Eric Leltz  RSS feed    

Van angst naar liefde

Dinsdag 18 oktober 2016

Eric Leltz

Afgelopen zaterdag sprak ik op de bijeenkomst 'van angst naar liefde'. Hierbij de mindmap van het verhaal en mijn ingekorte tekst.

Van angst naar liefde voelt voor mij als van buiten naar binnen. We hebben allen vandaag die gang gemaakt. U was buiten om wellicht boodschappen te doen, te sporten, te tuinieren. U heeft zich misschien wel moeten haasten om hier te komen. En nu bent u binnen. Hier in deze kerk. Een mooie plek om te reflecteren. En ook tijd om te reflecteren. Maar wel in een samenleving die op zoek is, uit balans is, tegen haar grenzen aan loopt.

De samenleving lijkt een faseprobleem te kennen. Veel geldende regels horen bij een samenleving van 'toen'. Maar de samenleving is door bijvoorbeeld sociale media en hoger opgeleide mensen, veranderd. De structuur die ons tot hier heeft gebracht begint te knellen. In het groot zie je dat aan de vele crises:

  • financieel,
  • voedsel,
  • klimaat,
  • energie.

Maar ook aan de roep om nieuwe manieren van democratische besluitvorming. In het klein zie je dat

  • aan de complexiteit van de samenleving,
  • aan de bureaucratie en
  • aan de technocratie.

Dit geeft een gevoel van onbehagen in bijvoorbeeld onderwijs, zorg en welzijn.

Ik noem dit een mismatch tussen systeemwereld en leefwereld. De systeemwereld is de wereld zoals die is ontworpen met wetten, regels en protocollen. De leefwereld is onze wereld van alledag waar we met plezier in willen leven. De systeemwereld is gebouwd op controle, kwantiteit en efficiency. In de leefwereld draait het om vertrouwen, kwaliteit en ja, ook om liefde. Een gevolg van deze mismatch is dat de systeemwereld agressie oproep, en angst om de comfortzone te verlaten omdat je dan misschien wel een fout maakt. In de leefwereld wil je graag jezelf zijn, autonoom zijn, gewoon je vak uit kunnen oefenen.

En hoe zou dit anders kunnen? Van bovenaf? Door bestuurders uit het bedrijfsleven of politiek. Zij zitten midden in de systeemwereld. Veranderen is dan lastig en dit heeft hooguit een marginaal karakter. Ik geloof meer in verandering van onderop. En dan denk ik aan u. Voor ieder van ons is dit een persoonlijk proces waarop we varen op ons innerlijk kompas met passie en compassie. Langs deze weg kunnen we elkaar vinden want samen zijn we 'samenredzaam'. Dan draait het om verbondenheid, betekenis geven, 'ont'wikkelen.

En is dit gemakkelijk? Nee, natuurlijk niet. Dit vraagt moed, heel veel moed. De antropologe Margereth Mead zie "twijfel er nooit aan dat een kleine groep nadenkende en toegewijde mensen de wereld kan veranderen". Er zijn voor wie er oog voor heeft veel initiatieven van onderop:

  • een broodfonds waar ondernemers elkaar buiten de verzekeraar om verzekeren op basis van vertrouwen,
  • crowdfunding waar mensen buiten de banken om aan investeringsbedragen komen of
  • het gezamenlijk inkopen van energie.

Alles begint met een eerste stap. Ik hoop dat we vandaag die eerste stap kunnen zetten zodat de wereld die we achterlaten er iets mooier uitziet dan toen wij er op kwamen

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties

AZC

Donderdag 22 september 2016

Eric Leltz

Het aantal vluchtelingen in de (nood) opvang daalt snel. Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) heroverweegt daarom de diverse lokale plannen voor asielzoekerscentra (AZC).

De na veel tijd, ergernis, commotie, emoties en moties toegewezen locaties voor huisvesting zijn in veel gevallen niet meer nodig omdat er nu overcapaciteit is. Dit geeft een geheel nieuwe dimensie aan de gevoelens over AZC's. Waar voorheen inwoners soms fel protesteerden tegen de komst, staan nu teleurgestelde vrijwilligers omdat ze niet kunnen helpen. Maar de internationale ontwikkelingen zijn ongewis en het aantal vluchtelingen kan daarom zo weer toenemen. Is het dan niet beter om te denken voorbij de korte termijn van hollen en stilstaan? Zo ja, dan kunnen de reeds toegewezen maar nog niet ingerichte locaties toch beter worden bestemd voor opvang in plaats van ze vrij te geven? Eventueel kunnen ze ook al worden ingericht, kleiner en ruimer van opzet. Als de vluchtelingenstroom toeneemt kunnen de locaties zonder dat de molen van een zoektocht opnieuw moet worden opgestart alsnog geruisloos worden ingezet. Het bewoners protest wordt dan niet weer als vanzelf geactiveerd.

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties

Intrinsieke waarde

Donderdag 18 augustus 2016

Eric Leltz

De rechter heeft het NOC*NSF in het gelijk gesteld in de controverse met Yuri van Gelder maar zette wel vraagtekens bij het contract tussen de koepel en de olympische atleten.

Omdat het schenden van de gedragsregels zoals beschreven in het contract nogal verstrekkende gevolgen kan hebben, mag volgens de rechter meer zorgvuldigheid worden verwacht van de sportkoepel als het gaat om het duidelijk formuleren van deze gedragsregels. Of in de woorden van de rechter: "Het zou van tevoren verifieerbaar duidelijk moeten zijn welk gedrag wordt verwacht en welk gedrag niet wordt geaccepteerd.”

Typisch een reactie uit de systeemwereld waar alleen maar 'zekerheden' bestaan en wordt gedacht dat alle situaties vooraf kunnen worden vastgelegd. Het is echter een heilloze weg, want er is altijd wel iets dat dan weer niet in het contract staat. Bovendien ga je dan helemaal leven naar wat op papier staat en creëer je .... een papieren werkelijkheid die ver af staat van de leefwereld van alledag.

Het is dan ook niet te hopen dat we die kant op gaan. Daar waar je het leven probeert te kwantificeren door alles (extrinsiek) vast te leggen, verlies je snel uit het oog waar het werkelijk om gaat, namelijk (intrinsieke) kwaliteit. Van een topsporter mag je verwachten dat deze weet dat hij niet om 5 uur in de ochtend aangeschoten moet komen aanzetten. Dat hoef je niet eerst vast te leggen, dat moet je gewoon beseffen. Dat is een intrinsieke professionele waarde.

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties

Trump

Dinsdag 26 juli 2016

Eric LeltzVorige week was er opvallend veel ophef over de 'plagiaat toespraak' van mevrouw Trump. Opvallend, omdat die speeches van de achterban van kandidaten toch eigenlijk altijd obligate praatjes vol gemeenplaatsen zijn. Niets om je druk over te maken, het hoort bij de folklore. Bovendien is het echt niet zo dat alleen in de ouderlijke woning van mevrouw Obama over respect voor anderen werd gesproken. Het leek er meer op dat de blijdschap overheerste dat eindelijk iets gevonden was om het Trump kamp aan te pakken. Want Trump zelf lijkt ongrijpbaar en kritiek op hem glijdt als bij teflon van hem af.

Trump wordt, door hem neer te zetten als een soort van dorpsclown die niet serieus genomen hoeft te worden, enorm onderschat. Dat zou zomaar zijn grootste kracht kunnen zijn. In plaats van de aandacht te richten op randzaken, kan deze aandacht beter worden verlegd naar hoe om te gaan met het populisme van Trump. Dat is tot nu toe nog niet zo goed gelukt. Het simpel inhoudelijk weerleggen van zijn uitspraken is onvoldoende gebleken. Daar is ook gewoon geen beginnen aan.

De toekomst is veel te belangrijk om niet alles op alles te zetten om een overwinning van Trump te voorkomen. Want een Trump aan het roer is economisch, ecologisch en ethisch een ramp. Niet alleen voor Amerika, maar voor de hele wereld.

Geplaatst in samenleving | Er zijn 4 reacties
<< 12[3]456789 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee