Eric Leltz  RSS feed    

Het multiculturele drama

Maandag 14 januari 2008

Paul Scheffer werd begin deze eeuw wereldberoemd in Nederland met zijn artikel in NRC Handelsblad over het multiculturele drama. In dit artikel stelt hij dat het multiculturele drama dat zich in onze samenleving voltrekt de grootste bedreiging voor de maatschappelijke vrede is. Het artikel gaf veel stof tot discussie. Inmiddels zijn we jaren verder maar of we nu anders tegen de samenleving aankijken? Laat staan dat er iets wezenlijks is veranderd? De vraag stellen is deze beantwoorden. Paul Scheffer heeft inmiddels een nieuw boek geschreven: Het land van aankomst. In dit boek werkt hij zijn visie op migratie en de multiculturele samenleving verder uit. Vandaag gaf hij een lezing hierover. Scheffer gaf aan dat er bij integratie veel wordt gekeken naar de aanpassingsproblemen van de mensen die aankomen maar dat het gevoel van verlies van de mensen die er al waren ook meetelt. Hij maakte een vergelijking met de migratie van meer dan 100 jaar geleden in Amerika. Hij zag hierbij de volgende lijn: eerst komt de vermijding. Beide kanten houden afstand tot elkaar. Zo ontstonden Chinatown en Little Italy. Daarna komt een fase van conflict. Meestal is dit pas bij de tweede generatie migranten. Deze generatie wenst niet meer een afstand tot de samenleving en wil een plek veroveren. Deze fase wordt gevolgd door assimilatie. Hierbij zijn twee begrippen van belang. Ten eerste wederkerigheid. Je kunt niet van de anderen iets vragen wat jezelf niet wil of kunt. Denk aan details over de geschiedenis die een nieuwkomer moet weten om te kunnen inburgeren. Ten tweede moet gewerkt worden aan een gedeelde horizon. Een gezamenlijk beeld van de toekomst. Deze derde fase was nog niet echt goed uitgewerkt. Duidelijk was dat Scheffer hier nog mee bezig is. Wellicht voer voor een volgend boek. Zonder nu de samenleving als een bedrijf te willen zien, zijn voor mij de parallellen met mijn eigen vakgebied, de organisatiekunde, opvallend. Om een krachtig bedrijf te krijgen is het essentieel dat er een gedeelde visie is. Gedeeld door medewerkers en management. Dat is de gedeelde horizon van Scheffer. En wat de fasering betreft. Het verloop van een veranderingsproces, en dat is integratie toch in de kern, wordt vaak als volgt weergegeven:

  1. Gevoel van onwerkelijkheid
  2. Ontkenning
  3. Conflict met de situatie
  4. Loslaten van het verleden
  5. Onderzoeken van de nieuwe mogelijkheden
  6. Zoeken naar zin en betekenis
  7. Integratie

En echt in de organisatie literatuur heet de laatste fase integratie. Als je dit vergelijkt zit Scheffer met zijn boek nog maar in fase 3. In de avond hadden we een fractievergadering en hebben we de commissie vergaderingen van volgende week voorbereid. Thuisgekomen vond ik een anonieme brief over de islam bijeenkomst van morgen in mijn brievenbus. Allemaal erg onsamenhangend en met taalfouten. Maar ik begreep wel dat de schrijver het maar niets vindt al die “koranlessen”. Het zij zo. Ik heb de brief bij de stroom van hatemails gelegd.



Reactie geven

Naam *
Email *
Website
Bericht *

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee