Eric Leltz  RSS feed    

De raad krijgt les over de islam

Dinsdag 15 januari 2008

Om 16.15 uur begon de bijeenkomst over de Islam en haar verschillende stromingen. Maar voordat ik in de raadszaal plaats kon nemen moest ik nog wel langs een bodyguard en door een detectiepoortje. Deze veiligheidsmaatregelen waren nodig omdat diverse wethouders en raadsleden mailtjes en brieven hadden ontvangen met dreigende taal. Tja, en weer brokkelt een steentje af van de mythe dat Nederland zo tolerant is. Niet dus. En natuurlijk gaat het om een minderheid en natuurlijk weet ik dat, maar het zijn ook mensen die dit doen. En dat stemt mij triest. De bijeenkomst zelf leerde mij niet al te veel nieuws. Ik ga vrijwel nooit blanco naar een lezing. Door mij voor te bereiden op het onderwerp, al is het maar 10 minuten, heb ik een kapstok om de woorden aan op te hangen en pak ik dus veel beter de essentie van de lezing mee. Dus dat er stromingen zijn en dat deze stromingen zijn ontstaan door een opvolgingsconflict na het overlijden van Mohammed was bekend. Interessanter waren een aantal al of niet prikkelend bedoelde uitspraken van de vertegenwoordiger van de islamitische academie. Zoals “het salafisme is de Staphorst variant van de islam” en “van de ongeveer 850.000 moslims zijn circa 2000 extremist. Deze rotte appels moet je isoleren”. Bij de eerste uitspraak kwamen bij mij beelden boven die ik niet echt goed met elkaar kon combineren. Daarnaast zijn het uitspraken die ik als niet moslim niet snel zou hanteren. De vrijheid van meningsuiting is een groot goed. En dit recht zal ik altijd blijven verdedigen. Maar bij rechten horen ook plichten en een van de plichten van een volwaardig lid van de samenleving is dat je jezelf ook mag afvragen of alles wat gezegd kan worden ook gezegd moet worden. In de discussie zei een van de inleiders ook dat het is misgegaan door een gebrek aan opvoeding. Dat sloot wel aan bij de lezing van Paul Scheffer waar ik maandag bij aanwezig was. Hij gaf aan dat de drie belangrijke plaatsen waar verantwoordelijkheid wordt geleerd, het gezin, de school en de arbeidsplaats, voor bepaalde groepen onder druk zijn komen te staan. In het gezin omdat er een verwijdering is ontstaan tussen de ouders en de kinderen. De ouders zijn nog erg georiënteerd op hun land van herkomst. Een van de sprekers noemde dit stagnatie waarin de ouders zijn blijven steken in de religie van het ouderland. Overigens veelal ook gevoed door Imams van daar. De jongeren zijn gericht op de samenleving van de straat. En ouders en jongeren hebben geen gedeeld beeld van elkaars wereld. Al met al kijk ik met een goed gevoel terug naar de bijeenkomst. Sterk dat het edese gemeentebestuur zo in elkaar zit dat we een dergelijke bijeenkomst gewoon beleggen.

In de avond ben ik naar de nieuwjaarsreceptie van de VVD geweest waar tevens afscheid werd genomen van de begin volgende maand aftredende fractievoorzitter Willy Hulsebos.

Geplaatst in integratie | Er zijn geen reacties

Het multiculturele drama

Maandag 14 januari 2008

Paul Scheffer werd begin deze eeuw wereldberoemd in Nederland met zijn artikel in NRC Handelsblad over het multiculturele drama. In dit artikel stelt hij dat het multiculturele drama dat zich in onze samenleving voltrekt de grootste bedreiging voor de maatschappelijke vrede is. Het artikel gaf veel stof tot discussie. Inmiddels zijn we jaren verder maar of we nu anders tegen de samenleving aankijken? Laat staan dat er iets wezenlijks is veranderd? De vraag stellen is deze beantwoorden. Paul Scheffer heeft inmiddels een nieuw boek geschreven: Het land van aankomst. In dit boek werkt hij zijn visie op migratie en de multiculturele samenleving verder uit. Vandaag gaf hij een lezing hierover. Scheffer gaf aan dat er bij integratie veel wordt gekeken naar de aanpassingsproblemen van de mensen die aankomen maar dat het gevoel van verlies van de mensen die er al waren ook meetelt. Hij maakte een vergelijking met de migratie van meer dan 100 jaar geleden in Amerika. Hij zag hierbij de volgende lijn: eerst komt de vermijding. Beide kanten houden afstand tot elkaar. Zo ontstonden Chinatown en Little Italy. Daarna komt een fase van conflict. Meestal is dit pas bij de tweede generatie migranten. Deze generatie wenst niet meer een afstand tot de samenleving en wil een plek veroveren. Deze fase wordt gevolgd door assimilatie. Hierbij zijn twee begrippen van belang. Ten eerste wederkerigheid. Je kunt niet van de anderen iets vragen wat jezelf niet wil of kunt. Denk aan details over de geschiedenis die een nieuwkomer moet weten om te kunnen inburgeren. Ten tweede moet gewerkt worden aan een gedeelde horizon. Een gezamenlijk beeld van de toekomst. Deze derde fase was nog niet echt goed uitgewerkt. Duidelijk was dat Scheffer hier nog mee bezig is. Wellicht voer voor een volgend boek. Zonder nu de samenleving als een bedrijf te willen zien, zijn voor mij de parallellen met mijn eigen vakgebied, de organisatiekunde, opvallend. Om een krachtig bedrijf te krijgen is het essentieel dat er een gedeelde visie is. Gedeeld door medewerkers en management. Dat is de gedeelde horizon van Scheffer. En wat de fasering betreft. Het verloop van een veranderingsproces, en dat is integratie toch in de kern, wordt vaak als volgt weergegeven:

  1. Gevoel van onwerkelijkheid
  2. Ontkenning
  3. Conflict met de situatie
  4. Loslaten van het verleden
  5. Onderzoeken van de nieuwe mogelijkheden
  6. Zoeken naar zin en betekenis
  7. Integratie

En echt in de organisatie literatuur heet de laatste fase integratie. Als je dit vergelijkt zit Scheffer met zijn boek nog maar in fase 3. In de avond hadden we een fractievergadering en hebben we de commissie vergaderingen van volgende week voorbereid. Thuisgekomen vond ik een anonieme brief over de islam bijeenkomst van morgen in mijn brievenbus. Allemaal erg onsamenhangend en met taalfouten. Maar ik begreep wel dat de schrijver het maar niets vindt al die “koranlessen”. Het zij zo. Ik heb de brief bij de stroom van hatemails gelegd.

Geplaatst in integratie | Er zijn geen reacties

Hatemails voor raadsleden

Vrijdag 11 januari 2008

Het is de tijd van de nieuwjaarsrecepties. Vorig jaar ben ik nog op alle uitnodigingen ingegaan maar dit jaar doe ik het wat rustiger aan. Vandaag ben ik naar de receptie van de PvdA gegaan en dinsdag ga ik nog naar de VVD. Dat is het dan. De PvdA zat in het historisch museum. Dat was wel aardig gekozen want daar loopt op dit moment de tentoonstelling “Booming Ede”. Kon ik daar meteen een kijkje nemen. Verder waren er wat toespraken met al of niet rood gekleurde vergezichten. Ik hoorde ook dat een aantal raadsleden hatemails hebben ontvangen naar aanleiding van de informatiemiddag over de Islam aanstaande dinsdag. Een mooie vorm van bekrompenheid. Overigens niet alle raadsleden hebben de mails ontvangen. Wat de reden is van deze selectie is onduidelijk. Het lijkt een willekeurig gekozen groep. Mij hebben ze (nog) niet weten te vinden. En dat is maar goed ook want bij mij valt niet veel eer te behalen. Het is goed als mensen hun emoties de vrije loop laten en dat mag soms ook wel eens over het randje gaan. En gebeurt dit zo vaak dat ik er last van begin te krijgen, dan geef ik het gewoon uithanden. Daar hebben we in Nederland een mooi systeem voor. Verder ook nog gesproken over de commotie over de rookkamer voor de nieuwe burgemeester. Een slecht begin lijkt me als je meteen zo prominent met je verslaving op de kaart wordt gezet. Dat blijft aan je plakken. En dan gaat het natuurlijk niet alleen over de verslaving maar ook over het ontbreken van de voorbeeldfunctie. Inmiddels zijn door de VVD raadsvragen gesteld, dus dit krijgt nog een staartje.

Geplaatst in integratie | Er zijn geen reacties

In gesprek

Woensdag 19 december 2007

Een tijd geleden kwam via mijn weblog een verzoek binnen van een meneer voor een afspraak. Vandaag hebben we in het gemeentehuis afgesproken. Wat ik dacht werd bevestigd: de meneer voelde zich niet serieus genomen door de gemeente. Het was hetzelfde liedje dat ik de laatste tijd wel vaker heb gehoord. In het Presidium van afgelopen maandag heb ik nog vragen gesteld over het gevoel dat bij mijn fractie leeft dat de laatste tijd meer burgers ontevreden zijn over de afhandeling van zaken door de gemeente. Ik kon ter plekke niet veel doen. Wel heb ik goed geluisterd en aantekeningen gemaakt. Hiermee ga ik aan de slag. Omdat ik toch op het gemeentehuis was heb ik meteen een afspraak gemaakt over de voorbereiding van de discussie over de notitie “een stip op de horizon”. De notitie die GroenLinks/PE samen met de fractie van de VVD heeft gemaakt.

Geplaatst in integratie | Er zijn geen reacties
<< 12[3]4 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee