Eric Leltz  RSS feed    

Een zware klus voor een licht college

Zaterdag 12 december 2009

      

eric leltz   

   

Deze week in het nieuws: 

  • CDA Arnhem pleit voor "Krikke norm" bij vaststelling maximale salaris
  • Gemeente Ede moet nog harder bezuinigen

Beide berichten geven mij het gevoel dat het geen kwaad kan om het begin dit jaar door de fracties Gemeentebelangen, D66 en GroenLinks/PE verspreidde pamflet "maak van een kikker een prinses" over de kansen en bedreigingen van de financiële crisis, nogmaals onder de aandacht te brengen.  

Wat het eerste artikel betreft: in het pamflet hebben genoemde fracties het in voorstel 4 al over de "van der Knaap" norm. Hoewel bijna een jaar later is het goed dat een dergelijke  "burgemeestersnorm" breed wordt opgepakt.

Wat het tweede punt betreft: hieruit blijkt maar weer hoe slecht de mate van urgentie is ingeschat door het edese college en in haar kielzog de college partijen. De situatie is vele malen erger dan is voorgeschoteld mede omdat er door het college van Ede veel te laat actie is ondernomen. En dat terwijl zij hier wel op is gewezen. Let wel, het pamflet "maak van een kikker een prinses" is in januari 2009 aangeboden aan het college. Pas in november 2009 moet het college, en dan ook nog met een motie, worden gedwongen om in actie te komen. Een duidelijker brevet van onvermogen om een gemeente te besturen in deze lastige tijd kun je niet ontvangen.

      

Geplaatst in kredietcrisis | Er zijn geen reacties

Pragmatisme in de politiek

Zondag 06 december 2009

    

eric leltz

 

Langzaam zie ik de linkse politiek verschuiven van ideologisch gedreven naar pragmatisme. Van vasthouden aan dogma’s naar “inschuiven en uitschuiven” om doelen te bereiken. Naar de achterban is dit niet altijd gemakkelijk uit te leggen. Maar dat moet je wel doen want anders loop je veel te ver voor de muziek uit. En er moet wel binding blijven. Bij de linkse achterban leeft nog vaak een ideologie. Daar ligt, denk ik, een belangrijke reden waarom mensen eerder lid worden van een belangenorganisatie als bijvoorbeeld Greenpeace dan van een politieke partij. Deze organisaties kunnen veel gemakkelijker vanuit een ideologie dogmatisch, in de goed zin van het woord, voor hun wereld ten strijde trekken. Maar dit is wel een deel van de wereld, hun wereld. In de politiek gaat het om meer, dan moeten deelbelangen tegen elkaar worden afgewogen en gaat het ook om het algemeen belang. En juist deze afweging geeft de politieke haar politieke dimensie. En natuurlijk kun je ook politiek bedrijven vanuit een aspect maar doorgaans krijg je daar niet breed de handen voor op elkaar en blijft het bij applaus in eigen huis. Maar of je hiermee echt iets veranderd is wel de vraag.

Ik merk dit spanningsveld nu ook bij de samenstelling van de kandidatenlijst en het verkiezingsprogramma. Bij de kandidatenlijst kun je heel secuur te werk gaan en kijken hoe je het sterkste team kunt samenstellen. Maar je bent dan wel naar binnen gericht. Je kunt ook kijken naar wat de kiezer gaat doen. Deze geeft, zeker bij een partij als GroenLinks/Progressief Ede, een vrouw en een allochtoon alle ruimte. Als je dit beseft en je door pragmatisme laat leiden zet je hen dus hoog op de lijst. En bij het programma een zelfde redenering. Geef je de fractie een boodschappenlijstje mee met gedetailleerde doelen of laat je ruimte waar de fractie vervolgens afhankelijk van de situatie en op zoek naar een meerderheid zelf invulling aan kan geven? Oftewel ben je de missionaris die andere overtuigd van de enige waarheid of stel je jezelf iets genuanceerder op met het risico dat de achterban zich niet herkent in het uiteindelijk genomen besluit. Ik kies voor pragmatisme en de uitdaging is dan om binnen gehoorsafstand te blijven.

     

Geplaatst in volksvertegenwoordiger | Er zijn 2 reacties
<< 1[2] >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee