Eric Leltz  RSS feed    

Vrijdag 6 oktober 2006

Zaterdag 07 oktober 2006
In het kader van het inwerkprogramma voor nieuwe raadsleden stond deze middag een workshop “Ontwikkelingsplan buitengebied en zoekzones Wonen en Werken” op het programma. Het onderwerp ligt duidelijk in het verlengde van de activiteiten van de raadscommissie “ruimtelijke ontwikkeling”. Er was een redelijke opkomst: dertien raadsleden en fractievolgers hadden de weg naar deze workshop gevonden. Samen met Mustafa vertegenwoordigde ik GroenLinks/PE. Zoals gebruikelijk was het weer een goed en verzorgd programma waarbij drie sprekers, wethouder Wilke Dekker, Andries van den Berg en Martin Looije, dieper ingingen op de onderwerpen. Het buitengebied van Ede is een van de grootste van Nederland. In dat buitengebied staan veel schuren met woningen. In die schuren huizen soms dieren en dan noemen we die schuren ineens stallen. De gemeente heeft aan iedere bewoner van het buitengebied gevraagd wat de toekomstplannen zijn. Is uitbreiding aan de orde of denkt men aan ophouden met het agrarisch bestaan omdat er geen opvolging is? In het laatste geval werkt de gemeente mee aan wat genoemd wordt een “warme sanering”, zodat de agrariër kan afrekenen met de fiscus en de stallen kunnen worden weggehaald. Voor dit weghalen zijn natuurlijk wel weer duidelijke regels. Deze regels zijn vastgelegd in allerlei planologische stukken. Zo is er door de provincie voor de buitengebieden als het ware eerst een fundament gelegd. Dat fundament heet het reconstructieplan. Daar boven op of beter daarbinnen, komt het structuurplan en vervolgens komt de gemeente met het bestemmingsplan. Dit laatste plan moet weer passen in de eerder gestelde kaders van het structuurplan. Gevolg is dat je als gemeente alert moet zijn om tijdig bepaalde wensen te kunnen inbrengen. Met veel humor vertelde Wilke Dekker over de soms moeizame relatie tussen provincie en gemeente. Zo wil de provincie eigenlijk zoveel mogelijk mensen huisvesten in de vrijkomende en verbouwde schuren in de buitengebieden terwijl de gemeente liever jonge gezinnen en starters, zoals studenten, aan de rand van het dorp en dicht bij de voorzieningen ziet. De gemeentelijke wens heeft als voordeel de verhoging van de leefbaarheid van het dorp, maar dit kan dan weer botsen met het mogelijk verdwijnen van het dorpse karakter. De aanpak van de provincie genereert natuurlijk weer veel autoverkeer in het buitengebied en het mogelijke verdwijnen van het typische karakter van het buitengebied. Toch is het van belang om een innige relatie met de provincie te onderhouden omdat zij gelden beschikbaar hebben voor projecten. Om die reden heeft Ede als het ware steeds projecten op de plank liggen die dan kunnen worden ingediend zodra een kans zich voordoet. In de perspectiefnota van de gemeente is een bedrag van 5 miljoen euro opgevoerd voor het buitengebied. In het algemeen wordt bij de projecten gerekend met de sleutel dat tegenover 1 euro van de gemeente, 4 euro’s van de provincie staan. Bijgevolg is dus potentieel 25 miljoen euro beschikbaar voor het Edese buitengebied. Terloops werd nog even ingegaan op het typische karakter van de Veluwnaar. Gewend aan de schrale grond is deze gericht op overleven. Die mentaliteit komt in het contact met de agrariër steeds weer terug.
Geplaatst in dagboek | Er zijn geen reacties

Zaterdag 7 oktober 2006

Zaterdag 07 oktober 2006
Zo nu en dan ben je deelgenoot van een mooi initiatief. Vandaag was ik er bij! Ondernemer Gerben Kuipers van Cinemec had een voorstelling georganiseerd van de documentaire “an inconvenient truth” van regisseur Davis Guggenheim over de bedreigingen van het broeikaseffect. Het goede initiatief van Gerben Kuipers is ook opgepakt door de gemeente want zij maakt het mogelijk dat de komende week alle middelbare scholieren in Ede gratis naar deze film kunnen. Als de klimaatverandering ieder zo ter harte gaat dan moet het wel snel de goede kant op gaan. Ik hoop dat de opleidingsmanagers het gewone programma even opzij kunnen schuiven en een paar uurtjes zullen inlassen voor deze milieules. Hoe eerder de jongeren zich bewust worden van de gevolgen van de opwarming van de aarde hoe beter. Overigens zijn via de gemeente ook alle raadsleden en fractievolgers uitgenodigd om de film op 16 oktober te gaan bekijken. Omdat ik op die dag een commissie vergadering heb en in de krant las dat er vandaag ook een speciale voorstelling is, heb ik Gerben Kuipers gebeld met de vraag of ik vandaag kon aanschuiven. Dat was geen probleem. De film, in goed Nederlands “een ongemakkelijke waarheid” is eigenlijk een opname van een lezing van Al Gore, voormalig vice-president van de USA, vermengt met beelden uit zijn persoonlijk leven. Deze laatste beelden geven een mooie inkijk in de motieven van Al Gore. Het is een echt Amerikaans product, degelijk en gelikt waarbij de visuele mogelijkheid van het medium film ten volle wordt benut. Maar de film geeft ook een indrukwekkend beeld van waar we eigenlijk mee bezig zijn. Op zich zijn de getoonde gevolgen van het broeikaseffect en de uitleg hierover niet nieuw. Maar de kracht van de film zit hierin dat het allemaal op een rij wordt gezet. Vooraf aan de film waren drie sprekers die ieder vanuit hun eigen deskundigheid hun licht over het broeikaseffect lieten schijnen. De reacties van Harry Otten van Meteo Consult en Rik Leemans van de Universiteit Wageningen lagen in het verlengde van de film. De reactie van Salomon Kroonenberg van de TU Delft, was echter dat klimaatverandering van alle tijden is en dat er dus eigenlijk niets nieuws onder de zon is. En al zei hij dat niet met zoveel woorden, niets om je druk over te maken. Dat zie je echter pas als je de ontwikkeling van de wereld bekijkt over miljoenen jaren en niet zoals nu over maximaal 500 jaar. Want dat is de termijn waarop gegevens over het weer pas gedetailleerd worden bijgehouden. De heer Kroonenberg kreeg met zijn opmerkelijke visie de handen gelukkig niet op elkaar.
Geplaatst in dagboek | Er zijn geen reacties
<< 12[3] >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee