Eric Leltz  RSS feed    

Graag wel over je eigen graf heen regeren.

Donderdag 03 maart 2022

Eric Leltz
De gemeenteraadsverkiezingen komen er aan en de plannen gebundeld in de partijprogramma’s staan weer bol van de goede voornemens. Onontkoombaar is het bouwen van woningen een van die goede voornemens. In het verleden is onvoldoende geanticipeerd op de vraag naar woningen, waardoor een tekort is ontstaan en nu zal dit tekort, het liefst binnen een raadsperiode, worden ingehaald. En dus worden alle vrijliggende stukken grond in de gemeente ingepland voor woningbouw, worden kantoren omgebouwd tot studentenwoningen en kerken tot appartementencomplexen. ‘Bouwen, bouwen, bouwen’ is het mantra. Dat de partijen daarbij laten zien dat ze goed op de korte termijn kunnen denken maar wat minder op de lange termijn mag het plezier niet wegnemen. Hoe belangrijk het hebben van een dak boven je hoofd ook is, wat de politici uit het oog verliezen is het welzijn en welbevinden op de langere termijn. Het steeds meer verstenen van de stad maakt van de stad een compacte anonieme stad en waar mensen dicht op elkaar wonen gaat de leefbaarheid drastisch achteruit. Dan gaat het niet alleen om sociale verbindingen maar ook om gezondheid. Planten en bomen hebben een grote invloed op de kwaliteit van de leefomgeving. Groen verfraait de omgeving, geeft ruimte aan ontspanning en beweging en dempt het verkeerslawaai. Daarnaast verbeteren bomen de structuur van de bodem en zorgen ze er voor dat meer water kan worden vastgehouden waardoor bij hevige regenval minder wateroverlast ontstaat. Bomen geven ook schaduw en bevochtigen de lucht. Hierdoor worden extreme temperaturen in de stad beperkt en voelt het koeler. Bovendien levert een groene omgeving een belangrijke bijdrage aan de luchtkwaliteit in de stad door het verlagen van de hoeveelheid fijnstof.

Politici in de groef

Het afwegen van belangen zal meer centraal moeten staan. Maar als het vizier in de gemeentepolitiek eenmaal is gericht op ‘bouwen, bouwen, bouwen’, is die richting moeilijk te veranderen. Politici zitten dan al in de groef dat door de nieuwbouw de stad wordt ‘versterkt’ of ‘geoptimaliseerd’. Eufemistische kreten die moeten verdoezelen dat wat de inwoners ook zeggen of vinden, de bouw wel gewoon door moet gaan. Want politici willen niet alleen dolgraag de wens van woningzoekenden honoreren, ze voelen ook de hete adem van projectontwikkelaars in de nek. Dezelfde projectontwikkelaars waarmee hun wethouders geregeld om de tafel zitten. Menigeen die op de nadelen van al dat bouwen durft te wijzen, wordt weggezet als egoïst, groene drammer of NIMBY-type. En als de bezwaarmakers zich dan nog steeds niet laten afschrikken wordt de kaart van de ‘tijdelijke bouw’ uitgespeeld. Is weleens in kaart gebracht hoeveel van de na de tweede wereldoorlog neergezette ‘tijdelijke woningen’ er nog steeds staan?

Een brede en een verre blik

Oog hebben voor het sociaal belang is een goede zaak. Maar kijk dan ook met een brede en verre blik. Een brede blik omdat het niet alleen om woningbouw gaat maar bijvoorbeeld ook om leefbaarheid, behoud van groen en sociale veiligheid. En een verre blik omdat het niet alleen over het nu gaat maar ook over het straks, de toekomst, want die huizen staan er nog wel even. Ook dan moet de stad leefbaar zijn. De verantwoordelijkheid daarvoor moet nu al worden gedragen want besluiten van nu hebben grote gevolgen voor later. 

In het besef dat jezelf nooit in de schaduw van de boom zal zitten die je vandaag plant, moet je dus juist wel over je graf heen regeren. Voorkom daarom dat de oplossingen van vandaag de problemen van morgen worden. 

Archief



Rubrieken