Eric Leltz  RSS feed    

Kloof

Donderdag 04 augustus 2016

Eric Leltz

In een reconstructie in de Volkskrant van 30 juli over de val van topper tot tobber van verpleeghuis de Hofstee te Rotterdam, komt de afstand tussen de systeemwereld van bestuurders en de leefwereld van bewoners en verzorgers, mooi tot uitdrukking.

Onder druk van de opgelegde landelijke bezuinigingen is in het personeelsbestand van het verpleeghuis gesneden. Gevolg is dat een woongroep van 8 dementerende ouderen in plaats van met 2 verzorgers nog maar met een verzorger moet worden gerund. En de administratieve taken nemen alleen maar toe. Verzorgers zijn per dag 4 tot 5 uur met de administratie bezig. Maar zegt een verzorgster: "als de schoonmaaklijst moet worden afgetekend maar een bewoner ook om drinken vraagt, is de keuze snel gemaakt".

Het bestuur heeft inmiddels 'maatregelen' genomen. De komende week worden extra projectleiders aangesteld. Of er ook meer 'handen aan het bed' komen kon niet worden gezegd! Of in de woorden van een lid van de cliëntenraad: "er is een kloof tussen het bestuur en de verzorgers ontstaan". Dat is de kloof tussen de eisen uit de systeemwereld en de wensen in de leefwereld.

Geplaatst in Zorg | Er zijn geen reacties

Een verziekt systeem

Donderdag 07 juli 2016

Eric Leltz

Een aantal verpleeghuizen hebben deze week het principe van 'naming and shaming' ondervonden. Ze stonden op een door de staatssecretaris verzonden lijst van slecht presterende instellingen.

De problemen zijn volgens de inspecteurs samen te vatten in

  1. bestuurders die onvoldoende doen om de kwaliteit en veiligheid van de zorg te verbeteren en
  2. te laag gekwalificeerd (lees niet HBO) personeel

Ook punt 2 is in feite een management aangelegenheid.

De kwaliteit en veiligheid van de zorg is zeer belangrijk maar als je kijkt naar hoe dit wordt gemeten kun je enige nuancering aanbrengen bij het hele systeem. In feite draait het in de dienstverlening, dus ook in een verpleeghuis, om de uitvoering. Het gaat dan om de beleving in de alledaagse leefwereld van de bewoners. Maar de verpleeghuizen worden bij de beoordeling meer langs de meetlat van waarden uit de systeemwereld gelegd. Dat is de wereld van regelgeving. En dan scoor je niet goed wanneer:

  • Ergens een handtekening ontbreekt,
  • De maaltijden iets te koud worden geserveerd of
  • Een instructiekaart bij een apparaat ontbreekt.

Allemaal belangrijk en soms zelfs heel belangrijk, maar het gaat in de eerste plaats wel om de beleving van de bewoners. Of zoals een verpleegkundige het verwoordde: "Ik ben hier komen werken om voor de mensen te zorgen, maar daar kijkt de inspectie niet naar".

De verantwoording in regels is zo ver doorgeschoten dat verpleegkundigen wel tegen de 40% van hun tijd "achter de computer" moeten zitten en die tijd dus niet kunnen benutten door er gewoon te zijn voor de bewoners. Of ze besluiten vanuit hun natuurlijke habitat er wel te zijn, en nemen dan de registratie even voor lief. Dan botst de regelgeving uit de systeemwereld met de weerbarstige praktijk van de leefwereld. Voeg dit teveel aan registratie bij het tekort aan personeel door diverse bezuinigingsrondes en de organisatieproblemen binnen de branche komen niet als een verrassing. Daar zit in de kern het probleem van een verziekt systeem.

Door meer vertrouwen te geven en door minder regelgeving kan al veel worden verbeterd. En hoewel het werk in een verpleeghuis inderdaad intensiever is geworden en hoger gekwalificeerd personeel vraagt, is niet overal een HBO-diploma voor nodig. Zeker niet als het gaat om het geven van liefde en aandacht.

Geplaatst in Zorg | Er is 1 reactie
 

Archief



Rubrieken