Na een paar weken rustig aan te hebben gedaan pak ik vandaag mijn politieke leven weer op. De afgelopen drie weken heb ik veel gereisd, veel indrukken opgedaan maar ook veel politieke stukken gelezen. En dan met name over de landelijke en de wereldpolitiek. Zo heb ik met veel plezier het rapport “De scherven opgeveegd” van de commissie Vreeman gelezen, waarin de problemen waarin de PvdA in de aanloop van de verkiezingen in terecht is gekomen worden geanalyseerd. En ook mijn eigen partij deed aan zelfonderzoek in het rapport “Scoren in de linkerbovenhoek”. Zeer herkenbaar worden daarin de dilemma’s beschreven waar GroenLinks in vastzit. Zowel bij de PvdA als bij Groenlinks is de verstikking van het vasthouden aan de ideologie een reëel gevaar voor stilstand. Het is in mijn ogen de dood in de pot voor politieke partijen als ze niet flexibel mee kunnen bewegen met de samenleving. En daar hoort het constant tegen het licht durven houden van de eigen waarden bij. Maar leg dan maar eens uit dat je toch ook wil vasthouden aan je idealen. Het wetenschappelijk bureau van GroenLinks geeft een handreiking voor een nieuw perspectief in het boek “De tijd vooruit” over de modernisering en de politieke positie van GroenLinks. Het boek is een hart onder de riem en voelt als een warme arm om mij heen. Ik sta niet alleen in de wens tot vernieuwing. Van het PvdA tweede kamerlid Mei Li Vos heb ik het boek “Het arbeidersparadijs” gelezen. Het gaat over de vraag wat werk voor mensen betekent en in het verlengde hiervan over het spanningsveld tussen de behoefte aan flexibiliteit en sociale zekerheid. En om het geheel in wereldse perspectief te plaatsen heb ik de boeken “I owe You” van Noreena Hertz en “Vijf voor twaalf” van Jean-Francois Rischard gelezen. Beide boeken gaan over de wereldproblemen. Het eerste over de groeiende internationale schuldenlast, het tweede over problemen op het gebied van milieu, armoede, vredeshandhaving en migratie. De vergaarde kennis ga ik combineren met mijn kennis over organisatiekunde. En dat hoop ik weer te kunnen gebruiken in de dagelijkse edese praktijk.

Na thuiskomst las ik in de krant dat het circus Colombaro is neergestreken op een camping in Harskamp. Dit circus heeft wilde dieren als zebra’s, kamelen en een (1) olifant. Helaas was de voorstelling al afgelopen vrijdag. Contact met de gemeente leerde mij dat er geen vergunning is aangevraagd door de campingeigenaar. Maar dit had dus wel moeten worden gedaan. En dan was het nog maar de vraag of de vergunning zou zijn verleend. Ik ga hiermee aan de slag. In de vakantie attendeerde Marije Eleveld van de PvdA mij erop dat op de site van het ministerie van LNV een concept Dierenwelzijnnota stond en dat tot medio augustus hier commentaar op kan worden geleverd. De nota viel tegen. Het was meer een raamwerk dat verder moet worden ingevuld. Hoe dat dan gaat gebeuren stond er niet bij. Toch heb ik maar wel een korte reactie gegeven.

Deze ochtend maar weer eens even de dieren van stal gehaald. Niet letterlijk maar wel figuurlijk. Sinds november loop ik te leuren met het welzijn van dieren. Eerst ging het nog alleen over een verbod op circussen met wilde dieren en later heb ik het breder getrokken met een nota dierenwelzijn. Deze discussienota staat op de site van Groenlinks/PE in de rubriek "publicaties". Ik gebruik bewust het woord “leuren” want zo voelt het langzamerhand. Lukt het op de agenda krijgen van dierenwelzijn dan nog wel, het echt inhoudelijk bespreekbaar maken is geen eenvoudige zaak gebleken. Dat heb ik inmiddels tot twee keer toe in de raad en een keer in de commissie BFO mogen ervaren. Maar laat ik nu net de eigenschap hebben dat ik uit tegenslag energie put. Dus ga ik door tot er een dierenwelzijn beleid is in Ede. Want dat er beleid komt is voor mij zeker, it’s only a matter of time. Wel zal ik de aanpak moeten veranderen. En daarom was ik vandaag samen met mede indiener van de motie Marije Eleveld, op het gemeentehuis om hierover te spreken met de verantwoordelijk wethouder. We hebben duidelijk gemaakt dat het ons op dit moment om beleid gaat en nog niet om allerlei uitvoerende zaken. En om beleid te maken zijn twee vragen belangrijk:

• wat willen we als gemeente met dierenwelzijn?
• en wat doen we al aan dierenwelzijn?

De eerste vraag moet binnen de raad worden bediscussieerd. Dan moet wel eerst de tweede vraag zijn beantwoord. In de motie zal dan ook dit punt worden aangescherpt. Dus breng nu maar eens in kaart wat we al doen. Noem het een nulmeting. En laat deze activiteiten vervolgens niet afhangen van een goed willende ambtenaar maar zorg dat de verantwoordelijkheid voor de uitvoering een plaats krijgt in de gemeentelijke organisatie. Vervolgens kunnen we dit spiegelen aan wat we willen, wat wettelijk moet en wat het nog dit jaar te ontvangen landelijk beleid zal voorschrijven. Dan komen de leemtes aan het licht. Op 10 mei komt het belang van dieren weer aan de orde in de raadsvergadering.

Dit is de enige avond deze week dat ik niet op pad ga voor de politiek. Mooi tijd om mijn post bij te werken en een aantal stukken te lezen. Daarnaast heb ik overleg gevoerd met Marije Eleveld van de PvdA over de door ons in te dienen motie over het dierenwelzijn. We zijn er uit en we gaan deze motie dan ook bij de raadsvergadering van 12 april indienen. In de commissie vergadering van februari gaven de meeste partijen aan wel wat te voelen voor een dierenwelzijn beleid maar zij gaven ook aan te willen wachten op het door de regering aangekondigde landelijk beleid dat nog dit jaar komt. Goed, dan wachten we daar op maar als dat beleid er komt willen we wel meteen aan de slag. En dan moet er wel geld voor zijn gereserveerd. Vandaar de motie. In het Presidium van vorige week is afgesproken dat ik namens de oppositie zitting neem in de sollicitatiecommissie voor de benoeming van de leden van de rekenkamercommissie. Gisteren kreeg ik hierover stukken in huis en vanavond heb ik mijn commentaar hierop gemaild naar de secretaris. Tot slot nog de fractievergadering van morgenavond voorbereid. Daar staan onze visie en onze sterke en minder sterke punten centraal. En dan wil ik het ook hebben over onze nabije toekomst...........

Ik was al vroeg in de avond op het gemeentehuis. Gisteren kregen alle fractievoorzitters het verzoek om vandaag naar het gemeentehuis te komen. Onderwerp van gesprek waren de onderhandelingen over de aankoop van de kazerneterreinen. Het college is hier gisteren voor naar Den Haag gegaan. Er liggen een paar opties open en volgende maand zal de knoop worden doorgehakt. Daarna zat ik even als plaatsvervangend lid bij de hoorcommissie bestemmingsplannen. Het ging dit keer over Kernhem en er waren ongeveer 35 zienswijzen binnengekomen. De indieners konden een toelichting geven. Het zijn openbare zittingen. Dit is natuurlijk een goede zaak. Maar het gevolg is wel dat de kamer vol zit met meerdere indieners en als je niet gewend bent om voor een groep te praten lijkt me dat toch een hele drempel. Wat dat betreft zal het geven van een toelichting voor alleen de commissie voor een aantal mensen toch een stuk prettiger zijn. En dan het dierenwelzijn. Het stond om 21:00 uur op de agenda van de commissie BFO en mede indiener Marije Eleveld van de PvdA en ik kwamen om iets voor negenen in de vergaderzaal. We konden vrij snel plaatsnemen om een toelichting te geven. Maar eerst vroeg de fractie van de SGP het woord. Zij wensten het onderwerp van de agenda te halen omdat het nieuwe kabinet dit jaar ook met een nota dierenwelzijn komt. Dit kunnen we volgens hen beter afwachten omdat er anders wellicht dubbel werk wordt gedaan. Maar omdat de andere fracties de notitie wel willen bespreken kon ik een korte toelichting geven. Ik ben ingegaan op de historie en heb nadrukkelijk aangegeven dat dit een discussienota is waarin staat vermeld wat al wordt gedaan aan dierenwelzijn en wat volgens de indieners vrij snel moet worden opgepakt. Met name over de laatste punten zou de discussie moeten gaan. Dan komen vragen als “Wat nemen we over?” en “Wat voegen we toe? Aan de orde. Maar er ontstond eigenlijk nauwelijks een inhoudelijke discussie. Het ging er eigenlijk meer over dat een invulling van het beleid nu nog te vroeg is. Jammer, want ik zie dit toch als een vlucht vooruit. Er kan nu al best veel worden gedaan. Denk dan aan het in samenhang brengen van de huidige activiteiten op het gebied van dierenwelzijn waardoor deze niet afhankelijk worden van het moment of van een ambtenaar maar ook aan het alvast uitvoeren van een aantal van de aanbevelingen. Maar het politieke leven is niet alleen vluchtig. Soms moet je ook geduld hebben en daarom zal ik inventariseren wat is gezegd en contact opnemen met Den Haag wanneer we de nota kunnen verwachten. Daar stem ik dan mijn strategie op af. En met in het achterhoofd dat alle fracties aangeven dat dierenwelzijn belangrijk is ben ik er van overtuigd dat er nog dit jaar een aanzet wordt gegeven voor een dierenbeleid in Ede. Het dierenwelzijn mag dan door de edese raad niet echt zijn opgepikt de pers was er wel bij. De lokale omroep Ede filmde voor het programma Valeidoscoop en Radio Gelderland belde mij met de vraag of ik morgenochtend live in de uitzending een toelichting wil geven op het verloop van de discussie.