Eric Leltz  RSS feed    

Donderdag 4 mei 2006

Vrijdag 05 mei 2006
Deze week is een rustige week. Het is een vakantieweek en dat is meteen te merken aan de politieke activiteiten. Er staan geen commissievergaderingen gepland en er is al helemaal geen gemeenteraadsvergadering. Ook zijn de meeste ambtenaren deze week collectief vrij. Alleen de “front soldaten” aan de balies van het gemeentehuis hebben dienst. Deze week heb ik gebruikt om te lezen. En dan bedoel ik niet zozeer het inlezen in dossiers. Deze dossiers komen gaandeweg de raadsperiode wel langs en dan nog zal ik niet alles tot op de kleine letters nauwkeurig napluizen. Ik hou meer van de grote lijn en van de relaties van het ene dossier met het andere. Dan passen de kleine lettertjes iets minder goed. Deze week heb ik wel een aantal boeken en artikelen gelezen die met de maatschappelijke ontwikkelingen te maken hebben of met de politiek in het bijzonder. Zo heb ik het boek van Wouter Bos “Dit land kan zoveel beter” nog eens herlezen. Toevallig komt juist deze week veel kritiek op met name de hervormingsplannen van hem met de AOW. En de kritiek komt niet uit de verwachte hoek maar nota bene van zijn eigen partijgenoot Marcel van Dam. Toch niet zo maar iemand binnen de PvdA. Eens even kijken hoe de PvdA dit “hobbeltje op de landingsbaan” aanpakt en in hoeverre dit de partij verdeeld. Vandaag is het dodenherdenking. Ik ben naar de bijeenkomst bij het Mausoleum geweest. Eerst zijn we in stille tocht de berg opgelopen van de oude kerk naar het Mausoleum. Vervolgens hebben we daar twee minuten stilte gehouden, heeft de burgemeester een toespraak gehouden en zijn de kransen neergelegd. Daarna zijn we weer de berg afgelopen naar het gemeentehuis. Daar heb ik nog een kopje koffie gedronken. Ik vond dat er maar weinig politici aanwezig waren. Ik zag een paar raadsleden maar bijvoorbeeld geen enkele wethouder. Hopelijk waren de politici bij de andere plechtigheden van deze dag beter vertegenwoordigd want ik vind dat dit wel bij de functie hoort. Daar zijn wat mij betreft twee redenen voor. Ten eerste uit respect voor allen die het leven lieten voor onze vrijheid, en ten tweede om stil te staan bij deze vrijheid. Bij alle vanzelfsprekendheden van vandaag de dag mogen we nooit vergeten dat vrijheid nooit vanzelfsprekend mag en kan zijn. Een tijd terug kreeg ik het verzoek om na te denken over een locatie voor een foto op de gemeentesite. Hier komt dan ook een eigen tekst bij. De foto moet nog worden geschoten maar de gewenste locatie en de tekst heb ik al kenbaar gemaakt bij de gemeente. Als locatie heb ik gekozen voor het Mausoleum. En dit is de tekst die hierbij hoort.
Ik heb gekozen voor het Mausoleum om daar mee aan te geven dit we met respect voor het verleden naar de toekomst kunnen kijken. De in steen gebeitelde zin “Gesteund door het recht streden zij voor de vrijheid” is mij uit het hart gegrepen. De zwaarbevochten vrijheid van na de tweede wereldoorlog, waar het Mausoleum een symbool van is, hebben we in de loop van de tijd verder kunnen uitbreiden. Het is mijn ambitie om iedereen volop van deze vrijheid te laten genieten. Maar die vrijheid heeft ook grenzen. Die grenzen worden bereikt als de ene persoon last krijgt van de gewenste vrijheid van de ander. In het bepalen van deze grenzen ligt een rol voor de politiek. Helaas is vrijheid niet vanzelfsprekend. Niet iedereen is altijd in staat om op eigen kracht te genieten van de vrijheid. Soms zit het tegen en dan heb je even een duwtje nodig. Dan is het goed als er anderen zijn om die steun te geven. Daarom moeten we de vrijheid eerlijk kunnen delen.


Reactie geven

Naam *
Email *
Website
Bericht *

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee