Eric Leltz  RSS feed    

Woensdag 7 juni 2006

Woensdag 07 juni 2006
“De gemeente als poort”, dat was de titel van een door de gemeente Ede georganiseerd congres dat ik deze dag samen met fractiegenoot Liesbeth heb bijgewoond. Op een compacte manier werden we in een ochtend bijgepraat over de rol van Informatie en Communicatietechnologie (ICT) bij de verbetering van de dienstverlening van een gemeente. Een heel goed initiatief van de gemeente op een van de vele mooie locaties die Ede rijk is, het nationaal park de Hoge Veluwe. Als sprekers waren uitgenodigd:
Annemarie Jorritsma, burgemeester van Almere Adjiedj Bakas, Trendwatcher Dick Rijken, expert nieuwe media Nico Jan Wijsman, gedeputeerde Gelderland
Het geheel werd aan een gepraat door Hans Bach. Veel te snel en mompelend deed hij aan het begin van het congres ook een duit in het zakje. Onnodig. Gelukkig was het podium vrij snel voor de sprekers. Eerst mevrouw Jorritsma. In een vloedvol betoog gaf zij aan dat de gemeente een schakel is in een keten. Deze keten moet goed op elkaar aansluiten om de dienstverlening te optimaliseren. Daarbij speelt ICT een grote rol. Verder moet de gemeente meer van buiten naar binnen werken. Met andere woorden: leef je in in de klant en kijk hoe deze naar de diensten kijkt. Hoewel het verleidelijk is, moet de discussie dan niet meer gaan over de middelen maar over de mensen die de processen moeten uitvoeren. De dienstverlenende houding van de ambtenaren is dan belangrijk. Dit vergt soms een cultuuromslag. Toch is dit nodig. De gemeente heeft op bepaalde gebieden een monopoly, dan heb je ook de plicht om het beter te doen. Het leidend adagium is dan “Hoe kan ik helpen”. Na de voordracht van Annemarie Jorritsma was het tijd voor een talkshow met de andere sprekers. Hierbij een aantal gemaakte opmerkingen. Trendwatcher Adjiedj Bakas had het over een ander soort burgerschap dat er aan komt. Een burger die veel meer parttime in een gemeente woont. Ofwel om dat deze meerdere huizen heeft of langere tijd maar afwisselend, in meerdere gemeentes woont. Ook de vergrijzing en de krimpende bevolking werd natuurlijk als trend genoemd. Deze trends hebben gevolgen voor de gemeentelijk dienstverlening. Veel moet maar kan ook digitaal. Dick Rijken sprak over de opkomst van informele organisaties waarbij een individu per keer bepaald waar deze zich bij aansluit. Daardoor neemt de georganiseerde sport bij bijvoorbeeld verenigingen af. Toch is iedereen gelijktijdig ook op zoek naar een identiteit. Deze wordt gezocht in de regio. De regio en dus ook de gemeente krijgt daardoor meer belang. Ook werd nog even het belang van vrijwilligers aangehaald om dingen van de grond te krijgen. Je moet het van de vrijwilligers hebben omdat betaalde krachten vaak onbetaalbaar zijn. Dan moet je maar voor lief nemen dat er af en toe iets mis gaat.

Maandag 29 mei 2006

Dinsdag 30 mei 2006
Deze avond een lezing over de invoering in Ede van de WMO (wet maatschappelijke ontwikkeling) bijgewoond. Deze wet gaat als het goed is, de tweede kamer moet hier nog over spreken, per 1 januari 2007 in. Uitgangspunten van de WMO is dat de burgers zoveel mogelijk zelfredzaam zijn voor wat betreft de huishoudelijke verzorging. Voor de echte zware zorg blijft de regeling via de AWBZ van kracht. De uitvoering van de huishoudelijke zorg zoals wassen, boodschappen doen, gezelschap houden, dient zoveel mogelijk door familie en vrienden in de directe omgeving te worden uitgevoerd. De gemeente faciliteert deze zogehete mantelzorgers. Het doel van de wet is dat iedereen zo lang mogelijk mee kan doen (en dus geen beroep doet op dure voorzieningen) maar daar is dan wel hulp van anderen bij nodig. De burger is in de eerste plaats zelf verantwoordelijk om dit te organiseren. De WMO heeft een sociale kant maar is ontegenzeggelijk ook een bezuinigingsmaatregel. De huishoudelijke zorg waarvan we gewend waren dat deze door externe instanties wordt uitgevoerd is onbetaalbaar geworden. Vandaar dat een beroep wordt gedaan op de vrijwilligers uit de directe omgeving. De angst is dan wel dat deze vrijwilligers onvoldoende toe komen aan hun eigen ontwikkeling. Omdat de mantelzorg traditioneel veel door vrouwen wordt gedaan kan de wet daarom negatieve gevolgen hebben voor de emancipatie.

Maandag 22 mei 2006

Maandag 22 mei 2006
Vandaag heb ik met een aantal raadsleden een bezoek gebracht aan Permar. Dit is een van de publiekrechtelijke organisaties in Nederland die de Wet sociale werkvoorziening uitvoeren. Door Permar kunnen ruim 800 mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking hun capaciteiten onder aangepaste arbeidsomstandigheden optimaal inzetten. Permar voert haar activiteiten uit voor de gemeenten Barneveld, Ede, Renkum, Scherpenzeel en Wageningen. Deze activiteiten bestrijken een breed veld. Aan de ene kant gaat het om wat zij noemen ‘mens ontwikkel trajecten’ en aan de andere kant om productie op het gebied van bijvoorbeeld groenbeheer en fabricage. Jarenlang lag de nadruk op het maken van productie, pas sinds kort ligt de nadruk meer op de ontwikkeling van de medewerkers. Permar maakt dus een ontwikkeling door van een productie gestuurde organisatie naar zoals zij dat noemen "een mens ontwikkel bedrijf". Ik ben rondgeleid door het complex aan de Horalaan en de directeur de heer Spiegelenberg heeft het een en ander verteld over Permar. Van hem hoorde ik dat Permar een samentrekking is van PERsoonlijke MARketing maar ook dat Permar er naar streeft om een derde van de medewerkers te detacheren bij andere bedrijven, een derde te laten werken buiten de beschutte omgeving van Permar en een derde binnen de beschutte omgeving. Voor de financien is Permar voor het grootste gedeelte afhankelijk van de provincie en de aangesloten gemeenten maar meer en meer moet Permar zichzelf kunnen bedruipen. Het geheel werd afgesloten met een buffet, maar dit heb ik maar overgeslagen omdat ik er als zelfbenoemd vegetariër niet veel te zoeken had.

Donderdag 18 mei 2006

Zaterdag 20 mei 2006
Vandaag geen politieke afspraken en kon ik de tijd nemen om de kranten te lezen. Zowel de Edesepost als Edestad hadden aandacht voor de raadsvragen die Groenlinks/PE heeft gesteld naar aanleiding van het bijstellen van de Eco ambities in Kernhem. Met een half oor ook nog geluisterd naar de jaarlijkse desillusie: het songfestival. Of beter gezegd de voorronde van het songfestival. Ook dit jaar zal Nederland het hoofdpodium niet mogen betreden omdat ze simpelweg niet door de voorrondes heen zijn gekomen. Dat blijkt ieder jaar nog een zeer lastige opgave te zijn.

Archief



Rubrieken