Eric Leltz  RSS feed    

Een avond met de edese ondernemers

Dinsdag 20 mei 2008

Deze avond kwamen de ondernemers uit Ede centrum in het raadhuis bijeen. Er werd teruggeblikt en vooruitgekeken op de evenementen in het centrum, de ondernemersprijs werd uitgereikt aan “Sfeer en meer” als volgens het winkelend publiek beste ondernemer en verder gaf Daan Overeem, adviseur van de stichting binnenstadsmanagement, nog maar eens aan dat ontwikkelingen als uitdagingen moeten worden gezien. Als relevante ontwikkelingen zag hij:

  • Internet met interactieve dressingsrooms waarbij je zonder te passen kunt zien hoe de kleding staat,
  • mobiele informatie voorziening,
  • kopers die zich verenigen om kortingen te bedingen,
  • fora waarbij klanten informatie delen

De prioriteit moet volgens hem liggen op het binnenhouden van de Edenaar. Daarna kun je het vizier regionaal richten door anderen naar Ede te halen. Interessant in het kader van de discussie over het ondernemersfonds, een belasting die de gemeente heft en vervolgens doorsluist naar de ondernemersvereniging, was de voordracht van de heer Hendriks van de kamer van koophandel. Voor de omweg van belastingheffing door de gemeente, is gekozen om “freeriders” in de wielen te rijden. Deze freeriders profiteren wel van allerlei sfeerverhogende maatregelen als bijvoorbeeld extra verlichting, een sinterklaas intocht en bloembakken maar betalen hier niet aan mee. Het werd mij altijd gezegd dat vooral de grote jongens freeriders zijn maar in een gesprek met Ties Meeuwissen scheidend voorzitter van de ondernemersvereniging Ede centrum, bleek dat het toch ook wel om de minder grote jongens gaat. Anders kan ik niet verklaren dat slecht 120 van de 300 winkeliers mee betalen. Deze vorm van inning is natuurlijk een paardenmiddel en dan heb ik het nog niet over of de gemeente zich wel hiervoor moet lenen. In feite zou de ondernemersvereniging zoveel toegevoegde waarde moeten hebben dat iedereen graag meedoet en het geld er graag voor over heeft. Het is ook een kwestie van solidariteit. Juist als een percentage winkeliers niet meedoet gaan anderen twijfelen. Dan wordt het een glijdende schaal. Uit de praktijk voorbeelden kwam duidelijk naar voren dat je de inning simpel moet houden want anders ben je veel administratiekosten kwijt. Dus één tarief en geen differentiatie naar plek in het centrum, grootte van de reclame uiting of omzet. Dat dit nog niet zo eenvoudig is bleek wel uit de vragen die de presentatie opriep. Een deel van de ondernemers toonden zich kruidenier en gingen in discussie over wat nu het kerncentrum is en wat de periferie. En de periferie wil natuurlijk minder betalen. Dit zijn wel punten die moeten worden opgelost anders wordt het niks in het centrum.



Reactie geven

Naam *
Email *
Website
Bericht *

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee