over ons heen gekregen. Woensdag kwam Vrij Nederland met een uitvoerig achtergrond verhaal over "het drama van GroenLinks", en vrijdag ging de NRC hier overheen met een reconstructie van "de laatste weken".

De gevolgen waren niet mals. Eerst trad Sap onvrijwillig af gevolgd, een dag later, door het partijbestuur. Dat kon er nog wel bij na het verlies van 6 zetels bij de 2de kamerverkiezingen. Hoewel het bestuur een dag na de dramatische verkiezingsnederlaag riep dat ze "verheugd is dat Sap politiek leider is en blijft", is datzelfde bestuur drie weken later niet te beroerd om Sap weg te sturen. Dat roept vragen op. Deze onduidelijkheid hebben we het afgelopen jaar meerdere keren gezien. En waar onduidelijkheid is, is snel ruimte voor persoonlijke voorkeuren. En dan sijpelt onzekerheid de partij binnen omdat er niet meer wordt gekoerst op een gedragen visie. Dan gaat iedereen naar eigen goedvinden kleuring geven aan het werk. Dit zag je terug in het weifelende optreden van het bestuur en het solistische optreden van de tweede kamer fractie.

Hoe vervelend ook, het is nu eenmaal gebeurd. En als die mooie vaas in scherven moet vallen, dan ook maar zo snel mogelijk. Laten we de feiten accepteren en vanuit hier verder gaan. De opeenhoping in deze bizarre weken heeft ook zijn voordeel. We zijn snel teruggeworpen op het laagste niveau van Maslow, de fysiologische behoefte. De "sense of urgency", de druk om te veranderen, is aanwezig. Maar hoe moeten we dan verder?

Ik stel de volgende drietrapsraket voor:

  1. De analyse van de verkiezingsnederlaag door de commissie van Es kan gewoon doorgaan. Het is en blijft belangrijk om te achterhalen waar het nu is misgegaan. Was dit inhoudelijk of hebben we in het proces steken laten vallen?
  2. Een analyse van de wisselwerking tussen bestuur-fractie-leden en alle andere organen die we hebben. Niet omdat ik hier nu zoveel lessen voor de toekomst uit denk te leren maar wel voor een verantwoording naar de leden en om het verleden af te sluiten.
  3. Een vooruitblik naar de nieuwe samenleving en welke rol we daarin willen spelen. Hier gaan we ons als het ware opnieuw uitvinden. Het gaat dan niet alleen om de inhoudelijke koers. Het gaat ook over hoe je in deze tijd een politieke organisatie aanstuurt. Dan gaat het om inspirerend leiderschap en om waarden als respect, moed, waardering, discipline en reflectie.

Gooi de organisatie open en zoek dus voor het bemensen van deze raket ook buiten het bekende kringetje. En het hoeft allemaal niet zo lang te duren. In maart 2013, een jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen, kan er een organisatie staan waar iedereen die GroenLinks een warm hart toe draagt weer trots op is.

Geplaatst in GroenLinks | Er is 1 reactie

Veranderen, verbinden, versnellen

Vrijdag 14 september 2012

eric

De kiezer heeft gesproken! En hoe! 4 zetels. En natuurlijk, 4 zetels is altijd meer dan niets maar als je van 10 komt is het desastreus. Een zwarte dag voor allen met een groen hart en een links hoofd. Hoe kan dat?

Een verwijzing naar het leegzuigen door de tweestrijd VVD en PvdA is me te gemakkelijk. Maar wat dan wel? Dan moet het aan iets anders liggen. Ik zoek het liever bij ons zelf. En waar dan? Het programma? De lijsttrekker? De manier waarop de boodschap "in de markt" is gezet? De interne organisatie?

Ik durf de stelling aan dat het programma gezien op de lange termijn een goed programma is. Maar is een goed programma voldoende? Het programma is door de lijsttrekker misschien niet optimaal gebracht maar deze kreeg daar in de debatten ook niet alle kansen voor. En de omstandigheden waren tegen. Denk aan de onrust die de Kunduz missie heeft gegeven, de kamerleden die bij een belangrijke stemming op zomerreces waren, de affaire Peters, het gedoe rond het referendum met Dibi en van Gent die op een gevoelig moment aangeeft dat de tweede kamer fractie niet functioneert. Zowaar een cocktail van onrust. Los eerst maar eens je eigen problemen op voordat je denkt de problemen van het land op te kunnen lossen. Zie in die sfeer maar eens stemmen te winnen.

Om verder te kunnen moeten we naar onszelf kijken. Dat dit een hele stap kan zijn werd mooi gesymboliseerd in een foto in de Volkskrant. Waar notabene op de zwarte verkiezingsavond op de GroenLinks verkiezingsbijeenkomst gejuicht werd omdat de PVV stemmen had verloren. We kijken liever naar anderen dan naar onszelf, leek de foto uit te stralen. En bij de reflectie op ons functioneren hoort ook het kijken naar een professionele organisatie waar autonome mensen optimaal tot hun recht komen. Pas dan kunnen we ons weer verbinden met de kiezers en vervolgens versnellen zodat we klaar staan voor de volgende verkiezingen. Die komen voor de gemeente al begin 2014 maar wellicht moeten we, gezien de verkiezingsuitslag, al eerder klaar staan.

Geplaatst in GroenLinks | Er zijn 5 reacties
<< [1]2 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee