Eric Leltz  RSS feed    

De onzin van het stellen van smart doelen

Maandag 22 september 2008

Afgelopen donderdag schreef ik al over de bijeenkomst van de raadswerkgroep programma begroting. We zijn al maanden bezig om de begroting meer inzichtelijk te maken waardoor de raad beter en sneller kan (bij) sturen. We werken daarvoor met 40 kernindicatoren. Vanavond was er een terugkoppeling naar de overige leden van de raad. En hoewel ik het goed vind dat we het besturingsproces monitoren en inzichtelijk maken moeten we er wel voor waken dat het kind niet met het badwater wordt weggegooid. Want voor dat je het weet is het besturingsproces een technocratisch proces geworden waar de mensen alleen maar de indicatoren waarop ze worden afgerekend in de gaten houden en al het andere vergeten. Meten is weten maar dus ook vergeten. Vergeten van alles wat niet gevat wordt in de kernindicatoren. Daarom heb ik het ook niet zo op SMART doelen. Alles moet meetbaar zijn maar je vergeet vaak dat wanneer je de passie van mensen aanspreekt ze helemaal geen kernindicatoren of SMART doelen nodig hebben om topprestaties te leveren. Stel dat iemand naast Marten Luther King stond toen hij zei: “I have a dream” en die persoon vervolgens doodleuk vraagt: “O ja, meneer King en wat gaat dat dan kosten? En wanneer denkt u dat klaar te hebben? En wat zijn de tussenproducten?". Dat wordt dus niks. En daarom is misschien wel de belangrijkste boodschap voor een leider in een organisatie: zorg dat de bedrijfsdoelen en de persoonlijke doelen in elkaars verlengde liggen.



Reactie geven

Naam *
Email *
Website
Bericht *

Archief



Rubrieken