Eric Leltz  RSS feed    

Verdienen aan duurzaamheid

Zaterdag 07 november 2009

 eric leltz

In het Kyoto verdrag is afgesproken dat de 37 rijkste landen in de periode 2008-2012 in vergelijking tot 1990 5% minder broeikasgassen uitstoten. Omdat het klimaat niet bij de landsgrenzen ophoudt mogen ze die reductie ook in het buitenland behalen. Vandaar de vele “ontwikkelingshulp” projecten van het rijke westen in de derde wereld. Want voor veel minder geld krijg je daar dezelfde reductie in CO2 gemeten. De reductie wordt verrekend via emissiecertificaten. Met die certificaten in de hand kunnen de bedrijven in het westen meer CO2 uitstoten. En bij een duur productie proces tikt dat financieel snel aan. Er is nu een tendens om in de derde wereld niet bij bedrijven aan te kloppen maar om rechtstreeks de consument aan te spreken. Daar zijn er veel meer van en daar valt dus, mits goed aangepakt, heel veel reductie te behalen.

Een voorbeeld van een dergelijk project zien we in Mexico waar 30 miljoen spaarlampen worden uitgegeven. Gratis! En toch verdienen de deelnemende bedrijven ING, Philips en ENECO eraan. Juist door de handel in emissiecertificaten. Het verdienmodel ziet er als volgt uit. De lampen worden geleverd door Philips. Zij heeft dus een gegarandeerde afzet. Deze lampen worden in een keer afgerekend. Een deel wordt betaald door de Mexicaanse regering en de rest wordt geleend bij ING. ING ontvangt hierover rente. Daar zit hun winst. Eneco koopt de uitstootrechten in de vorm van emissiecertificaten en hoopt ze elders voor een hogere prijs te verkopen. En als dat lukt zijn er meerdere winnaars: de bedrijven die er aan verdienen, de Mexicaanse consument die een lagere energie rekening heeft en de wereldbevolking omdat de totale CO2 uitstoot omlaag gaat.  

      

Geplaatst in duurzaamheid | Er is 1 reactie

De groenste gemeente van Nederland

Donderdag 05 november 2009

eric leltz

Deze week behandelen we de begroting voor de jaren 2010 tot en met 2013. Het is een begroting van treurnis geworden. In 2010 moet de reserve worden aangesproken om de begroting sluitend te maken. In de jaren daarna staan er rode cijfers, oplopend tot meer dan 6 miljoen in 2013. Er is dus geen geld. Maar dat betekent nog niet dat dit college geen ambitie heeft. Dit college wil komend jaar “de groenste gemeente van Nederland” worden. Maar dan wordt groen meteen in een kortzichtige vorm gezien. Dus groene tuinen en perken. Als je groen wat ruimer interpreteert, dan kom je uit bij duurzaamheid. Koppel dan de ambitie aan bijvoorbeeld de millennium doelstellingen waar eerder deze raadsperiode een motie over is aangenomen. Die doelen vormen een mooie kapstok voor alle initiatieven om Ede de groenste gemeente van Nederland te laten worden. Laat dan zien dat Ede serieus aan die doelstellingen werkt. En als je op deze duurzame manier kijkt naar Ede, dan scoor je bijvoorbeeld met de verlichting op het tennispark van Keltenwoud minpunten in de competitie. Niet alleen om dat de lampen energie vreten maar ook omdat ze zeer verstorend werken op dieren. Als je door deze duurzame bril naar het groen kijkt, dan grijp je ook het initiatief van een paar pioniers om van de Doelenstraat een “Groene Doelenstraat” te maken met beide handen aan. Studenten van de Christelijke Hogeschool Ede hebben hier recent een rapport over aangeboden. En in de verlichtingsbogen in het centrum van Ede moeten dan natuurlijk meteen LED lampen worden ingedraaid. En als we dan volgend jaar onverhoopt niet worden uitgeroepen tot de groenste gemeente van Nederland, kunnen we zeggen dat we wel een van de meest duurzaamste gemeente van Nederland zijn. En dan organiseren we het jaar daarop wel zelf een wedstrijd “het groenste dorp van de gemeente Ede”. Die wedstrijd winnen we zeker.   

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

Alle beetjes helpen

Maandag 20 juli 2009

alle beetjes helpen

Een paar weken terug liet minister van der Hoeven zich ontvallen dat ze niet wist dat energie zo belangrijk is. Dan zou je toch denken dat een minister van Economische zaken wel weet dat energie ook economie is. Met deze uitspraak in het achterhoofd is het goed te begrijpen dat de ontwikkeling van duurzame energie in Nederland niet echt van de grond komt. Dat vereist namelijk een hele andere manier van kijken. En in die andere manier is ieder dak en ieder stukje grond een potentiële energiebron. En iedere bezitter van dat dak of dat stukje grond kan dus een decentrale producent worden. En dat is een fundamentele andere benadering dan de centrale energielevering zoals dat al jaren gaat. De energie kan lokaal worden opgewekt met bijvoorbeeld zonnepanelen, zonnecollectoren en kleine windmolens. Belangrijk is dan dat de opgewekte energie ook kan worden teruggeleverd aan het net. En dan zijn slimme energiemeters nodig. Maar daar is nog niet zo lang geleden een veto over uitgesproken omdat ze de privacy onvoldoende zouden beschermen.

De decentraal opgewekte energie is overigens meestal niet voldoende voor het hele huishouden maar is wel ondersteunend. Dus van teruggave aan het net is alleen sprake bij bedrijven of bij zeer zuinige gezinnen. Maar de mogelijkheid tot teruggave kan ook fungeren als katalysator en als mensen er eenmaal aan gewend zijn dat energie ook geld kan opleveren zal de wil om te produceren en zuiniger te leven toenemen. Ook het stellen van uitdagende doelen door de overheid zal hieraan bijdragen. En als je de doelen niet haalt is er geen man over boord zolang je er maar van leert zodat een volgende keer de kans weer een stukje groter wordt dat je de doelen wel haalt. Bovendien zorgen hoge doelen voor dynamiek zeker als je ze koppelt aan beleid op het gebied van innovatie. In een landelijk innovatiebeleid kan de kennis van een aantal potentieel belangrijke en kansrijke ontwikkelingen worden gekoppeld. Voorbeelden zijn kennis over windparken op zee en ICT-systemen voor energie netwerken zoals slimme meters.

Het komt neer op het maken van keuzes maar helaas is dit kabinet daar zwak in.

     

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

The green deal

Zaterdag 27 juni 2009

eric leltz

Door roekeloos gedrag van bestuurders over de hele wereld zitten we nu met een kredietcrisis. Voeg daarbij de klimaatcrisis en de voedselcrisis en de puinhoop is compleet. Onmiskenbaar hebben een aantal sectoren in onze economie al vlam gevat. Wie geld heeft blijft er op zitten. Dat zie je al bij grote uitgaven als huizen en auto’s. Na de zomer zal dit veel meer voelbaar worden. En het zijn niet alleen consumenten die de hand op de knip houden. Ook de kredietverstrekkers doen dit. We zitten midden in de problemen. En dat zien we aan de begroting van de gemeente Ede voor de jaren 2010-2013. Hoewel de gemeente Ede door een verantwoord begrotingsbeleid in de jaren dat het ons goed ging een behoorlijke financiële basis heeft gelegd kan nu alleen nog maar het hoog nodige worden gedaan. Voor iets extra’s is geen geld. GroenLinks/Progressief Ede durft de crisis als kans te zien. Dit kan door te investeren in een groene toekomst en in een eerlijker en rechtvaardiger samenleving. Dit vraagt om lef en het zien van mogelijkheden. Ook of juist als het tegenzit. De crisis als kans in plaats van bedreiging. We pleiten daarom voor een “Green Deal” waarmee investeringen in duurzaamheid voorrang krijgen. Een groene samenleving waarbij werk wordt gecreëerd door te investeren in bijvoorbeeld windmolens, zonnepanelen, elektrisch vervoer en isolatie van woningen. Dit gaat verder dan alleen maar de boel overeind houden. We kunnen en zullen dit samen bereiken.  

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties
<< 2345[6]78910 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee