Weblog van Eric Leltz ||

Hu voor Nu en straks

Maandag 18 april 2016

Woord vooraf

Dit is de eerste pagina van een pamflet dat ik vanuit een oprechte zorg over de situatie binnen de Hogeschool Utrecht, op verzoek van het opleidingsmanagement heb geschreven. Dit stuk is niet geschreven door interviews af te nemen en notulen te lezen, wel door observatie van binnenuit te combineren met mijn kennis van verbetermanagement en mijn ervaring als auditor en met het leiden van een onderwijsorganisatie in transitie.

En natuurlijk is dit een gekleurd beeld, mijn kleur! Het is eenvoudig om dit af te doen als klaagzang of om met tegenargumenten het een en ander te weerleggen. Ik heb het allemaal wel zo ervaren. Het toont betrokkenheid bij de organisatie. Gebruik dit document om die reden liever als reflectie.

In het oorspronkelijke pamflet zit een aanzet om binnen 2 jaar weer binnen de top3 van Nederlandse opleidingen te staan.

Inleiding (context)

De samenleving verandert. We gaan

Van bezit van goederen naar gebruik
Van lineair georganiseerd naar circulair
Van global naar 'glocal'
Van verzorging naar participatie
Van verticaal georganiseerd naar horizontaal
Van ik naar samen

Onder druk van deze ingrijpende veranderingen staan organisaties voor de uitdaging om zich opnieuw uit te vinden. De bestaande manier van werken knelt steeds meer. De systeemwereld waar 'meetbaar' (meten is weten) centraal staat sluit steeds minder aan op de leefwereld waar 'merkbaar' centraal staat.

In ruim honderd jaar is de wereld ingrijpend veranderd maar de hiërarchische organisatiepiramide uit het industriële tijdperk is nog steeds het dominante organisatiemodel. Voor wie het wil zien zijn de veranderingen duidelijk zichtbaar in concepten als Uber en AirBnB maar ook in het zzp-schap of crowdfunding initiatieven. En degene die het niet willen zien? Zij kunnen eenvoudig de signalen negeren en voorbeelden noemen van mislukkingen.

En toch, de transitie is als een veenbrand die opeens overal kan oplaaien. Een goede aanleiding hiervoor is de generatie die er aan komt. De generatie die nu studeert, ook aan de Hogeschool Utrecht, ook aan de Faculteit Communicatie en Journalistiek (FCJ). Dit is de eerste generatie die over een essentieel onderdeel van de samenleving, ICT, meer weet dan de beleidsmakers. Zij zullen de onuitputtelijke mogelijkheden van ICT vele malen beter benutten dan nu wordt gedaan in het bedrijfsleven.

Observatie

De uitdaging voor een organisatie is om vanuit haar kernidentiteit te concurreren op toegevoegde waarde. Dit betekent dat ze

snel kan reageren op verandering (wendbaar),
een flexibel bedrijfsmodel heeft,
innovatief is,
creatief is en
kan omgaan met onzekerheid

Bedrijven dienen permanent in de 'leermodus' te zijn. Dit betekent dat er korte cycli zijn zodat je kunt leren, experimenteren en reflecteren. Hierbij past een cultuur waar fouten mogen worden gemaakt en waar medewerkers en management kunnen omgaan met onzekerheid. Een opleiding dient in een vroegtijdig stadium te weten waar ze voor opleidt. Een opleiding leidt studenten op

voor banen die nog niet bestaan,
met technieken die nog niet zijn uitgevonden en
voor uitdagingen die we nog niet kennen.

Zo stonden in de top 10 van meest begeerde banen in 2010 alleen maar banen die in 2004 nog niet bestonden.

De FCJ richt zich echter nog teveel op (behoud van) de oude wereld. Het gaat heel veel over het 'wat' en het 'hoe' maar heel weinig over het 'waarom'. De vraag 'waarom zijn we op aard?’ wordt nauwelijks gesteld. De vraag geeft een antwoord op wat de bedoeling is van wat we doen. Zonder te weten wat de bedoeling is kan de energie niet worden gericht en is niet duidelijk of een activiteit, van wie dan ook in de organisatie, wel bijdraagt aan dat doel of die bedoeling. De organisatie van de FCJ is hier niet klaar voor of in het beste geval, worstelt hiermee en is druk met zaken waar veel energie naar toe gaat.

Reactie geven

Tweets by @ericleltz

Hu voor Nu en straks

Reactie geven

Archief

Rubrieken