Ik heb al een paar keer geschreven over de stichting “Idee in uitvoering”. Een in de kern goed initiatief waarbij met van oorsprong geld verdiend door het verkopen van de kabelmaatschappij, mensen gelukkig worden gemaakt. Of zoals de stichting zelf schrijft in het jubileumboekje “twaalf jaar idee in uitvoering” is het “een fonds dat werkt aan verbetering van de kwaliteit van WONEN en LEVEN in de Gemeente Ede, door ondersteuning van initiatieven van Edese burgers op dit gebied”. Een nobel streven dus. En het gaat dan om initiatieven als:

• De sporthal in Lunteren: € 90.000,00
• Een lift voor voetbalvereniging Lunteren: € 7.500,00
• Bijdrage aan het gebouw De Kei waar de muziekvereniging en een dansschool zijn gevestigd: € 90.000,00
• Jongerencentrum PepTalk: ca € 6.000,00 voor muziekapparatuur
• De DVO – sporthal te Bennekom: € 90.000,00
• Een eigen gebouw voor muziekvereniging OBK te Bennekom: € 45.000,00
• Ons Eigen Honk, het buurthuis van de Bloemenbuurt: € 45.000,00
• Het Dorpshuis te Ederveen: € 70.000,00
• Het speelplein van de Calvijnschool: € 15.000,00

Verder ging een niet nader genoemd bedrag naar Huis Kernhem. Zij kreeg deze bijdrage “in eerste instantie voor aanschaf van materialen voor de inrichting van exposities en later voor de beveiliging van de kostbare kunstwerken die tentoongesteld worden”. In de eerste 12 jaar is door “Idee in Uitvoering” voor bijna 2 miljoen euro besteed aan "mooier leven en wonen in de gemeente Ede". Dit is dus een fors bedrag. Via raadsleden in het bestuur en een wethouder als voorzitter is er een rechtstreekse relatie tussen de stichting en de edese politiek. En hoewel de raadsleden door de raad worden benoemd zitten zij daar op persoonlijke titel. Maar dit is voor de samenleving niet altijd duidelijk. Het zicht op de verantwoordelijkheid van de stichting en de raad lopen daar nog weleens door elkaar. Ik heb dit gemerkt toen ik hier begin dit jaar vragen over kreeg. Ik moest me min of meer verantwoorden waarom de ene vereniging wel een tegemoetkoming kreeg en de andere niet. Ik kon dit eigenlijk niet aangeven maar vind dit ook in eerste instantie een afweging die bij het bestuur van de stichting thuishoort. Als zij hun argumenten maar duidelijk kunnen benoemen. Maar ik was wel nieuwsgierig geworden naar de besteding van het geld. Daarom heb ik maar eens inzage gevraagd in de boeken. Maar tot mijn niet geringe verbazing werd hier enorm moeilijk over gedaan. Omdat ik tot op heden nog geen inzicht heb in de financiële handel en wandel van de stichting heeft mijn fractie samen met de fractie van D66 een initiatiefvoorstel ingediend waarin de raad zich moet uitspreken over dit soort constructies waarbij de raad is betrokken. Jammer, dat via deze weg een stukje transparantie moeten worden afgedwongen.

Afgelopen vrijdag belde de fractievoorzitter van D66 Marcel van Dalen mij met de mededeling dat hij een brief had ontvangen van de advocaat van de directeur van Cultura. Van Dalen werd gesommeerd om geen uitlatingen meer te doen over “zijn cliënt” omdat dit hem zou schaden. Inmiddels ligt de brief op straat dus voel ik me vrij om mijn mening te geven. Ik zou zo’n brief meteen openbaar maken omdat hier de grenzen van de democratie flagrant worden overschreden. En een rechtzaak zie ik met vertrouwen tegemoet. Een volksvertegenwoordiger moet gewoon kunnen zeggen wat hij wil. Ook als dat pijn doet en zeker als dit in vragende vorm is. En dan heb ik het nog niet over de persoon om wie het gaat. Een directeur moet tegen een stootje kunnen. Je mag enige body verwachten. Een blunder van de eerste orde om een advocaat in de arm te nemen.

Vandaag kreeg ik ook bericht dat we de jaarstukken van de stichting “Idee in uitvoering” niet voor het zomerreces zullen ontvangen. De fracties van D66 en GroenLinks/PE zijn al sinds mei bezig om meer helderheid te krijgen over de financiële zaken rond deze stichting. Ik schreef er al eerder over. In het bestuur van deze stichting zitten raadsleden en het startkapitaal is ontstaan door verkoop destijds door de gemeente van de kabelmaatschappij. Dan moet je als bestuur extra zorgvuldig zijn. De financiële zaken moeten transparant zijn. Dat het jaarverslag van 2007 nog moet worden vastgesteld kan ik, hoewel met enige moeite het is immers al juli, nog wel accepteren. Maar als we ook de jaarverslagen van 2004, 2005 en 2006 niet kunnen inzien dan roept dat bij mij vragen op. En dan heeft het bestuur het over jaarverslagen maar we hebben ook gevraagd om jaarrekeningen. Hier kunnen we de financiële verantwoording uit herleiden. Maar over jaarrekeningen wordt dus al helemaal niet gesproken. Ik moet helaas concluderen dat of de stukken er gewoon niet zijn of dat ze worden achtergehouden. Beide is laakbaar. Maar het jaarverslag van de stichting moet wel ter kennisname aan B&W worden gestuurd en raadsleden die in het bestuur zitten moeten de raadscommissie periodiek informeren over relevante ontwikkelingen betreffende de stichting, zo staat te lezen in het onderzoeksrapport “verbind en beheers “ van de rekenkamercommissie. Ja, en wat is dan relevant? En wat is periodiek? Het voelt niet goed. Ik ga door want ik wil gewoon antwoord op mijn vragen.

