Rollerskates
In 1979 stonden the Dolly Dots in de Nederlandse Top40 met ‘Rollerskating’. Daar hoorde natuurlijk ook een optreden in Toppop bij. Ik zie de dames nog zo voor me op TV, heel voorzichtig bewegend op de rollerskates, rondjes om elkaar draaiend en dan ook nog in de camera blijven kijken. Dat ging natuurlijk niet altijd even goed.
Het onderwerp ‘Rollerskating’ voor hun nieuwe hit was niet zomaar gekozen, rolschaatsen en skeeleren waren namelijk een echte hype in die tijd.
Rollerdisco
De rolschaats komt al uit de 18de eeuw maar pas eind jaren 70 van de vorige eeuw werd het een hype. Dat kwam aanvankelijk omdat vanuit Amerika het skeeleren overwaaide naar Europa. Daarnaast was discomuziek in opmars. En disco betekent dansen. En dansen op rollerskates of rolschaatsen, het zogehete ‘rollerdisco’, is dan net weer even iets spannender. De skates zag je dan ook terug in videoclips bij discohits uit die tijd zoals ‘Skate away’ van de groep Level, ‘Hell On Wheels’ van Cher, ‘Roller-skatin’ mate’ van Peaches and Herb en ‘Rollerball’ van Champagne, allen uit 1979 en natuurlijk ook in de film ‘Xanadu’ uit 1980 met Olivia Newton-John en Gene Kelly. In diverse scènes in die film worden de rolschaatsen, niet onverdienstelijk, onder gebonden.
Het duurde niet lang of de rollerskates domineerde het straatbeeld. Er werden rollerskate banen aangelegd en op de klanken van discomuziek uit gettoblasters vermaakte jongeren zich daar uitstekend. Maar zoals dat gaat met hypes daalde de belangstelling weer net zo snel als dat deze was opgekomen.
Corona
Overigens, door de Corona pandemie en de beperkingen die dit met zich mee bracht, werd massaal buiten gesport. Dat had een positief effect op het gebruik van rollerskates. Ze werden na jaren uit de kast gehaald of gekocht. En zo beleeft de rolschaats een ware revival. Zullen we dit binnenkort ook weer op de dansvloer merken? En doe jij dan (ook weer) mee?
The Onedin Line
Onlangs heb ik uit mijn platenkast het singletje ‘Home lovin’ man’ van de Brit Peter Gilmore gehaald en op de draaitafel gelegd. Het nummer gaat over een zeeman die na een lange reis weer bijna terug is bij zijn thuishaven. Het is niet zo verwonderlijk dat Peter een lied over een zeeman op de plaat zette want naast zanger was hij ook acteur. Zo speelde hij bijvoorbeeld de hoofdrol in de tv-serie ‘The Onedin Line’, een serie over het wel en wee van een Britse rederij aan het einde van de 19de eeuw. De begintune van deze serie staat op de andere kant van het singletje. Daarvoor hoefde Peter niet te zingen want dit is het instrumentale gedeelte uit het ballet Spartacus van de Armeense componist Katsjatoerian. Dat stuk is goed gekozen voor de serie want je hoort als het ware de schepen op de golven deinen. The Onedin Line werd op de Britse omroep BBC uitgezonden tussen 1971 en 1980. In Nederland werd de serie vanaf 1972 door de VARA uitgezonden.
Dinsdagavond
Wie zat op dinsdagavond ook gekluisterd aan de buis om de concurrentiestrijd te volgen van de door Peter gespeelde James Onedin, de conservatieve eigenaar van de lijnvaartdienst ‘the Onedin Line’, met de vooruitstrevende scheepsbouwer Albert Frazer? En dan was die Frazer ook nog getrouwd met Elizabeth, de zus van James. Dat kwam de familieverhoudingen natuurlijk niet ten goede. In die strijd is de overgang naar de moderne tijd in de scheepvaart, van houten naar stalen schepen en van zeilboten naar stoomschepen, goed te zien. James gaat ver om te kunnen slagen als reder. Hij trouwt zelfs met Anne, niet omdat hij van haar houdt maar omdat hij dan in het bezit komt van de schoener ‘Charlotte Rhodes’. In het begin moeten James en Anne de eindjes aan elkaar knopen en samen heel wat tegenwerking van concurrent Frazer doorstaan. Maar uiteindelijk wordt James ook een succesvol reder.
Serie
Menig gezin kroop medio jaren 70 samen in de huiskamer om te kijken naar de serie. De avonturen van de reder waren mateloos populair. En van die populariteit maakte Peter dus gebruik om ook zijn zangtalent ten toon te spreiden. In tegenstelling tot de serie werd dat commercieel minder gewaardeerd in Nederland. De single werd geen hit.
Overigens, in de serie sloot James dan wel een verstandshuwelijk met Anne, in werkelijkheid trouwde hij met haar. En tot zijn dood op 81-jarige leeftijd in 2013 bleven ze getrouwd. Anne overleed in 2021.
En, wat herinner jij je nog van The Onedin Line?
The Partridge Family
In het najaar van 1972 stond de groep the Partridge Family in de Nederlandse top10 met ‘I think I love you’. Deze groep kwam voort uit de komische Amerikaanse tv-serie ‘The Partridge Family’. In Amerika werd de serie tussen september 1970 en augustus 1974 uitgezonden. Vanaf mei 1972 waren de afleveringen ook op de Nederlandse televisie te zien. De slotaflevering was hier in september 1974.
Muzikaal gezin
De comedy ‘The Partridge Family’ draait om een muzikaal gezin bestaande uit een weduwe met vijf kinderen. Die kinderen, drie broers en twee zussen, beginnen een band en vragen hun moeder om mee te doen. Ze oefenen wekenlang in hun garage en gaan vervolgens toeren richting Las Vegas. Dit doen ze in een bontgekleurde oude schoolbus en onderweg beleven ze allerlei avonturen.
Tieneridool
De leden van de Partridge Family waren natuurlijk helemaal geen familie, het waren acteurs. Maar toch, de moeder was in het dagelijks leven wel degelijk de stiefmoeder van de oudste zoon. De belangrijkste rollen waren voor moeder Shirley en oudste zoon Keith. Keith werd gespeeld door David Cassidy en door de serie werd hij een heus tieneridool. Hij was samen met zijn moeder ook de enige die echt zong in de serie. De rest van de kinderen beperkte zich tot playbacken.
Na de top10 hit ‘I think I love you’ volgde in Nederland nog één Top40 hit voor de ‘familie’. Dat was ‘Looking through the eyes of love’ uit 1973.
Cassidymania
The Partridge Family was voor David het beginpunt voor een eigen zangcarrière. En die was behoorlijk succesvol. In Nederland viel dat nog wel mee maar in thuisland Amerika en vooral in Groot-Brittannië was er op een gegeven moment geen houden meer aan. Daar werd gesproken van ‘Cassidymania’ zoals the Beatles tien jaar eerder zorgde voor ‘Beatlemania’. In Amerika had David 4 Top40 hits waarvan ‘Cherish’ ook in de top10 stond. In Groot-Brittannië ging het nog een stapje verder, daar had David 9 top20 hits waarvan 5 in de top10 kwamen en twee, ‘How can I be sure’ en ‘Daydreamer/The puppy song’, ook op nr1.
Dementie
Toen de serie in 1974 eindigde, was het snel gedaan met de zangcarrière en de populariteit van David. Hij werd weer acteur maar greep ook naar de fles en raakte verslaafd aan alcohol. In februari 2017 maakte David bekend dat hij leed aan dementie en nog datzelfde jaar, op 21 november 2017, overleed hij 67 jaar jong.
Wat herinner jij je nog van The Partridge Family en David Cassidy? Was hij ook jouw idool?
A whiter shade of pale
En plotseling in de zomer van 1967 klonk in iedere huiskamer, op ieder met visnetten aangekleed feest in de garagebox en uit iedere transistorradio aan het strand, een Hammond orgel en een man die zong over ‘A whiter shade of pale’. Dit was heel iets anders dan de spielerei van beatgroepen van vier jongens met drie gitaren en een drumstel en ‘I love you’ teksten. Door de mengeling van elektrische gitaren, een nadrukkelijk aanwezig Hammond orgel, bombastische drums en aanzwellende violen lijkt dit meer op een klassiek stuk. En dan die mysterieuze tekst! Waar gaat dit over?
Overrompelend
Het overrompelende, ‘A whiter shade of pale’ van de Britse groep Procol Harum, was dan wel geen klassiek stuk maar het zou uitgroeien tot een ware popklassieker. Het nummer bleek een vroeg voorbeeld van wat later symfonische rock zou worden genoemd. Op 17 juni 1967 kwam de single van uit het niets op nr1 binnen in de Veronica top40, een prestatie die tot dan alleen de oppermachtige Beatles hadden geleverd. En de hele zomer lang bleef de single op nr1 staan. Ook op menig eindejaarslijstje van beste singles van 1967 pronkte het nummer bovenaan.
Tekst en muziek
Twee leden van de groep hebben ‘A whiter shade of pale’ geschreven, Gary Brooker componeerde de klassiek aandoende muziek en Keith Reid schreef de poëtische tekst. Gary haalde zijn muzikale inspiratie uit Bach’s 'Air On A G String' en Percy Sledge’s ‘When a man loves a woman’, een soulklassieker uit 1966. Volgens tekstschrijver Keith Reid gaat het lied over een verlegen jongen die zich moed indrinkt om op een feestje iemand aan te spreken en steeds meer dronken wordt. Het gaat dan ook helemaal mis met dat aanspreken en om dit naderende fiasco te beschrijven wordt als metafoor een scheepsramp gebruikt. De opmerkelijk titel hoorde Keith op een feestje waar dit letterlijk tegen een vrouw werd gezegd die er wel heel erg bleekjes moet hebben uitgezien.
Proces
Jaren later kreeg componist Gary nog een proces aan zijn broek omdat groepslid Matthew Fisher, bespeler van het Hammond orgel tijdens de plaatopname, van mening was dat zijn kenmerkende orgelklanken hebben bijgedragen aan het enorme succes van het nummer. En de rechter gaf hem gelijk. Zo krijgt Matthew sinds 2006, het jaar dat hij zijn klacht kenbaar maakte, 40% van de royalty's.
Revival
‘A whiter shade of pale’ maakte twee keer een revival mee. In 1972 werd het nummer opnieuw een hit omdat toen vele oude hits als Extended Play (EP) werden uitgebracht. Een EP is een single waar in plaats van twee liedjes, drie liedjes opstaan. Het nummer kwam, zeer uitzonderlijk, prompt weer op nr1. En eind 2021 stond ‘A whiter shade of pale’ hoog in de Top2000 omdat het het lievelingsnummer was van de dat jaar vermoorde Peter R. de Vries.
Archief
- oktober 2024
- september 2024
- augustus 2024
- juli 2024
- juni 2023
- mei 2023
- april 2023
- november 2022
- oktober 2022
- september 2022
- augustus 2022
- april 2022
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- oktober 2021
- september 2021
- augustus 2021
- juni 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
- juli 2010
- juni 2010
- mei 2010
- april 2010
- maart 2010
- februari 2010
- januari 2010
- december 2009
- november 2009
- oktober 2009
- september 2009
- augustus 2009
- juli 2009
- juni 2009
- mei 2009
- april 2009
- maart 2009
- februari 2009
- januari 2009
- december 2008
- november 2008
- oktober 2008
- september 2008
- augustus 2008
- juli 2008
- juni 2008
- mei 2008
- april 2008
- maart 2008
- februari 2008
- januari 2008
- december 2007
- november 2007
- oktober 2007
- september 2007
- augustus 2007
- juli 2007
- juni 2007
- mei 2007
- april 2007
- maart 2007
- februari 2007
- januari 2007
- december 2006
- november 2006
- oktober 2006
- september 2006
- augustus 2006
- juli 2006
- juni 2006
- mei 2006
- april 2006
- maart 2006
- februari 2006
- januari 2006
- december 2005
- november 2005
Rubrieken
- aanbesteding
- agendacommissie
- algemene zaken en middelen
- begroting
- bestuursakkoord
- bezuinigen
- Big data
- blog
- Boek: Organisaties in Transitie
- Bonussen
- Burgerparticipatie
- Cinemec
- Circus
- citymarketing
- Communicatie
- cultuur
- dagboek
- de zanding
- Den Bosch
- dierenwelzijn
- duurzaamheid
- Economie
- Economy for the common good
- ede oost
- europa
- Fairtrade
- fietsvervoer
- food valley
- fractie
- framing
- Gemeente.nu
- gemeenteraad
- GroenLinks
- groenlinks/progressief ede
- harskamp
- het nieuwe landgoed
- integratie
- integriteit
- Internet of Things
- jongerenraad
- kernhem
- kredietcrisis
- Leiderschap
- masterscreen
- milieu
- natura2000
- onderwijs
- Otterlo
- Out of the box
- Permar
- Presidium
- Privacy
- raadsledennieuws
- raadsvergadering
- raadsvragen
- Raadszaal
- reclamebelasting
- ruimtelijke ontwikkeling
- samen voor Ede
- samenleving
- Schoolbank
- Senspiratie
- spoorzone
- Stadslandbouw
- Starterslening
- stedenband
- Transitie
- UMTS
- veldhuizen
- vergrijzing
- verkiezingen
- Vertrouwelijkheid
- volksvertegenwoordiger
- VVV
- Walas
- Wielrennen
- WMO
- wonen in recreatiegebieden
- Woningmarkt
- Zorg