Vorige week sprak ik op het congres van de VCP met als titel “de dag van de belangenbehartiger”. Mijn verhaal ging over de veranderingen in de maatschappij en de gevolgen hiervan voor de rol van de belangenbehartiger. Het gaat in het leven om kwaliteit. Maar omdat kwaliteit lastig te meten is hebben we een afgeleide gevonden: kwantiteit. Immers ‘meer’ of ‘minder’ is gemakkelijk te meten dan ‘beter’. De veiligheid in een uitgaanscentrum wordt dan bijvoorbeeld afgemeten aan de hand van het aantal uitgeschreven bonnen. Een gevolg kan zijn dat preventieve maatregelen het moeten afleggen tegen repressieve maatregelen. Immers met die laatste voldoe je wel aan de “smart” doelen en met de eerste niet. Dus met het uitschrijven van 64 bonnen heb je bijvoorbeeld wel voldaan aan de opdracht en met het uitschrijven van 10 bonnen niet. Maar of het ook veiliger is? Hier moeten belangenbehartigers tegen durven ageren. Laat je niet in een hoekje drukken. Ik heb ook aangegeven dat belangenbehartigers zich breder moeten oriënteren en niet alleen oog moet hebben voor hun eigen belang maar ook voor dat van een ander. Dat betekent niet alleen dat ze op zoek moeten naar coalities met organisaties met dezelfde belangen maar ook moeten kijken of er organisaties zijn die in het verlengde van hun belang kunnen meevaren. Als voorbeeld gaf ik de minder-validen die strijden voor de toegankelijkheid van voorzieningen. Als je dat breder beziet en bijvoorbeeld kijkt naar een goede doorgang op het trottoir, dan deel je dat belang met moeders en vaders achter de kinderwagen of mensen met een rollator. Zoek deze mensen op en draag het gezamenlijk belang uit. Je staat dan sterker en breder zal daardoor een wethouder eerder kunnen overtuigen. Ook heb ik gewezen op het inbrengen van specifieke argumenten. Te vaak hoor ik argumenten die onvoldoende onderscheidend zijn. Als voorbeeld gaf ik de komst van een kerk van het Leger des Heils in een wijk. Kom dan niet aan met argumenten die evengoed ook voor andere wijken gelden. Daar kan een verantwoordelijk wethouder niets mee omdat de kerk hoe dan ook ergens in de gemeente een locatie moet vinden. Met argumenten die ook voor andere wijken gelden los je niet alleen niets op maar je duwt een oplossing alleen maar verder weg. Immers als een wethouder deze argumenten accepteert dan kunnen bewoners elders in de gemeente ook deze argumenten gebruiken en komt de kerk er nooit. Zoek daarom naar specifieke argumenten. Ik zie nog te vaak dat belangenbehartigers vol zijn van het opkomen van hun belang en dan niet zien dat ze een beetje voor de muziek uitlopen en dat een ander eerst nog overtuigd moet worden van dat belang. En als die overtuiging bij een ander te lang op zich laat wachten raken de belangenbehartigers gedemotiveerd en haken ze misschien af. En dat is wel het laatste dat je wil. Immers de samenleving kan niet zonder belangenbehartigers.  

Ter vervanging van het analoge netwerk dat de hulpdiensten gebruikten is in 2007 het C2000 communicatiesysteem ingevoerd. Volgens de berichten “zou het een enorme verbetering moeten zijn”. En met het systeem is “snelle communicatie tussen de verschillende hulpverleningsdiensten onderling mogelijk”. Ook gaat het om “een uniek communicatienetwerk, dat voldoet aan de hoge eisen die hulpverleners stellen aan hun mobiele communicatie”. Het systeem wordt dan ook gepromoot met de woorden “snel, eenvoudig en betrouwbaar”. En niet onbelangrijk als er een noodsituatie dreigt “een hulpverlener, waar dan ook in Nederland, is met het systeem altijd in staat is om te communiceren”. Nou, dat valt nog allemaal te bezien. In de praktijk valt het namelijk bitter tegen en hulpverleners klagen steen en been. En waar ligt het aan? “Natuurlijk wordt het systeem verkeerd gebruikt” zegt de projectleiding. En natuurlijk “bevat het systeem niet alle gewenste functionaliteit” zeggen de gebruikers. Maar ondertussen zitten de hulpverleners wel opgescheept met een halfbakken systeem. Van de brandweer heb ik vernomen dat in Ede op de volgende locaties geen dekking is en deze locaties dus onbereikbaar zijn via het C2000 systeem:

 

1.       Ziekenhuis Gelderse Vallei, Willy Brandtlaan 10,

2.       Parkeergarage Q-Park, Achterdoelen 45,

3.       Parkeergarage Q-Park, Brouwerstraat 21a,

4.       Mediamarkt, Brouwerstraat 21b

 

Tijdens de testen bleek dat hier geen zogeheten “binnenhuisdekking” aanwezig is. Gevolg is dat op dit moment in de gemeente Ede geen gebruik wordt gemaakt van belangrijke delen van het C2000 systeem. Dit na een aanloopperiode van drie jaar waarin zowel het ministerie als de Hulpverleningsdienst Gelderland-Midden zijn gewezen op de gebreken van het systeem en er ook gewerkt is aan verbetering. Maar omdat al deze pogingen niet hebben geleid tot een acceptabel en betrouwbaar niveau is de brandweer van Ede in 2008 overgestapt op de aloude analoge portofoons.

Naast genoemde locaties hebben ook diverse zones in Wekerom, Otterlo en Harskamp geen C2000 dekking. Bovenop de problemen met de dekking komt het binnen de gehele gemeente Ede nog regelmatig voor dat wanneer meerdere gebruikers op het systeem zitten zij stukken van de gesprekken missen. Dit is nog een technische fout binnen C2000 systeem.

Natuurlijk is hierover gecommuniceerd met het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. In de Algemene Doorlichting Rampenbestrijding, uitgevoerd door de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid, is dit ook geconstateerd.
Om dit op te lossen zal er nog een mast moeten worden bijgeplaatst. Deze is inmiddels door het ministerie in de planning opgenomen. Een ongeluk komt altijd ongelegen maar nu moeten we zeker hopen dat een ramp aan Ede voorbij gaat.

   

Als het aan minister ter Horst van Binnenlandse Zaken ligt kleurt de straat binnenkort minder blauw. Zij heeft geld nodig en heeft daarom bezuinigingen bij de politie aangekondigd. Volgens haar plannen worden bijvoorbeeld maar 3000 in plaats van de eerder afgesproken 6000 aspirant agenten opgeleid en moeten de korpsen een deel van hun eigen vermogens afstaan. Niet dat alle korpsen een eigen vermogen hebben. Van de 25 korpsen zitten er 21 in geldnood, dus daar valt al niet veel te halen. De regio “Gelderland Midden”, waar Ede onder valt, heeft wel een positief saldo. Van 4,3 miljoen euro om precies te zijn. Maar dit is ontstaan door onderbezetting. Dus door een tekort aan personeel waardoor minder salaris is uitbetaald. Door dit niet uitgegeven geld nu op te eisen ontkent ter Horst de onderbezetting. Daarom moet het geld natuurlijk niet worden afgedragen, het moet worden ingezet waar het voor bestemd is: voor het personeel. En dan nog het liefst personeel op straat. En als men moeilijk aan personeel kan komen dan moet een deel van het geld wellicht worden aangewend voor een wervingscampagne. Overigens zijn er genoeg regio’s met een teveel aan personeel dus daar moet wel een mouw aan te passen zijn.   

Met de voorstellen geeft de minister blijk van een korte termijn visie. Het politiekorps is vergrijst. Hierdoor zijn de personeelskosten hoog. Door te investeren in een opleiding voor aspirant agenten zorg je er voor dat het korps verjongd en op peil kan blijven. Immers de aspirant agenten kunnen de aankomende uitstroom van de oudere agenten opvangen. Daarnaast zijn de aspirant agenten direct zichtbaar op straat omdat een deel van de opleiding in de praktijk wordt genoten. En op termijn zijn de personeelskosten ook weer op orde want de salarissen van de  jonge agenten zijn nu eenmaal lager dan die van de oudere agenten. Als ter Horst dan wil bezuinigen, probeer dan eerst anders en slimmer te werken. Door bijvoorbeeld de processen op het bureau te stroomlijnen en er voor te zorgen dat de gegevens die worden vastgelegd tijdens de uitvoering van het primaire proces direct kunnen worden gebruikt voor de administratie. En dus niet achteraf nog moeten worden ingevoerd in de computer. Ook kan worden gekeken naar de soms dure huisvesting.

De huidige maatregelen tasten de veiligheid op straat of op zijn minst de beleefde veiligheid aan. Zorg daarom voor zichtbare kwaliteit. Niet alleen de kwaliteit die wettelijk en minimaal vereist is maar ook een kwaliteit die aansluit bij de verwachting van de burgers. En dat is veiligheid op straat. En die kleurt nog altijd blauw.

De prijs van het euroretourtje in Ede zal met 50% worden verhoogd. Dit is al minder erg dan de aanvankelijk door busvervoerder Veolia voorgestelde verdubbeling maar het stemt mij toch tot ontevredenheid. Provinciale Staten is recent akkoord gegaan met deze verhoging. De aanvankelijke opstelling van de Statenleden dat de vervoerder zich gewoon aan de eerder gemaakte afspraken moet houden is in het heetst van de strijd toch losgelaten omdat “het niet wijzigen van het tarief geen oplossing biedt voor de financiële situatie van vervoerder”. Ja, dat zal wel maar nu blijft deze met dank aan Provinciale Staten en met overheidsgeld overeind. Verkapte staatsteun. Overigens vormen naast de loonkosten de energieprijzen de grootste kostenpost van een vervoerder. En juist die energieprijzen zijn gekelderd. Als desondanks de financiële situatie niet gezond is, is er wellicht iets fundamenteels fout in de bedrijfsvoering van Veolia. Dat los je niet op met het verhogen van de prijs van het eurokaartje. Dat zit dan veel dieper. En wat als een van de vervoerders die de gunning destijds niet heeft binnengehaald aangeeft dat deze met de nieuwe prijzen in het achterhoofd ook scherp had kunnen inschrijven? Ik hoop dat zo’n vervoerder op staat.

De provincie heeft zich gewoon onder druk laten zetten door het dreigement dat reizigers anders geconfronteerd worden met slecht openbaar vervoer. Maar wat zijn dan de afspraken in een concessie nog waard? Daar staat toch in wat de kwaliteit moet zijn. En tegen welke voorwaarden. Ongelooflijk dat de Statenleden zich zo hebben laten inpakken.

Als het er dus echt op aankomt, beschikken ze niet over een rechte rug. Maar ze hebben ook nog wat geleerd want zo schrijft het PvdA Statenlid mevrouw Cegerek "bij een volgende aanbesteding zullen we krachtig pleiten voor sluitende afspraken". Wat een naïviteit. En wat ga je er dan aan doen om tegen die tijd wel krachtig te zijn? Ik voorspel nu al dat de vervoerders dan hetzelfde spel spelen. Te laag inschrijven om binnen te komen en onderweg meer geld vragen. En de bestuurders, niet die van de bussen maar wel van de provincie, laten zich weer met de rug tegen de muur zetten. En dat met gemeenschapsgeld. Wat dat betreft is niets geleerd van de aanbesteding in de thuiszorg.