Vanmiddag ben ik met de lokale omroep Ede op stap geweest. Op verschillende locaties in Ede zijn korte interviews gemaakt in het kader van een item over het onlangs door de fracties van de VVD en GroenLinks/PE georganiseerde symposium over duurzaamheid. Dit weer naar aanleiding van de notitie “een stip op de horizon”. Ik vind het altijd een hele uitdaging om zo voor de camera kort, bondig en in “jeugdjournaal taal” uit te leggen waar we precies staan met betrekking tot duurzaamheid. Ik heb er alle vertrouwen in dat de redactie er iets moois van maakt. Overigens is deze week op diezelfde lokale omroep een item te zien over de stichting “idee in uitvoering”. Ook hier een interview en nu met twee bestuursleden. Deze bestuursleden worden met hun functie aangeduid als respectievelijk ambtelijk secretaris en voorzitter. Maar in het dagelijks leven zijn zij ook raadslid en wethouder. En via de stichting wordt geld gegeven aan de samenleving. Dit vind ik een mooi voorbeeld van de dubbelrollen waar bestuurders in terecht kunnen komen en waar de rekenkamercommissie onlangs nog voor waarschuwde. Mijn fractie heeft de lijn dat we niet in dit soort dubbelrollen terecht moeten komen. Het is ook niet uit te leggen aan de burgers.

Aan het eind van de middag was er een vergadering van de agendacommissie. Hier worden de agenda’s van de raad en de commissies vastgesteld. We waren er snel klaar mee. Ik heb nog wel even aangegeven dat ik toch weer werd geconfronteerd met onverwachte presentaties in de commissies. Op zich zijn presentaties geen probleem maar dan moet dit wel bij de agendacommissie bekend zijn. We kunnen er dan in de tijdstoekenning rekening mee houden. ’s-Avonds zat ik weer in het gemeentehuis. Daar hebben we in de fractievergadering de raadsvergadering van donderdag doorgenomen en voorbereid.

Burgemeester van der Knaap is al weer meer dan drie maanden in functie en zijn voordracht door de Raad ligt nog verder achter ons. Maar daarmee is nog niet gezegd en geschreven dat zijn benoeming onomstreden is. De afgelopen maanden ben ik hierover door twee GroenLinks/PE leden benaderd. Een keer via een mail die weer via het mailadres van een ander lid bij mij kwam. Een onnodige omweg want je hoeft echt niet veel moeite te doen om de gegevens te vinden hoe je mij kunt bereiken. Het ging om een reactie van mij in de krant over de rol van van der Knaap in de zaak Spijkers, de klokkenluider van defensie. Mij werd verweten dat ik zou “meehuilen met de wolven”. Als dit terecht is dan moet dit ook gezegd worden maar het antwoord van de betreffende persoon op mijn vraag waarop de reactie gebaseerd is en of er wellicht informatie is die ik als lid van de vertrouwenscommissie heb gemist, was zeer teleurstellend. Van andere orde was de tweede reactie. Hierbij was zeer veel moeite gedaan om informatie bij te voegen welke eventueel belastend zou kunnen zijn. Nu sta ik op het standpunt dat de vertrouwenscommissie bij de voordracht destijds zeer zorgvuldig te werk is gegaan en zeker niet over een nacht ijs is gegaan. Overigens niet alleen de vertrouwenscommissie speelde hierin een rol maar ook het kabinet van de commissaris van de Koningin. En dit was allerminst een kleine rol. Maar als er informatie wordt aangedragen waarmee een nieuw licht op deze zaak wordt geworpen dan wil ik hier zeker mee aan de slag. Echter de aangedragen informatie kwam uit openbare bronnen en was allang bekend. Ik kon er niet veel mee. Maar dat is wel lastig duidelijk te maken door mij. Ik wil me heel graag verantwoorden en ik doe dat ook zo ver mogelijk als ik kan maar als lid van de vertrouwenscommissie heb ik ook een geheimhoudingsplicht en kan ik geen inzage geven in de argumenten van de vertrouwenscommissie anders dan die al zijn verwoord bij de voordracht. Doe ik dit wel dan is dit een politieke doodzonde en betekent dit onvermijdelijk mijn politiek Waterloo. Dat dit geen loze uitspraak is kan ik verduidelijken door aan te geven dat toen ik op 10 mei 2007 op mijn weblog schreef over de procedure bij de burgemeesters benoeming er direct een mail naar de voorzitter van de vertrouwenscommissie ging dat ik uit de school heb geklapt. Het ging toen dus nog helemaal niet over de inhoud van de zaak of over personen. Maar ik heb toen wel geleerd dat ik zeer alert moet zijn. Dit is een aspect dat ik zwaar meeweeg en waar voor mijn gevoel anderen, wellicht opgesloten in hun eigen waarheid, onvoldoende rekening mee houden. Dat dit onbevredigend is begrijp ik best. En daarom zie ik ook graag dat de leden die vinden dat van der Knaap niet integer is de zoektocht naar waarheidsvinding doorzetten en met harde feiten komen. Niet in de laatste plaats omdat het een zeer zware aantijging is. Iedereen is gebaat bij duidelijkheid. Alleen ik zal vanwege mijn positie hierbij geen nadrukkelijke rol meer spelen.